Tijdens een koude Januari dag droomde ik al van het nieuwe pretparkseizoen dat begint op 1 April 2017. Tijdens het rondneuzen op de websites van de parken zag ik dat het Franse themapark Futuruscope de deuren opende in februari. Ideaal om nog eens een wintertripje te plannen. Samen met themeparkfreakcollega Dries trokken we naar Frankrijk.
Eindelijk was Februari aangebroken, we boekten het hotel, tankten de wagen vol en waren klaar voor een rit van 6,5u rijden. Geloof me vrij, ondanks de lange afstand naar Futuroscope, is het zeker weleens de moeite waard om deze tocht te ondernemen. Dit prachtige themapark moet je ooit eens bezocht hebben, naar mijn bescheiden mening. Het park is ook perfect combineerbaar met andere parken zoals bijvoorbeeld Disneyland Paris of prachtige steden zoals Pottier, Parijs of Chartres. De autoliefhebbers kunnen dit dan weer combineren met het circuit van Le Mans. De streek is dus met andere woorden bijzonder geschikt voor een (korte) vakantie.
We arriveerden ‘s avonds aan het hotel dat naast het park was gelegen. Aangezien het nog maar Februari was, was het al goed donker. Maar dat maakte onze aankomst des te indrukwekkender aangezien het park prachtig verlicht is en al vanop de autosnelweg zichtbaar is.
Nadat we vriendelijk werden ontvangen op de persdienst met een woordje uitleg over het park, was het tijd om de eerste attractie te gaan ontdekken. De dag beginnen deden we met de darkride La Machine à voyager dans le temps. Deze darkride is gebasseerd op de gamereeks Rabbids (of in het Frans “Les Lapins”) van producent Ubisoft. Deze gekke en hyperactieve konijntjes nemen je mee op een wervelde trip doorheen de geschiedenis, vol humoristische momenten.
Toen we doorheen de wachtrij kronkelden, werd al snel duidelijk dat Futuroscope meester is in wachtrij – entertainment. Op allerlei manieren proberen ze het volk bezig te houden, wat het wachten iets aangenamer maakt.
Op verschillende plaatsen staan stalen palen met bovenaan een grote rode knop, druk erop en zie wat er gebeurt (wat dat juist is, moet je zelf maar eens gaan ontdekken, we willen ook niet te veel verklappen).
Op bepaalde plaatsen is het staal van de railing omgebogen tot een konijn, het is de bedoeling dat de bezoeker het handvat met de ring de contouren van de figuur volgt zonder het staal aan te raken. Gebeurt dit toch, dan gaat de bieper af, best vergelijkbaar met het spelletje dat je vroeger ongetwijfeld ooit weleens hebt gespeeld.
Op een bepaald moment kom je aan een deur, wanneer je deze opent verschijnt er een van die gekke hysterisch krijsende konijnen. Zeer leuk gevonden, en toch beetje verschieten als je het niet zag aankomen 😉
De kinderen kunnen hun tekenkunsten showen op afwasbare tekenborden die her en der staan opgesteld. De stiften hangen aan de zijkant van het bord.
Heel wat leuke elementjes in de wachtrij buiten dus, op naar de indoor wachtrij.
De eerste kamer waarin men beland is de galerij, hier zijn heel bekende schilderijen te zien zoals de Mona Lisa, Picasso, Rubens, American Gothic & vele anderen. Er is echter een groot verschil met het originele schilderij, op de schilderijen in Futuroscope zijn de hoofdpersonages vervangen door, uiteraard, de konijntjes uit de gamereeks. (Om eerlijk te zijn, het zijn niet echt schilderijen, maar televisieschermen met animaties, ontdek jij alle grappige animaties?)
De tweede kamer is prachtig vormgegeven als een klein museumpje. In de grote glazen kasten staan allerlei historische konijntjes… euh ik bedoel relikwiën. Zeer knap gedaan allemaal, je wordt onmiddellijk in de juiste sfeer gebracht.
Op een van de foto’s hierboven zie je een konijntje in een oud televisietoestel, wanneer je dit aanraakt, zal het diertje reageren op je aanwezigheid. Tof detail.
Na de 2de wachtruimte kom je in het station. Werkelijk, dit is het vreemdste instapstation dat ik ooit heb mogen aanschouwen, Je komt terecht in een sanitair gebouw. Plots schuiven er een 10-tal wc potten de ruimte binnen. Gezeten op deze pot, met een prachtige wc-bril…euh 3D bril, start je tocht doorheen de geschiedenis. “Pispot The Ride” grapten we wel eens.
De darkride zelf bestaat uit verschillende 3D schermen. Op deze schermen is telkens een kort filmpje te zien over de konijntjes die met behulp van hun tijdmachine (heeft de vorm van een wasmachine) terecht komen in historische periodes zoals de oertijd, het oude Griekenland of de ruimtereizen, dit telkens met een humoristische touch.
Toen we uit deze darkride stapten, waren we best onder de indruk van deze darkride. De eerste attractie was alvast een topper, we waren nu nog benieuwder naar de rest van het park. Deze attractie werd in 2014 wereldwijd uitgeroepen tot beste nieuwe attractie van dat jaar.
Onze tweede attractie was L’Extraordinaire Voyage, een soarin’ attractie zoals we die kennen uit Disney World Orlando. De soarin’ is ondergebracht in een prachtig gebouw dat ons doet denken aan de basaltkust van Ierland.
In de wachtrij wederom heel wat interactieve elementen.
Als je in Futuroscope komt, moet je weten dat zo goed als alle attracties voorzien zijn van een of meerdere voorshows, zo ook deze soaring. In de eerste (prachtig gethematiseerde) kamer waarin je terecht komt, zie je overal speciale deuren, die leiden naar een bepaalde (fictieve) streek of land. In de meeste van de deuren zijn filmprojecties te zien.
Vervolgens ga je doorheen de space-gate en beland je in een tweede ruimte. Hier wordt je toegesproken door hoofdpiloot Franck Garrison.
Hij geeft de bezoeker een woordje uitleg over de vliegtuigmaatschappij waarmee je een tocht, beginnend in het Franse Futuroscope, gaat maken over de verschillende wereldstreken zoals onder andere Egypte, India, het Midden-Oosten en Noord-Amerika.
Hierna betreed je de 2de voorshow, deze was helaas niet actief tijdens ons bezoek, we vermoeden om de capaciteit vlotter te laten verlopen. Deze attractie werd speciaal gebouwd voor het 30-jarig bestaan van het park.
Tijd voor een showtje. We schoven aan om de show “Les Mystères de kube “te gaan zien. Deze speciale show is volledig ondersteunt door de vrij recente wall mapping technologie. Met behulp van kwalitatief hoge projecties worden telkens andere achtergronden geprojecteerd op het toneel. Leuke show, maar naar onze mening had men hier veel meer met kunnen doen, we hadden niet echt het gevoel dat alle mogelijkheden met deze unieke technologie te volle werden benut. Niet tegenstaande, was het eens een aangename show om te zien.
Op naar het planetarium. De eerste ruimte die we betraden, was netjes versierd en deed dienst als een informatieve voorshow. Aan de hand van allerlei projecties, filmpjes en modellen van raketten en ander ruimtetuig maakte je kennis met het begrip ruimtevaart. Je had dus helemaal niet het gevoel dat je aan het wachten was op de hoofdattractie.
Na een tiental minuutjes openenden de deuren van de hoofdshow. Gezeten in confortabele zetels, die licht naar achter hellen, kreeg je een wijd zicht over de gigantische koepel. De hoofdschow begon, met behulp van een 360 graden film die op de koepel wordt geprojecteerd probeert het park je wat wegwijs te maken doorheen het gigantische heelal. De visuals zijn prachtig, maar de nodige spanning ontbrak toch wel een beetje in deze film helaas. Daar had beter gekund. Onze raad…doe deze attractie als je andere attracties bezocht hebt.
Een film die ons wel kon bekoren was “La loi du plus fort”. Een waanzinnig prachtige film over het leven van dieren in de woestijn, en dit alles in IMAX 4K Laser beeldkwaliteit. Bovenal zit in deze film de spanning wel goed. Ook de buitenkant van de cinema is opmerkelijk te noemen, het heeft de vorm van een enorm kristal.
Kortom een hoge beeldkwaliteit, een leuk en spannend verhaal en een prachtig cinemagebouw, wat moet een filmfan nog meer hebben? Zelfs popcorn was voorhanden.
Nog een zeer leuke film is “La Vienne Dynamique”. Deze film lijkt bij het begin nu niet bijzonder spectaculair, maar dat veranderd zeer snel. Bezoekers nemen plaats in aparte stoelen die zich naar alle richtingen kunnen bewegen, het best te vergelijken met een simulator, maar in plaats van allemaal in 1 gondel te zitten, krijg je een aparte stoel. Klein voorbeeld: op een bepaald moment begeeft het hoofdpersonage van de film zich in een trein, de stoelen bewegen rustig mee op dat moment zodat het lijkt dat je aanwezig bent op deze trein. Maar al snel nemen de bewegingen van de stoel gestaag toe. Tof gevoel, zeker wanneer het hoofdpersonage met een vlammende vaart doorheen bergdorpjes raast. De film is eigenlijk opgezet als een toeristische film, waarin beelden te zien zijn van alle activiteiten in de buurt van Futuroscope.
Net als bijna alle andere attracties bevat deze attractie ook een voorshow. Ditmaal is dat een soort waterorgel waarbij op waterstralen projecties worden vertoond. Je zal denken “een waterorgel is toch niet zo speciaal”, maar de manier waarop men dit heeft aangepakt is best origineel gevonden. Ik wil hier niet te technisch op ingaan, maar komt het erop neer dat de machine die het water weg spuit de intensiteit daarvan kan verhogen en verlagen, hierdoor ontstaan vormen en letters. Speciaal om te zien.
Daarna liepen we door naar L’arena fun Xperiences. Wederom prachtig gebouw, maar deze zone was meer toegespitst op kinderen, hier hadden wij als dertigers niet veel te zoeken. Kinderen kunnen hier zich wel perfect uitleven op de vele speeltoestellen en veilige wetenschappelijke experimentjes. Al doende leert men heel wat, dat is de leuze van deze zone.
Een andere bijzonder leuke zone voor kinderen is ongetwijfeld “Le Monde des Enfants”. In deze zone zijn allerlei outdoor attracties te vinden, denk maar aan de ontelbare speeltuigen, de butterfly of de speciale waterfietsen. De achtbaanfreaks kunnen alvast weer een credit toevoegen aan hun achtbaan palmares na het doen van deze butterfly.
In deze zone bevindt zich onder andere ook een Nautic Jet, maar deze was helaas dicht omwille van de koude temperaturen in de februari maand.
Over attracties gesproken, we hadden de Gyrotower nog niet uitgetest (in de volksmond beter bekend als de Panorama toren. Aangezien de wachtrij niet bijzonder lang was op dat moment, was dit een uitgelezen kans. Vanuit deze toren krijg je een prachtig zicht over het gehele park. Tijdens de rit krijg je ook nog eens een woordje uitleg van de operator over Futuroscope. Hou je van prachtige vergezichten, dan mag je deze attractie absoluut niet overslaan.
Naar de volgende attractie keek ik al heel lang naar uit. “Dancing with Robots, by Martin Solveig”. Ik had al een gelijkaardige attractie gedaan in Legoland Billund (Robocoaster simulator Ice Pilots School), maar ik had me laten vertellen dat het thema hier in Futuroscope ook deftig gedaan zou zijn. Maar één manier om daarachter te komen en dat is de attractie zelf uittesten.
Maar oei, wat was dat, een wachtrij van 45 minuten, dat is niet min. Maar deze wachtrij heeft enkele leuke verassingen die het wachten des te aangenamer maken. In de hal waar je staat te wachten, hangt er groot scherm. Hier worden regelmatig gewoon muziekvideoclips op geprojecteerd, maar na een paar van die filmpjes verschijnt er plots een mannetje op het scherm. Het is de digitale versie van DJ Martin Solveig. De bezoekers in de zaal worden vervolgens in 2 groepen opgesplitst, groep Hip Hop en groep Techno. Op het scherm verschijnen 2 balken waar vinylplaten op verder schuiven, wanneer 1 van de vinylplaten voorbij de cirkel in het midden van het scherm schuift, is het de bedoeling dat de groep tegelijkertijd in de handen klapt. De geluidsintensiteit wordt vervolgens gemeten, hoe luider de klap, hoe meer punten jouw groep scoort. Lukt het jouw groep om de andere groep onder tafel te klappen?
Wanneer je de wachtrij doorlopen hebt, kan je eindelijk plaatsnemen in een van gondels die bevestigd zijn aan een van 10 robotarmen. Je hebt daarna de keuze tussen 3 attractieprogramma’s waarvan de intensiteit stevig verschilt. Wij kozen uiteraard voor het meest intense niveau. Tijdens de rit hoor je heel wat zalige deuntjes die geremixt werden door DJ Martin Solveig. De rit begon vrij mak, maar dat veranderde al snel met het nodige heen en weer gezwier. Heerlijk gevoel als die robotarmen je stevig rond gooien door de lucht. Zalige attractie, al hoop ik altijd stiekem dat de programma’s langer zouden mogen duren.
Na deze heerlijk rit vervolgden we onze weg doorheen het park. In de verte zag ik het bord “L’age de glace” of beter gezegd “Ice Age 5D”. In eerste instantie dacht ik “Bwooahh, die film heb ik al gezien in andere pretparken, deze hoef ik niet te doen, is toch weer hetzelfde ”. MAAK DEZE FOUT NIET, Dries wist me te overtuigen wel te gaan. En gelukkig maar, want zowel de film als de aankleding en uitwerking van de attractie is totaal anders. Om te beginnen is het een aparte 5D, die custom gemaakt werd voor Futuroscope.
En jawel, ook deze attractie heeft weer een voorshow. Wanneer je het gebouw betreedt, sta je onmiddellijk oog in oog met de grote noot, waar het grappige figuurtje Scrat uit de film, zo bezeten van is. Op de grote ijswand in de wachtzaal zijn korte humoristische filmpjes te zien met Scrat in de hoofdrol.
Dan was het tijd voor de hoofdschow. De zaal zelf is netjes versierd met grote ijswanden aan de zijkant.
Maar dat merken we iets heel raars op. Op de bankjes liggen overal berenvellen. Wat moesten we daarmee in godsnaam in een 5D theather? De operator vertelde ons dat we het berenvel rondom ons moesten slagen om ons zo beter te beschermen tegen de koude, hehe, zeer leuk dat het park zo inspeelt op het verhaal met de kleine, maar toffe details. Wij vonden het echter leuker om deze berenvellen over ons hoofd te trekken, al snel volgden andere bezoekers ons voorbeeld
Naast de Ice Age attractie stond nog een groot bolvormig gebouw, genaamd l’explorarium. Wat kan ik over deze attractie vertellen, nou niet zo bijster veel, het is een gewone (20 minuten durende) natuurdocumentaire van Jacques Cousteau, die je evengoed op een zondagnamiddag zou kunnen gezien hebben op bijvoorbeeld Canvas, met het enige verschil dat het hier in het park geprojecteerd is op een groot parabolisch scherm. Niet echt bijzonder om eerlijk te zijn, deze attractie valt een beetje uit de toon in vergelijking met alle andere attracties, waarbij beleving centraal staat.
Op verkenning in het gebouw van Futur l’Expo, hier kan je naar hartenlust experimenteren met de nieuwste technologie. Het indrukwekkende was ongetwijfeld deze robot, die al jouw gelaatsuitdrukkingen zonder enig weerga nabootst.
De tijd vloog razendsnel voorbij, het was al bijna 18u. Tijd voor onze laatste attractie, Arthur L’aventure 4D. Deze attractie opende de deuren in 2011, al snel werd duidelijk waar het Duitse Europa-Park de kaas haalde voor hun attractie Arthur the Ride, die pas opende in 2014. De wachtrij voor de Arthur attractie in Futuroscope is prachtig aangekleed. Je wandelt als het ware door het bos van de Minimoys, de figuurtjes uit de film.
De hoofdschow bestaat uit een 5D-simulator. Gezeten in een (virtueel) mechanisch lievenheersbeestje maak je met behulp van een 3D-bril, een tocht doorheen het Minimoys universum. De simulator bevat zelfs elementen die ik in nog geen enkele andere 4 of 5D film heb mogen ervaren. Ik ga niet verklappen welke effecten dit juist zijn, maar ik kan je alvast meegeven dat het een van de beste simulators is die ik tijdens mijn bezoeken aan parken heb mogen ervaren. Absolute topattractie met een hoge graad van afwerking en detail. Om de capaciteit te verhogen maakt het park gebruik van 4 simulator gondels tegelijkertijd.
De avond viel, alle attracties in Futurscope sluiten om 20u, maar ga zeker nog niet naar huis, want om 20:30 is er telkens een slotshow, dit jaar wordt deze opgevoerd door leden van het beroemde Cirque du soleil.
De ideale moment dus om een hapje te eten, want in de rest van het park is dan toch niet veel te doen. Dries en ik lieten ons volledig gaan in het All you can eat restaurant La Table d’Arthur. Zeer lekker en bijzonder vriendelijk personeel.
Toen we het restaurant verlieten, had de schemering plaatsgemaakt voor de duisternis, nu waren de meeste attracties sfeervol verlicht.
Zelfs de toileten veranderen constant van kleur en lichtintensiteit, zeer apart.
Met een vol buikje, begaven we ons naar de slotshow ‘La Forge aux étoiles”, om zo deze prachtige dag vol nieuwe ervaringen in schoonheid af te ronden.
Eindbesluit:
Futuroscope is absoluut een park dat je ooit eens in je leven bezocht moet hebben. Dries en ik zijn alvast fan van het park geworden. Laat je niet tegenhouden door de afstand, 7u rijden vanuit Antwerpen is niet niks, maar dat is is het zeker waard naar onze mening. Futuroscope wist ons meerdere malen te verbazen.
We arriveerden om 10u smorgen’s in Futuroscope, eindigen ons bezoek om 22u s’avonds en nog hadden we nog niet alles gedaan, en het was een relatief kalme dag. Ik kan me best voorstellen dat tijdens de zomerperiode je voor dit park echt wel 2 dagen nodig hebt.
