7 mei 2016…een heugelijke dag, eindelijk ben ik eens tot in het bekende Britse pretpark ‘Alton Towers’ geraakt. Graag wil ik mijn ervaringen in dit fantastische pretpark met jullie delen.
De pret begint al vanop de parking. Omdat de parking nogal ver van de parkingang gelegen is, dien je over te stappen op de monorail. In de monorail speelt al vrolijke muziek, die je meteen in de stemming brengt. Wat ook zeer leuk is tijdens dit ritje, is dat je al enkele glimpen opvangt van de achtbanen ‘Nemesis’ en ‘Galactica’ (of zal ik zeggen Air ?).
Aangezien het mijn allereerste bezoekje was aan dit park, ging ik onmiddelijk naar deze speciale B&M flying coaster. Ik had dit type achtbaan al eens eerder in de USA gedaan, ik was dus vrij benieuwd of deze Britse track me dezelfde kick kon geven als zijn grote broer in de States (Superman The Ride, Six Flags Great Adventure). De Flying coaster in Alton Towers is sinds dit jaar omgetoverd tot ‘Galactica’ (voordien ging deze baan door het leven als Air). Toen ik voor de eerste keer plaats nam op ‘Galactica’, was mijn intentie om de baan eerst eens een keertje zonder VR bril af te leggen, zodat ik de volledige ‘Air’ ervaring kon beleven. Helaas is dit niet meer toegestaan, het personeel verplicht je om de VR bril op te zetten. Rare beslissing, aangezien de bril stevig vastgesnoerd zit aan de trein. Dan maar met VR bril op. Galactica geeft een leuke rit weg, maar had het gevoel dat er meer uit gehaald kon worden. Daarna deed ik stiekem een ritje met de bril gewoon op mijn voorhoofd. Ik moet bekennen dat ik deze achtbaan liever doe zonder de VR bril, soms heb ik het gevoel dat het filmpje dat afspeelt via de bril, een beetje het effect wegneemt van het ‘laying-down’ gevoel, maar dat is een persoonlijke keuze uiteraard. Desalniettemin blijft dit een schitterende achtbaan. Zonder bril vind ik deze achtbaan een must-do als je in Alton Towers bent. Een pluspuntje is ook dat de bril na elke rit wordt schoongemaakt.
Na Galactica, was het de beurt aan de nabijgelegen achtbaan “Nemesis”, een B&M inverted coaster. Wat een geweldige achtbaan. Aangezien Alton Towers met wettelijke hoogtebeperkingen geplaagd zit bij de bouw van een nieuwe attractie (men mag niet boven de boomgrens bouwen, om zo het natuurlijk karakter van de omgeving/park te behouden), zocht men naar mogelijke oplossingen, om toch enkele indrukwekkende achtbanen te kunnen bouwen. Deze oplossing vond men onder de grond. Als de looping niet bovengronds mag gebouwd worden, dan maar een stuk grond uitgraven en de achtbaan (met looping) erin plaatsen. Echt geweldig hoe ‘Nemesis’ verwerkt is in het landschap, je raast doorheen smalle tunnels, vervolgens over wild kabbelende riviertjes en vervolgens scheer je rakelings voorbij het speciaal vormgegeven station (en dit met een hoge snelheid), dit heeft de vorm van één of ander ondergronds wezen (het design heeft ook wel iets weg van een octupusvorm). Wat dus op het eerste zicht een beperking leek te zijn, is net de kracht geworden voor ‘Nemesis’. Deze B&M baan komt zeker in mijn persoonlijke top 10 van beste achtbanen te staan.
Na een tiental ritjes op Galactica en Nemesis was het tijd om de kabelbaan te nemen richting Sharkbait Reef (een Sea Life center). Aan het station van de kabellift krijg je een schitterend zicht op het kasteel van Alton Towers. Ook een bezoekje aan de tuinen is best de moeite waard, al moet je er wel iets voor over hebben. Om in de tuinen (en er weer uit te geraken), moet je een stevige beklimming doen.
De ingang van het Sharkbait Reef aquariumcomplex was mooi vormgegeven. Ook de aquaria waren deftig verzorgd en gethemed.
Na het bekijken van deze ontelbare waterwezentjes, kreeg ik terug zin in wat meer adrenaline. Ik nam snel terug plaats in de kabelbaan richting ‘Dark Forest”. Deze zone bevat 2 achtbanen, namelijk ‘Thirteen’ en ‘Rita’. Thirteen was als eerste aan de beurt. Deze familale achtbaan, met griezelthema, geeft een niet zo’n intense rit weg, maar heeft wel enkele toffe verrassingen in petto voor de bezoeker. Zo kan je er enkele speciale elementen in terugvinden zoals een kleine drop in de duistere kamer. Na deze drop, die je leuke buikkriebeltjes geeft, leg je het parcours verder achterwaarts af. Door deze elementen is deze baan best wel fijn.
Voor het meer intensere werk moet je bij de achtbaan ‘Rita’ zijn. In 3 seconden, wordt de achtbaantrein gelanceerd tot 100 km/h. Wat een heerlijk gevoel geeft die lancering toch. Ook het bochtenwerk doorheen het woud is genieten. Deze baan is wederom een topper.
Nog even snel een refill beker aanschaffen. Tegen een schappelijke prijs kan je deze speciale beker gedurende je bezoek onbeperkt hervullen met verschillende soorten frisdrank, een ware verfrissing op deze warme dag.
Spinnen, dat doen we op de achtbaan ‘Spinball Whizzer’. Als je het gewicht ongelijkmatig verdeeld onder de inzittenden, dan weet je best wel wat spinkracht uit deze karretjes te halen. Ik ervoer deze baan als minder krachtig als zijn broertje in Spanje, maar daarom zeker niet minder leuk.
Uiteraard deed ik ook een ritje op de nieuwe ‘octonauts achtbaan’, maar eerder voor de counter, want voor mensen van mijn leeftijd is dit niet meteen de meest spannende achtbaan. De Runaway Mine train en de ‘Congo rapid River’ wisten me best te vermaken.
Tijdens mijn bezoek aan Alton Towers, stootte ik plots op een oude bekende, den Tom. Aangezien Tom ook voor de eerste keer in dit toffe pretpark was, was het dus tijd om samen eens richting de beruchte “Smiler” achtbaan te gaan en deze aan een grondige test te onderwerpen.
Met het ongeluk, dat zich onlangs voordeed op deze achtbaan, nog in het achterhoofd namen we moedig plaats in het achtbaankarretje. We wensten elkaar veel succes en waren klaar voor een spannende rit. Wauw, wat een super vette achtbaan, de inversies blijven maar komen. Maar liefst 14 mag je er verwachten. Kortom, The Smiler is een krachtig en zalig beestje. Na deze waanzinnige rit bereikten we veilig het station. Deze achtbaan heeft er alvast 2 nieuwe fans bij.
De darkrides ‘Hex-The legend of the towers’, ‘Charlie and the chocolate factory’ en ‘Nemesis Sub-Terra’ waren helaas allemaal gesloten.
Gelukkig was Duel wel nog open. We schoten, met behulp van de laser blaster, ons een weg doorheen dit gekke spookhuis. Ik heb nog nooit zoveel doelen geweten in een darkride, zeker in de laatste scenes krijg je een overkill, missen is haast niet meer mogelijk. Best een leuke attractie, ook de wachtrij en de thematisatie zijn best oke (mits je ermee rekening houdt dat deze attractie al van uit 1992 stamt).
Dan reste mij nog maar 1 achtbaan in dit park, de kenners weten al welke. Inderdaad, de Dive coaster ‘Oblivion’. Eenmaal boven op de lifthill, gaat je trein in de remmen, om zich vervolgens in de diepte te storten. Je raast doorheen een ondergrondse tunnel, voorzien van enkele watereffecten. Een bijzonder korte, maar zeer leuke rit. Deze baan is tevens een echt capaciteitsmonster. Met maar liefst 5 treinen op de track die dag, waarin telkens 16 personen kunnen plaatsnemen, ging de wachtrij best snel vooruit.
Onderweg naar het restaurant, pikte ik nog snel even een ritje Enterprise mee, terwijl Tom nog eens een ritje op Smiler deed, met zijn fast pass.
De maagjes vullen deden we in het “All you can eat restaurant”. Na deze overvloedige maaltijd, was het tijd om rustig aan terug naar het hotel te gaan. Hop, terug de monorail op richting parking. Het was een geweldige dag in een nog geweldiger park. Naar dit pretpark kom ik zeker en vast nog eens terug volgend seizoen.
