Dag 1: Disneyland Park
Mijn vorig bezoek aan Disneyland Parijs dateerde al vanuit 2014, hoogtijd om dus nog eens terug te gaan, ditmaal om mezelf te trakteren op een Disney abonnement.
Wat kom ik toch graag in dit park, het detail van afwerking en de speciale sfeer in het Disneyland Park weten me elke keer weer te impresioneren. De dag starten deed ik met een bezoekje aan het themagedeelte Frontierland.
Ik was benieuwd hoe de bouwwerken van Big Thunder Mountain vorderden. De gehele Thunder Mesa Rivier is leeggepompt voor deze gigantische renovatiewerken. Waar ooit water was, staat nu een gigantische kraan en enkele containers.
De werken zouden eind december voltooid moeten zijn als alles volgens de planning loopt, ik tel alvast af, want deze achtbaan is een pareltje van formaat.
Toch spijtig dat deze nog in de stellingen staat, maar goed, geen tijd om stil te staan over wat nog moet komen, weeral een reden om terug te komen.
De tijd om attracties te gaan doen was aangebroken, op naar Phantom Manor, een darkride met een luguber verhaal.
Heerlijk sfeertje hangt hier toch. Altijd leuk om te zien hoeveel special effects in deze attractie verwerkt zitten. Denk maar aan de stretch room of de schilderijen die veranderen naarmate je verder wandelt. Wat ik bijzonder fijn vind aan de Disneyparken is het feit dat men allerlei kleine zaken weet te verbergen in en rondom de attractie, bijvoorbeeld de pop die af en toe te zien is wanneer men de attractie verlaat, weet jij ze te vinden? J De meeste mensen lopen trouwens vaak gewoon voorbij deze kleine details, maar de ware fan weet ze te vinden. Het geeft gewoon een heerlijk gevoel als je plots op een onverwacht moment ontdekt.
Naast Frontierland ligt Adventureland. Laten we hier ook eens een kijkje gaan nemen.
Wat de meeste mensen ook niet onmiddelijk ontdekken tijdens hun bezoek aan Disney is het ietwat verborgen walk trough adventure ‘Le Passage Enchanté d’Alladin”. Aan de hand van een tiental scenes met animatronics wordt het verhaal van Alladin aan de voorbijganger uitgebeeld.
La Cabane des Robinson is eindelijk weer open na een korte renovatieperiode en ziet er weer netjes uit, geniet mee van de foto’s.
Wat heeft dit themagebied de bezoeker nog zoal te bieden, de stalen achtbaan ‘Indiana Jones et le Temple du Peril’. Een prachtig gethematiseerde attractie waar je jezelf als de beroemde Indi waant. De wachtij slingert heen en weer door het expeditiekamp. Vervolgens bestijg je de steile trappen van het ontdekte tempelcomplex. De leuningen van de trappen hebben de vorm van 2 gigantische cobra’s, echt mooi om te aanschouwen. De rit zelf is best ok. Het is altijd een plezier om de reacties te zien van mensen die de goed verstopte looping niet hadden verwacht.
Na een vijftal ritjes doken we de grotten van Adventureland in, kan jij je weg terug vinden in dit gigantische doolhof van gangen, watervallen en hangbruggen ? Baan je een weg naar Davy Jones Locker of Skull Rock. Ideaal om te doen op een dag waar de wachtrijen van andere attracties uit hun voegen barsten of als het slecht weer is.
Ook de darkride “Pirates of the Caribbean” is altijd de moeite om eens te bezoeken. Ontelbare animatronics nemen je mee naar de mysterieuze wereld van de meedogenloze piraten.
Vervolgens komen we uit in het themagebied Fantastyland.
De darkride Pinokkio was helaas nog in volle renovatie, gelukkig konden we wel plaatsnemen in de andere 2 darkrides, genaamd ‘Peter Pans Flight’ en ‘Blanch-Neige et les Sept Nains’ (Sneeuwitje en de 7 dwergen). Zeker de Peter Pan attractie kan ik best pruimen, echt leuk hoe deze is aangepakt. Je stapt in een vliegend bootje om zo over Londen en de Jungle te vliegen. Toppertje van formaat. De attractie rond Sneeuwwitje is misschien wat minder spectaculair, maar moet je toch zeker eens gedaan hebben. Let op, ondanks het bekende verhaal, kan deze attractie best griezelig zijn voor kleine kinderen.
Uiteraard wilden heel wat mensen op de foto met Pluto, Mickey of Minnie.
Ondanks dat ik een grote fan ben van darkrides in pretparken, ga ik toch niet vaak in de attractie “It’s a small world”, diegene die er al zijn ingeweest, weten ongetwijfeld waarom J Lalalalala
Waar ik wel eens vaker binnen stap is het grote Disneykasteel (Le Chateau de la Belle au Bois Dormant). Via een walk trough attractie raak je opnieuw bekend met het verhaal van Doornroosje en de boze heks Maleficent.
Wat zag ik in de verte staan vanuit het kasteel, juist, Space Mountain.
De wachttijd in de gewone wachtrij bedroeg slechts 5 minuutjes, ondanks dat het best druk was, werd er dus heel deftig doorgewerkt door het voltallige personeel, dikke duim.
Na een tiental ritjes adrenaline op deze leuke stalen indoor achtbaan met inversies was het tijd om even de bouwwerken van Star Tours te gaan bezichtigen.
Buiten wat stellingen was er helaas niet zoveel te zien. Nog even de maag vullen in het Buzz Lightyear Pizza restaurant. De Buzz Lightyear shooter is altijd een leuke opvuller, maar het zat niet echt mee die dag, men score is in het verleden heel wat hoger geweest in deze attractie
Dag 1 zat erop, tijd voor een zalige nachtrust in het hotel, lekker dromen over dag 2.
Dag 2: Walt Disney Studio’s Park
De dag beginnen in de Studio’s doe ik steevast met Crush’s Coaster, want de wachttijden lopen hier vaak enorm snel op. Prachtige attractie, maar lage capaciteit. Het spineffect komt op de achtbaan zeker en vast wel tot zijn recht, een echte aanrader.
Door de enorme drukte, zat er maar 1 ritje in tijdens de voormiddag. Geen stress, op naar de volgende attractie. Dit was Ratatouille, aangezien ik deze darkride nog nooit had gedaan, was dit een uitgelezen moment om deze eens uitvoerig te gaan testen. De voorgevel is echt netjes afgewerkt, je waant je zo ergens in het centrum van ‘The city of Lights and Romance”. Bepaalde delen van de wachtrij waren leuk gedaan met de verschillende huisjes, maar echt super speciaal was deze nu ook weer niet. Na een tiental minuutjes gewacht te hebben, kwamen we dan eindelijk aan in het station. Het viel me direct op hoeveel personeel deze attractie nodig heeft, er liepen wel 10 castmembers heen en weer.
Ik ben echt fan van het ritsysteem, alle wagentjes (elk karretje is netjes versierd als een muis) rijden elk apart rond via een trackless systeem. Prachtig om te zien hoe alle wagentjes door elkaar racen en toch deftig op hun bestemming aankomen. Daarboven is het karretje nog eens in staat om te roteren en op en neer te bewegen, functies die overigens doorheen de hele attractie worden toegepast.
Gewapend met een 3D-bril ga je in je muiskarretje op avontuur. In elke scene wordt gebruik gemaakt van gigantische 3D-projectieschermen. Wat ik overigens een goed aspect vond was dat je tijdens alle 3D-scenes (waarbij het transportmiddel stil staat) de grond niet zichtbaar is. Dit zorgt ervoor dat je volledig mee in het 3D-verhaal kan opgaan. Op bepaalde momenten kreeg je echt wel het gevoel alsof je zelf de grootte had van een ratje of muis. Alle voorwerpen zoals stoelen, kasten en voedselwaren zijn op vergrootte schaal gebouwd, zo lijkt het alsof je jezelf onder een tafel bevindt tijdens de 3D-film. Uiteraard was de ene scene wat beter als de andere, maar wat ik nog altijd mis in zulke 3D-based attracties zijn een gigantische hoeveelheid aan Animatronics. Misschien is dat omdat ik wat ouder begin te worden, maar bij een darkride in een pretpark verwacht ik nog altijd animatronics te zien. Alhoewel de 3D-projecties van hoge kwaliteit zijn, heb ik soms het gevoel dat ze in mijn ogen de animatronic niet kunnen vervangen, maar wederom ik steek het op de leeftijd haha.
Hop, nog even Toy Story Playland in. De Rc Racer staat toch ook altijd op mijn wishlist als ik de Walt Disney Studio’s bezoek. Een korte, maar zeer fijne stalen achtbaan, met een halfpipe traject. Op bepaalde momenten geeft deze achtbaan een kort en fijn momentje vol airtime en kriebeltjes in de buik.
Als we over kriebeltjes in de buik spreken, dan kan “Tower of Terror” uiteraard niet ontbreken.
Wederom een prachtige wachtij, de sfeerschepping zit direct goed. De Cast Members leven zich elke keer weer opnieuw in in hun rol, heerlijk om te zien. En dan rustig naar boven met de lift, wanneer je de bovenste verdieping bereikt gaan de liftdeuren open, je krijgt een mooi zicht over de Studio’s, maar niet voor lang, want de deuren schuiven vliegensvlug terug dicht en jij gaat in vrije val, kriebeltjes gegarandeerd.
Na deze “helse” liftervaring, was het tijd voor “Rock‘N’Rollercoaster. 1,2,3,4,… uiteindelijk werden het 14 ritjes J Wist je dat deze achtbaan zo goed als dezelfde layout heeft als de achtbaan “Express” in Walibi Holland (alleen is deze versie outdoor, hier in Disneyland Paris indoor).
Showtime, één voor één bezochten we alle shows waaronder “Art of Disney Animation” en “Animagique”. Er zitten zeker leuke shows bij, een puntje van kritiek zijn de lange wachttijden, die liepen best op tijdens de dag.
Na al dat showgeweld was de wachtrij bij Crush’s Coaster wat ingekort en schoven we uiteraard nog eens aan.
De dag eindigen deden we met Disney-shopping in Disney Village en aten we in het Rainforest Café. Een prachtig versierd restaurant, waar je jezelf in de Jungle waant. Lekker eten, maar niet meteen het goedkoopste restaurant in de buurt.
Er is een tijd van komen en van gaan, en de tijd van gaan was gekomen, terug de auto in richting België. We hebben ons zeker en vast geamuseerd daar in Disney, tot binnenkort zeg ik alvast.
Sfeerverslag: Timothy Meersman
