Zes jaar was het al geleden dat ik (Themeparkfreak Bobby Turbo) een bezoekje bracht aan Europa-Park. Het was toen de dag dat de houten achtbaan Wodan geopend werd en het werd dus hoog tijd om opnieuw naar het park te trekken. Toen Themeparkfreak Dimitri een trip aanmaakte op Park Trips, was het dan ook snel beslist dat ik hem zou vergezellen, voor wat een super gezellig weekend zou worden.
Op vrijdag begon ons avontuur al richting Europa-Park. We namen ditmaal niet de wagen om tot aan het park te rijden, maar- kozen voor een meer relaxte manier van reizen: de trein. Vertrekken deden we om 10.25 in Brussel Zuid, waar we onze eerste ICE namen richting Keulen. Hier hadden we even de tijd om de Dom te bewonderen, een hapje te eten en weer op de volgende ICE te stappen richting Offenberg. Eens aangekomen in deze laatste halte was het overstappen geblazen op een lokale trein die ons naar RIngsheim bracht en tenslotte een bus te nemen, die ons voor het park afzette.
Eens gearriveerd ging het te voet verder naar de camping van het park, waar we onze tent opzetten vlak onder de Mega Coaster Silver Star. Eten deden we in een nabijgelegen restaurantje, waar ze een supergrote (hoe kan het ook anders in Duitsland) schnitzel serveerden.
Onze avond vulden we op met foto’s maken van Silver Star, vooraleer we de nacht ingingen.
Dag 1: 16/06/2018
Op onze eerste dag arriveerden we kwart na acht al aan de poortjes van het Park. Ons buikje was gevuld met koffiekoekjes van de lokale bakker en ik moest aanschuiven bij de infobalie, die opende om 08.30. Hier kon ik eenmalig een kaartje kopen met korting, dankzij mijn Plopsa Funcard.
En zo konden we het park betreden om 8.40, terwijl dit officieel pas opent om 9 uur. De mainstreet is op dit ogenblik al toegankelijk, net als het Flying Theater Voletarium. Laat nu dit een van de nieuwigheden zijn, die ik nog moest ontdekken. We namen meteen een fastpass voor later op de dag en doken de wachtrij in. Met amper 15 minuten wachten konden we eerst genieten van de overvloedig aangeklede wachtrij, voor ons ritje zou starten.
Wauw, dat is het enige woord dat ik kan bedenken om deze te omschrijven. Ik wist op voorhand niet goed wat ik hiervan moest verwachten, maar kan achteraf enkel zeggen dat Voletarium me omver geblazen heeft, een echte topper. Aangezien we nog even de tijd hadden voordat alle gebieden echt openden, wandelden we even door de rozentuin van het park.
Hopla 9 uur geworden, we kunnen het park in voor een dagje heerlijk genieten van de gezelligheid. We besloten richting Ierland te wandelen, een themagebied dat ikzelf ook nog moest ontdekken. Dit gebied is supergezellig geworden door de mooie aankleding en typische muziek. Hier kon ik nog een credit scoren om aan mijn coasterlijstje toe te voegen met Ba-a-a Express. Een kleine kinderachtbaan, met een leuk treintje.
Nog nieuw voor mij was de achtbaan/darkride Arthur die te vinden is in een indoorhal. Op zich kan de IP me niet echt bekoren, de film is daarvoor te onbekend bij ons. Verder vond ik het wat kitscherig uitgewerkt, maar de achtbaan op zich is zeker leuk te noemen.
Onze volgende achtbaan werd de powered Coaster Alpenexpress Enzian. Hier konden we al vrij snel plaatsnemen voor ons ritje. Hilarisch momentje was hier dat we met twee naast elkaar plaatsnamen, wat behoorlijk krap was, en de operatrice bezorgd vroeg of dit wel comfortabel was. Maar hé, wij zijn meer gewoon hoor.
Onze volgende attracties werd de (thrillrides) Kolumbusjolle en Feria Swing in het Spaanse gedeelte, twee leuke attracties maar misschien iets te soft ingesteld voor mij. Toen ik deze voor het laatst deed in 2012 waren dit nog open attracties, ondertussen werd heel wat extra theming toegevoegd, welke er enorm goed uit ziet.
Tijd om aan te gaan schuiven bij onze eerste waterattractie van de dag, Atlantica Supersplash. Deze waterattractie heeft een wachtrij die begint in een boot, waar leuke animatronics terug te vinden zijn van piraten. De rit op zich is zeer leuk, vooral door de kleine achterwaartse drop bovenaan, gevolgd door de grote drop met enorme splash. Echt nat werden we niet, maar een topper is het zeker.
En zo kwamen we aan bij de houten achtbaan Wodan, deze opende op de dag van mijn eerste bezoekje en werd ondertussen al zes jaartjes oud. De wachttijd bedroeg op dit ogenblik 45 minuten, dus kozen we ervoor de single rider wachtrij een kans te geven. En dat loonde, want na ongeveer 25 minuten was het aan ons. De achtbaan die ik destijds te soft vond aanvoelen voor een woodie heeft nu een bepaalde ruwheid gekregen, zoals je die gewend bent van dit type achtbaan, maar de rit mist in mijn ogen die typische GCI bochtjes en eindeloos lijkende snelheid. Al bij al een goede family woodie, maar voor mij mocht het iets meer zijn.
Next Up, de gelanceerde achtbaan Blue Fire. Deze creatie van Mack Rides neemt je mee voor een gelanceerde rit aan hoge snelheid, met meerdere inversies. De wachtrij hier puilde redelijk uit, op het bordje werd 45 minuten aangegeven, ook hier probeerden we de wachttijd te verkleinen in de Single Riders rij. Na een half uurtje konden we instappen voor een ritje. De lancering, die ik voorheen soft vond lijkt nu iets sneller te accelereren, waardoor je bij het begin meteen in je stoeltje gedrukt word. Maar eens die lancering voorbij gaat het snelheidsgevoel een beetje verloren. Toch is die gigantische looping, met heel wat hangtime fantastisch en ook de heartline rolls nadien blijven genieten. Dit is zonder twijfel de beste baan van het park.
Ons middagmaal nuttigden we deze dag in het Italiaanse gedeelte, met een lekkere, betaalbare pizza. Aangezien we in deze zone waren, besloten we de darkrides hier een bezoekje te brengen. Beginnende met de ‘foute’ Picolo Mundo, die grappige taferelen bevat.
Nadien namen we plaats bij Geisterschloss, een zeer goed uitgewerkt spookhuis.
En dan was het tijd om de hoogste achtbaan van het park te betreden, althans voor Dimitri, want B&M bouwt geen mega coasters voor dikke mensen lijkt het. Zelfs de big boy seats zijn nog te small voor mij. Dimitri kon alvast ook niet volledig genieten van zijn ritje, hij vond de baan ruw aanvoelen.
Door de brand enkele weken voordien zagen we al meermaals hoe werklieden volop bezig waren met het slopen van de Darkride Piraten in Batavia, een zeer jammere zaak. Toch moeten we het park enorm veel pluimen geven voor de manier waarop ze heel dit gebeuren aanpakten. Op het getroffen gebied na, was alles rondom de zone alweer geopend. Zo ook het schommelschip Vindjammer. Deze naam zorgde bij ons voor de running gag, Kvindjammer dat… Zo kwam deze opmerking al meteen van pas toen ik Silver Star niet kon berijden, Kvindjammer dat ik geen ritje kon maken.
Wat ik zeker niet jammer vond, was de kans om het park vanuit de hoogte te aanschouwen en te merken hoe hard er op, enerzijds het getroffen gebied en anderzijds de werf van Eurosat Cancan Coaster, gewerkt werd. Zeker bij deze laatste was het interessant te zien hoe de bol weer gesloten werd, nadat de volledige track van de baan vervangen werd.
Ondertussen wisselden we ook onze fastpassen in bij Voletarium, welke ik meteen geweldig vond. Dit tweede ritje was dan ook zeker geen straf. Straf zijn wel de effecten in deze attractie zoals het gevoel van echt vliegen, ik had zelfs een beetje last van mijn hoogtevrees door de zogezegde hoogte. Maar ook de water, wind en geureffecten zijn spot on.
Tijd om opnieuw een achtbaan op te zoeken, ditmaal de Bobsled coaster Schweizer Bobbahn. De naam doet al meteen vermoeden dat deze in het Zwitserse gebied gelegen is. Dit gebiedje is voor mij een van de gezelligere stukjes van het park door de smalle steegjes. De baan zelf hou ik wel van, misschien een beetje kort, maar enorm leuk.
Hebben we nog tijd voor alweer een achtbaan? Natuurlijk hebben we dat! Het park had ondertussen namelijk al aangekondigd geopend te blijven tot 20 uur in plaats van tot 18 uur. Klantvriendelijkheid ten top hier!
Onze volgende baan werd de Wilde muis achtbaan Matterhorn-Blitz. Hier moesten we wel het nodige geduld uitoefenen, aangezien de wachttijd meer dan een half uur bedroeg. Jammer genoeg dook er net toen wij aanschoven ook een panne op, waarbij enkel karretjes geëvacueerd moesten worden, maar de aanhouder wint en na wat geduld heropende de baan. Van alle wilde muizen die ik al deed is dit wel de meest speciale. De rit begint namelijk met een verticale lift, vooraleer je een enorm diepe duik maakt, gevolgd door de typische haarspeldbochten.
Naast deze achtbaan vonden we de vrij unieke draaimolen Jungfrau-Gletscherflieger. Ik herinnerde mij van mijn eerste bezoekje dat ik deze zeer leuk vond en wou hem dan ook opnieuw doen. En ja hoor, hij was nog net zo leuk als ik me herinnerde.
Mmmm zou dit park nog meer achtbanen hebben? Uiteraard! Voor de families met kinderen is er de junior Coaster Pegasus, deze ligt een beetje verdoken tussen de supports van onze volgende attractie Poseidon. Pegasus is een verrassend pittig baantje, met snelle bochten.
En zo kwamen aan bij Poseidon, een watercoaster, waar we de langste en vooral frustrerendste wachtrij van de dag zouden we betreden. De wachttijd stond op 45 minuten, maar een irritante (marginale) Italiaanse familie zorgde er voor dat ze eindeloos lijkt te zijn. Opvoeding was een woord dat hen blijkbaar vreemd was. Hun kinderen irriteerden iedereen rond ons in de wachtrij mateloos en de ouders trokken er zich maar weinig van aan terwijl ze een biertje dronken. De attractie op zich vind ik zeker geslaagd, een stukje varen, twee drops en twee grote splashes.
In de Griekse zone ligt ook de Interactieve Darkride Abenteuer Atlantis verscholen. Een leuke shooter, vooral door het onderwaterthema, maar de doelen zijn voor mij wat onbeduidend. Een mooie opvuller tussen al het achtbaangeweld, maar ik zal er zeker niet te lang voor gaan aanschuiven.
Ondertussen wandelen we het Russische themagebied binnen, waar we eerst de darkride Schlittenfahrt, ook wel grappend slettenfarth aandeden. Dit is een eerder korte darkride, waar een Russisch sprookje uitgebeeld wordt.
De grote blikvanger in deze zone is ongetwijfeld de Spinning Coaster Euro-Mir met haar aanstekelijke beat. De achtbaan neemt je mee in een van de spiegelende torens op een speciale spiraallift. Eens bovenaan volgt een gecontroleerde spin. Jammer genoeg is deze achtbaan behoorlijk ruw, tot het pijnlijke toe geworden. Misschien is deze wel toe aan een vernieuwing, zoals Eurosat deze dit jaar krijgt.
Onder het Foodloop restaurant kan je momenteel een preview krijgen op Rulantica, het waterpark dat gebouwd word op een boogscheut van het huidige park. We namen dan ook plaats in het grote draaiende gebouw, om meer te ontdekken over dit waterpark en kregen ook een stukje geschiedenis mee in Reise Nach Rulantica.
Tijd voor water, beginnende in de boomstamattractie Tiroler Wildwasserbahn. Dit is een eerder klassieke boomstamattractie met twee drops, maar neemt je wel mee doorheen een diamantgrot, waardoor ook de achtbaan Alpenexpress passeert.
Onze volgende attractie werd Fjord Rafting, een rapid river gebouwd door Intamin. Deze was door de brand een tijdje gesloten, maar heropende enkele dagen voor ons bezoek, tot grote blijdschap van ons. De wachttijd was hier een half uurtje, maar leek zo voorbij te vliegen doordat je hier bijna nooit stilstaat. De rit is bijzonder leuk, lekker wilde stukken, kans op grote golven en mooie aankleding. Tijdens de rit vaar je langsheen het afgebrande gebied Scandinavië, dat mooi aan het oog onttrokken wordt door bedrukte zeilen. Onderweg zie je ook welke schade deze baan heeft gehad, er werd namelijk op heel wat plekken nieuw beton gegoten in de vaargeul.
En zo kwamen we dichterbij het sluitingsuur van het park. We besloten om opnieuw Blue Fire in te duiken, voor een leuk ritje en de dag af te sluiten in de houten achtbaan Wodan. Maar wat Europa-Park nog meer geweldig maakt is het beleid van wachtrijen geopend te houden tot het effectieve sluitingsuur van het park. Zo konden we om 19.58 u nog perfect opnieuw de wachtrij inlopen voor een tweede ritje.
En zo kwam er een einde aan onze eerste dag in het park maar we gingen nog niet meteen naar ons tentje. Themeparkfreak Benjamin had ons namelijk de tip gegeven het buffetrestaurant bij hotel Colloseo uit te proberen. Zo gezegd, zo gedaan. En we moeten toegeven, hier kan je lekker en veel eten aan een redelijk schappelijke prijs. Voor de voetbalfans stond er een groot scherm opgesteld, zodat ze de match konden volgen die op dat ogenblik gespeeld werd.
Na ons etentje namen we de grote Monorail, EP Express, weer naar de ingang van het park. Want ook dat is weer zo’n pluspunt aan het park, hotel en campinggebruikers kunnen tot middernacht gebruik maken van dit transportmiddel. De monorail zette ons netjes af in de mainstreet aan het begin van het park. Deze werd zeer mooi verlicht, wat vroeg om enkele foto’s.
Voor we op de camping arriveerden maakten we ook de tijd om foto’s te maken van de mooi verlichtte achtbaan Silver Star.
Dag 2: 17/06/2018
Dag twee van ons weekend begon opnieuw bij Voletarium, want deze attractie blijft verbazen. Ditmaal zaten we links bovenaan, wat een beetje van de illusie verloren doet gaan, omdat je hier de zijkant van het scherm ziet. Toch wanneer de film echt bezig is en je je daarop concentreert vervaagt de afleiding wel.
Vandaag maakten we ook tijd voor de kleinere, rustigere attracties, zoals de rondritjes Oldtimer Farth, waar je met een oldtimer wagentje doorheen de bloemetjes rijdt en Marionnetten Bootsfahrt, waar je in een rond bootje doorheen sprookjestaferelen vaart. Hier staat Pinokkio in de kijker.
Van Mack Bobbaantjes blijft Trace D’Houra in Parc Asterix mijn absolute favoriet, maar ook het kleinere exemplaar in Europa-Park kan me wel bekoren.
Ook de pittige Family coaster Pegasus kwam vandaag aan de beurt, want tussen al die grote banen, is dit kleintje zeker een ritje waard.
Blij waren we te zien dat de wachtrij van Poseidon Watercoaster vandaag maar half zo lang was als gisteren. Zo konden we ook zonder irritant rotjong genieten van de aankleding in de wachtrij.
Op onze tweede dag in het park wilden we ook enkele showtjes meepikken, in het Globe Theater vind sinds dit jaar de nieuwe show Times plaats. Maar omdat we nog wat tijd over hadden voor deze begon, besloten we een rondje te maken in de kleine Monorail. Van hieruit krijg je een beetje een zicht op de plek waar ooit Scandinavië en Piraten in Batavia gelegen was. Kvindjammer dit tafereel zo te zien, maar thumbs up voor het park, dat hier al zo hard gewerkt wordt om alles op te ruimen voor de toekomst.
En daarna was het tijd om het Globe Theater te betreden, maar eerst even op de foto met de mooie dames die het publiek begroeten. De show zelf begon een beetje saai met een stukje ballet, waardoor we hoopten dat deze niet zou tegenvallen. Maar, nadien volgde acrobatiek, humor en nog meer dansen, waardoor we deze show echt aanbevelen tijdens een bezoekje.
Ook de boomstammetjes kwamen vandaag opnieuw aan de beurt, ditmaal maakte de Tiroler Wasserbahn ons wel wat natter als de dag voordien.
Met nog wat tijd over voor onze volgende show, besloten we de route achter Wodan en Blue Fire te volgen, voor enkele leuke foto’s van de Mega Coaster. Dankzij Dimitri die hem ontdekte.
In het openluchttheater in het Spaanse gedeelte wordt dit jaar de nieuwe show El Rincon opgevoerd. Ridders trekken hier ten strijde om een prinses te redden, althans dat is wat ik er uit kon begrijpen. Het meest leuke aan de show vonden we de publieksopwarmer, die als Charlie Chaplin grapjes uithaalde. De show zelf vond ik eerder een beetje saai en wat actie missen.
De wachtrijen waren deze dag beduidend korter dan op onze eerste dag, toch bleef het park ook vandaag een uurtje langer open. Bij Atlantica Supersplash, moesten we wel iets meer geduld uitoefenen dan gisteren, maar dat is deze knaller van een waterattractie meer dan waard.
We besloten opnieuw een rustige attractie te doen, de bootvaart Dschungel-Floßfahrt nam ons mee voor een tochtje over het meer. Hier vaar je doorheen Afrikaanse taferelen.
Aangezien we de dag voordien de parade mistten, wou Dimitri hem deze dag zeker gezien hebben. Jammer genoeg voor hem werd deze afgelast, in de plaats zou er een show zijn met Ed Euromaus en zijn vriendjes. Niet wetende wat te verwachten, gingen we toch klaar staan aan het Luxemburg plein. De show draaide volledig rond het WK voetbal, met acrobaten die kunstjes uithaalden en vooral heel knappe cheerleaders.
Onze dag begon stillaan ten einde te lopen, maar we zouden het park niet verlaten zonder opnieuw de superleuke en vandaag supernatte Fjord Rafting opnieuw te doen.
Nadien kwamen ook de topper Wodan en Blue Fire opnieuw aan de beurt. Afsluiten deden we met een laatste bezoekje aan Voletarium, gewoon omdat je hier een minuut voor sluitingstijd nog gewoon de wachtrij mocht inlopen.
Jammer genoeg zat hiermee ons weekendje er op in het park en met een beetje met pijn in het hart wandelden we de poort buiten, maar vooral met een gevoel van voldoening. Het was dan ook een topweekend geweest.
Aangekomen op de camping, bewees Europa-Park nog een keer hoe ze de bezoekers in de watten leggen, want ook hier vond nog een paardenshow plaats. De artiesten uit de Spaanse show toonden hier nog enkele kunstjes op hun paarden, ditmaal in een Western setting.
Ons laatste avondmaal van dit weekend nuttigden we in de saloon van de camping, waar we heerlijke ribbetjes voorgeschoteld kregen. Tijdens het eten werden we nog getrakteerd op live muziek, die de sfeer enkel maar ten goede kwam.
Sfeerverslag en foto’s: Bob Van Dyck
