Punisher had een tripje gepland richting La Mer De Sable en Parc Saint Paul, jammer genoeg kon hij door persoonlijke omstandigheden niet mee gaan.
Zo kwam het dat Tristan en ik die dag met ons tweetjes op een veel te vroeg uur richting La Mer De Sable vertrokken.
We hadden beide ongeveer twee a drie uurtjes geslapen, aangezien we de avond er voor doorbrachten op de Septemberfoor in Hasselt.
We besloten iets langer te rijden om zo de tolwegen te vermijden.
Omstreeks 10 voor 10 kwamen we aan op een redelijk goed gevulde parking, Tristan had bij zijn vorige bezoek een niet zo positieve indruk gekregen van dit park, hopelijk kwam er daar vandaag verandering in.
Even onze Fort Fun coupon omruilen aan de kassa, en we konden gratis naar binnen gaan.
Blijkbaar waren wij vandaag niet de enige Belgen aangezien we aan de ingang nog een Heistenaar tegenkwamen.
Na het doorwandelen van de mooie ingangspoort stonden de cowboys ons al op te wachten.
Het eerste wat je ziet na de ingang is een immense woestijn.
Met enkele kleinere attracties.
Ze hebben hier ook een dromedaris.
Onze eerste attractie werd vandaag Safarigolo, een kort autoritje langsheen enkele plastieken en houten beelden van dieren.
Iets verderop bleek er een brandje te zijn, Tristan besloot even te gaan helpen blussen.
De allerkleinsten hadden hier een log flume die speciaal voor hen ontworpen werd.
Iets verderop was er een eetgelegenheid, waar de prijzen toch echt de pan uitswingen.
En dan arriveerden we aan Chikapas, een leuke darkride, waar alle aapjes bewogen door middel van touwtjes.
Maar dan werd het tijd om wat adrenaline op te zoeken.
Péroké, een thrillride die niet te onderschatten valt.
Een lawaaierige attractie, die toch de nodige G krachten heeft.Hierna ging het richting het nieuwe Japanse themagebied.
Deze ingang liepen we eerst voorbij, aangezien er bovenaan General Store stond, dachten we aan een souvenirshop, maar dit bleek de ingang te zijn voor Le Tiger Express, de enige achtbaan in dit parkje.
Dit parkje weet echt wel wat thematiseren is.
Dit muisje, dat voorheen in Walibi Holland stond, is de soepelste die ik ooit deed.
En kreeg dan ook het Aproved zegel van ons.
Hierna liepen we nog langs deze Rock & Thug, die erg leuk gethemed werd.
Men had hier ook een eigen versie van de vliegende fietsen.
Je kon hier ook even gaan zwieren in vliegtuigjes.
En dan was het tijd om plaats te nemen in de Cheyenne River.
Een log flume met een indrukwekkende laatste drop, die op het eerste zicht erg kort lijkt te zijn, maar eens boven aangekomen, merk je dat dit niet zo is.
Bij het instappen, werd me gevraagd plaats te nemen vlak achter Tristan, ook al hadden we het bootje voor ons alleen, ik mocht toch niet achteraan gaan zitten. Na de drop werd het snel duidelijk waarom deze maatregel er was, bij de splash zat ik dan ook bijna in Tristan’s nek.Dit is wel een van de natste log flumes die we ooit deden.
Ondertussen werd het tijd voor een van de parkshows, Pour une poigné de pepites. Bij deze show werd zelfs gebruik gemaakt van de parktrein.
Iets verderop stond er nog een kleine droptoren.
En dan ging het richting een, er op het eerste zicht, tam uitziende rups.
We namen met een gerust hart plaats, want we dachten een rustig ritje te krijgen.
Maar niets was minder waar, deze rups had enorm veel snelheid, zeker niet aan te raden met een gevoelige maag.
Na deze zalige rit, gingen we richting de rapid River, die volgens de parkgids niet operationeel zou zijn, maar wat in werkelijkheid wel zo is.
De kleine bootjes zorgden er voor dat de capaciteit hier jammerlijk laag ligt.
En dit bootje dat stuk was, hielp daar ook niet bij.
Na een twintig minuten aanschuiven was het dan aan ons.
Ik raad iedereen aan je voeten omhoog te zetten, want de bootjes scheppen behoorlijk wat water. Al bij al werd het een leuk, supernat ritje doorheen een prachtig aangelegde omgeving.
We besloten hierna als laatste attractie de parktrein te gaan doen, die volgens Ignace een leuke verassing bevatte.
Onderweg nog even wat foto’s maken.
Tijdens het ritje hielden we even halt aan een speeltuin, waar normaal gezien de verassing zich zou bevinden.
Maar de enige verassing bleek te zijn, dat er geen verassing was, dus nu weet ik nog steeds niet, wat die had moeten zijn.
Dan maar snel even met de trein op de foto gaan.
Na dit rondritje werd het tijd om het park te verlaten, niet omdat het sluitingsuur was, maar we gingen nog een andere parkje bezoeken.
Even een korte samenvatting van plus en minpunten maken.
+ Theming werd prachtig afgewerkt.
+ leuke sfeer in het park.
+ ook al waren wij vroeg vertrokken, toch is dit park dagvullend.
– Lage capaciteit aan sommige attracties.
– er had nog wel een achtbaantje meer mogen staan.
