Op de tweede dag van onze Duitse kampeertrip bezochten we Skyline Park. Het was voor ons allemaal de eerste keer dat we dit park bezochten en we hadden er allen veel zin in. We hadden gelukkig iets meer geslapen dan de nacht voordien en na een autorit van een uurtje kon de pret beginnen.
Aan de ingang zag het er erg druk uit, maar dat kon de pret niet drukken. Toen we binnen waren, besloten we rustig naar de achterkant van het park te lopen om de drukte een beetje voor te zijn. Het valt meteen op dat het park veel groter is dan we verwacht hadden. Er staan tal van opvulattracties die we later op de dag maar al te graag wilden uittesten. Het park heeft wel wat weg van een grote kermis. Zonder dat we het echt wilden, bleken we plots in de wachtrij van de niet enorm grote vrijevaltoren gelopen te zijn. We besloten dan maar een ritje te maken in het gekke ding. Hij is niet groot en ook niet krachtig, maar op zich wel leuk om even mee te pikken.
Hoewel we eerst van plan waren naar Sky Dragster te lopen vanwege de lage capaciteit, werd uiteindelijk toch besloten om eerst Sky Spin te doen. We liepen er toch net voorbij en de wachtrij was niet al te lang. Het is een spinning coaster van Maurer waarvan ik iedereen afraad om hem te doen. De rit is namelijk zeer ruw en echt niet meer te genieten.
Nadat we kort een kijkje genomen hadden op de kinderboerderij en bij enkele kinderattracties, kwamen we terecht bij een mini Aquanura. Op zich grappig dat een park als Skyline Park zoiets zet, je verwacht het hier niet meteen. We besteedden er niet enorm veel aandacht aan en gingen verder naar de tweede achtbaancredit, Nostalgische Achterbahn. Toepasselijke naam voor een Schwarzkopf Wildcat, al zou ik hem misschien toch anders noemen. Dat Skyline Park niet de creatiefste naambedenker is, is natuurlijk geen geheim. Deze achtbaan beviel ons gelukkig veel meer dan de vorige. De rit was soepel en hier en daar zat er zelfs een leuk airtime-momentje in.
We kwamen uiteindelijk uit bij Sky Dragster. De wachtrij zag er tot onze vreugde niet enorm lang uit, maar we moesten wel rekening houden met het feit dat er slechts één bakje op de baan stond. Het gevolg was dat we uiteindelijk toch nog 45 minuten in de rij gestaan hebben, wat het langste was van de hele trip. Sky Dragster is een unieke achtbaan van Maurer waarbij je de snelheid deels zelf bepaald. Door aan het stuur te draaien ga je sneller en er is zelfs een turboknop. Als echte Themeparkfreaks gaan wij natuurlijk gewoon volle gas en duwen we heel de rit lang de turboknop in. De lancering is best krachtig, maar al vrij snel word je terug afgeremd. Gedurende de rit versnel en vertraag je zo nog enkele keren. Al bij al vond ik het nog best een leuke attractie, maar de capaciteit moet wel echt beter kunnen.
Dit deel van het park voelde voor de rest enorm druk aan. Er stonden nog enkele kinderattracties, een grote log flume en een booster. Die laatste deden we niet vanwege de lange wachtrij, de log flume kwam echter wel aan bod. Ondanks dat de wachtrij tot buiten de aangelegde rij stond, konden we na een kwartiertje al instappen. Het is een opvallend hoge log flume die voor de nodige dosis verfrissing zorgt op een warme dag als deze.
Onze volgende halte is de High Fly, een soort van frisbee die volledig over kop draait. Hij ziet er echter spectaculairder uit dan hij is, want ik vond persoonlijk de rit vrij tam. Bovendien was hij ook niet enorm lang. Niet veel verder stond de Sky Jet, een Star Shape van Zierer die op het eerste best wel wat lijkt op de High Fly. Schijn bedriegt echter, want de ritbeleving is compleet anders. Deze attractie beviel ons erg goed. Van mij mogen er gerust meer exemplaren gebouwd worden van deze topattractie.
In deze zone vinden we ook de tweede grote waterattractie van het park. Sky Rafting is een typische kermiswaterbaan die hier werkt met een verticale lift. Ingenieus systeem dat bovendien efficiënt werkt. Ook hier was de wachtrij niet lang en konden we al snel instappen in een goed gevuld bootje. Het gevolg daarvan was een memorabele rit. Niet omdat we enorm nat werden, maar wel omdat we als een gek in het rond spinden. Zelden heb ik mij zo stevig vastgeklemd aan de veiligheidsring in het midden van de boot. Vergeet spinning coasters of koffietassen, hier moet je zijn als je hard wil draaien!
Alsof we nog niet genoeg rondgedraaid hadden, was onze volgende achtbaan alweer een spinning coaster. Deze keer wel op kinderformaat. Leuk voor de credit, maar verder niet enorm bijzonder. De achtbaan waar ik persoonlijk het meest naar uitkeek stond er echter vlak achter. Sky Wheel is een achtbaan van Maurer van het type Sky Loop. Eerder dit jaar deed ik al de grotere versie Abismo in Parque de Atracciones de Madrid. Sky Wheel beviel me bijna even goed als het exemplaar in Spanje. Deze is een stuk kleiner, maar biedt wel de nodige fun. Hoewel ik het met gemak de beste achtbaan van het park vind, is het niet voor iedereen weggelegd. Themeparkfreak Bob vond het bijvoorbeeld maar niets. Omdat er gek genoeg bijna niemand stond aan te schuiven, gingen sommigen – waaronder ikzelf uiteraard – nog een tweede ritje maken.
Aan deze kant van het park stond ook nog een Huss condor, maar helaas lag deze net in storing. We besloten dus maar richting de Sky Rider te gaan, een unieke achtbaan die gebouwd is door Caripro. Je zit met vier in een hangend bakje en glijdt langs een smalle rail naar beneden. Het is een beetje een vergrote versie van de oude Vleermuis uit Plopsaland De Panne. Ook hier werd ons geduld even op de proef gesteld in de best volle wachtrij. De rit op zich is leuk, maar niet extreem bijzonder.
We liepen verder door het park en kwamen aan een zone met een reeks opvulattracties. Er stond onder andere een schommelschip, een draaimolen, trampolines en een kartbaan. Ook de bobkartbaan stond hier. Deze wilden we graag doen, maar de wachtrij zag er wel erg lang uit. We besloten het dus uit te stellen naar later deze dag. Hetzelfde geldt voor de katapult Sky Shot en het reuzenrad, waar we veel te veel tijd mee zouden verliezen als we deze wilden doen.
Op het parkplan stond ook een attractie ingetekend die op eerste zicht leek op een rotor. Dat vond ik er best interessant uitzien aangezien ik die attracties erg graag doe. Ons vermoeden bleek te kloppen toen we na de best mooi gedecoreerde wachtrij aankwamen bij de attractie. Ik blijf het heerlijke attracties vinden en ben blij nog eens een exemplaar gedaan te hebben.
De hele linkerhoek van het park – waar tevens de ingang ligt – hadden we nog niet gezien. Hier staan nog tal van kinderattracties waarvan een opvallend groot deel zelfbediening is. Helemaal achteraan staat een wellenflug en ook een klein zwembad met twee glijbanen. Verder staan er tal van speeltuigen, glijbanen, schommels, draaimolens, een hoogteparcours, twee nautic jets en een butterfly. Die laatste interesseerde ons het meest, aangezien sommigen onder ons het als credit meetellen. Voor Michael was het zijn allereerste butterfly, wat als pretparkfan toch een momentje is om even bij stil te staan. Overigens blijven die kleine attracties heel stiekem best fantastisch.
De dag zat er bijna op en we besloten terug te gaan naar de bobkartbaan. De wachtrij was al iets korter dan daarstraks, maar we moesten alsnog 40 minuten geduld hebben. Uiteindelijk was het een erg leuke en vooral lange bobkartbaan die je zeker moet gedaan hebben als je in het park bent.
Het park sloot zijn deuren en toen we naar de uitgang wandelden, probeerden we nog even een soort gekke – maar erg grote – schommel uit. Je kon er best snel gaan en het was dan ook een memorabele ervaring, des te meer omdat het sommigen in onze groep al iets beter lukten en anderen gewoon op de grond eindigden.
Het was een erg drukke dag in Skyline Park, maar we hebben ons hier heel goed vermaakt. Het park heeft wat weg van een grote kermis tussen de velden, dus voor hoog thematisch niveau moet je hier niet zijn. Het park heeft echter wel zijn charmes en staat zeker garant voor een leuke dag. Er staan heel veel attracties en daarmee is het park meer dan dagvullend en heeft het een zeer uitgebreid aanbod voor alle leeftijden. Ik ben blij hier eens geweest te zijn en zou een bezoekje zeker aanraden als je in de buurt bent.
Bedankt voor het lezen!
Sfeerverslag: Nathan Gevaert
Foto’s: Bob Van Dyck
