Marc Guffens is de Marketing & Sales Director bij Walibi Belgium en Aqualibi, maar voor hij in Waver aan de slag ging werkte hij ook nog in Bellewaerde. Marc was al van in het Six Flags tijdperk betrokken bij de parken en maakte de overstap mee naar Compagnie des Alpes. Momenteel is hij sterk betrokken bij de investeringsgolf waar Walibi Belgium in zit en ook Aqualibi werd dit jaar serieus onder handen genomen. In een uitgebreid interview ontdekten we hoe deze investeringen tot stand kwamen en wat de toekomstvisie van het park is.
Themeparkfreaks: Hoe bent u in de pretparkwereld terecht gekomen?
Marc: Ik ben eigenlijk in 1999 beginnen werken bij Bellewaerde als Marketing & Sales Director. Het gebeurde eigenlijk helemaal toevallig, het was niet zo dat ik heel mijn leven er van gedroomd had om in een attractiepark te werken. Ik ging ook eigenlijk helemaal niet zo vaak naar pretparken. Ik denk zelf dat ik een van die weinige Belgen was die nog nooit in Walibi geweest was op het moment dat ik voor de groep begon te werken. (lacht)
Er was een vriendin van mij die in Bellewaerde was beginnen werken en er eigenlijk maar een maand of drie gewerkt heeft, niet omdat ze de job niet leuk vond, maar omdat ze eigenlijk ergens anders een betere aanbieding had gekregen en dat was eigenlijk iets wat ze altijd al had willen doen. Voordat ze bij Bellewaerde begon te werken had ik het er met haar al over gehad. Ik was toen nieuwsgierig geworden en het leek me een veelzijdige afwisselende job te zijn. Ik had toen gezegd, mocht je daar ooit weggaan, laat het mij dan maar weten. Een paar maand later belde ze mij op en zei ze: “Herinner je ons gesprek nog? Ik ga misschien van werk veranderen”. Ze heeft me dan voorgesteld bij de directie van Bellewaerde en Six Flags (red: Bellewaerde en Walibi Belgium waren destijds in handen van Six Flags) en nadat ik de proeven had doorstaan mocht ik er aan de slag. Zo ben ik dus in de pretparkwereld terecht gekomen.
Themeparkfreaks: Was het moeilijk om ineens in een totaal andere sector terecht te komen?
Marc: Het eerste jaar was vooral enorm moeilijk. Je moet alles een beetje ontdekken, hoe het systeem in elkaar zit en daar was ik totaal niet mee vertrouwd, ook niet als bezoeker. Dus dat was wel een serieuze uitdaging in het eerste seizoen.
Themeparkfreaks: Hoe bent u dan in Walibi Belgium en Aqualibi terecht gekomen?
Marc: Eind 2000 vroegen de Amerikanen of ik niet Marketing & Sales Director wou worden van Walibi Belgium en Aqualibi. Het park zou dat jaar omgedoopt worden tot Six Flags Belgium en er diende een hoop te gebeuren op gebied van marketing. Dat was natuurlijk een kans die ik niet kon laten schieten. Het gebeurt immers niet zo vaak dat een bedrijf zo’n grote gedaanteverwisseling ondergaat en als marketing directeur is dat natuurlijk een hele mooie uitdaging.
Themeparkfreaks: Hoe verliep die gedaanteverwisseling voor Walibi?
Marc: Er valt veel te zeggen over de naamsverandering, daar was ik op zich ook niet zo voor, maar dat was allemaal al beslist door de Amerikanen. Er werd toen een dikke 36 miljoen euro geïnvesteerd in het park voor het nieuwe seizoen van 2001. Er kwam dan nog de hele rebranding bij, dus ja, op marketing vlak was dat fantastisch.
In 2004 werd dan aangekondigd dat Six Flags ermee ging stoppen in Europa en dat we in 2005 weer Walibi gingen worden. Dus dat was weer een heel nieuw avontuur. Het is al heel raar om als marketing directeur eenmaal een gedaanteverwisseling te mogen meemaken en dan gebeurde dat 4 jaar later alweer, ik denk niet dat het al vaak is gebeurd in een pretpark. Toen kwam het park in handen van Palamon Capitol Partners en werd de pretparken divisie omgedoopt in Star Parks Europe. Palamon was een investeringsmaatschappij die vooral dingen opkocht om die daarna weer snel te kunnen verkopen met meer winst. In 2006 verkocht Star Parks Walibi Belgium aan Grévin & Cie, dat in handen was Compagnie des Alpes (CdA). Star Parks verkocht Walibi sneller dan voorzien omdat CdA absoluut het pretpark wou overkopen.
Themeparkfreaks: CdA is een bedrijf met oorsprong in de ski-sector, waarom wilden zij plotseling zo graag pretparken in handden hebben?
Marc: Voor CdA was dit van strategisch belang omdat zij een cash flow wilden hebben die heel het jaar door ging. De ski-sector is natuurlijk voornamelijk actief in de winter en de pretparken zijn dat weer in de zomer, dat was een perfecte aanvulling voor de groep. Ze waren toen al begonnen met opportunistisch pretparken over te kopen, wat wil zeggen dat wanneer er zich een kans voordeed, ze er meteen voor gingen. CdA had op dat moment al de Grévin groep overgekocht en zij hadden Parc Astérix in handen. Daarnaast hadden ze nog een heleboel kleinere parken opgekocht die op dat moment beschikbaar waren. Door Star Parks over te nemen konden ze eigenlijk in 1 slag het inkomen van de ski-resorts en van de pretparksector quasi in evenwicht brengen. Dus dat was voor hen zeer belangrijk om hun doel van constante cash flow te bereiken.
Compagnie des Alpes heeft dan redelijk veel geld op tafel gelegd, misschien wel te veel geld, om de Walibi parken over te kopen terwijl Star Parks de parken voor eigenlijk heel weinig geld gekocht had van Six Flags omdat zij er gewoon van af wilden. Veel mensen dachten verkeerdelijk dat Six Flags absoluut van de parken af wou omdat het slecht ging, in tegendeel zelfs. De echte reden was dat het in Amerika helemaal niet goed ging met de pretparken. De beurseffecten waren desastreus en de aandelen doken kei hard in het rood. Ik denk dat de aandelen op een gegeven moment nog maar 3 à 4 dollar waard waren (red: ter vergelijking, momenteel is de koers ongeveer 62 dollar). Ze moesten toen zo snel mogelijk geld in handen krijgen om daarmee de Amerikaanse pretparken te kunnen redden. Vandaar dus dat ze de Europese tak terug wilde verkopen en dit moest snel gaan en ja, dan heb je natuurlijk geen 20 kandidaten om uit te kiezen.
Themeparkfreaks: Hoe verliep deze periode voor u?
Marc: Zo je ziet, op korte tijd is er dus veel veranderd, het was een heftige periode. Soms vragen de mensen aan mij: “Werk jij daar nu nog steeds?” omdat ik vroeger al wel eens wat sneller van werk veranderde, maar deze job is zo boeiend. Ik geraak hier momenteel niet op uitgekeken, er is altijd wel een nieuwe grote uitdaging en als die achter de rug is staat de volgende uitdaging weer voor de deur. Het is altijd wel iets anders.
Met CdA werd er dan een hele nieuwe structuur van organisatie opgezet. Er werd gewerkt met pools en ik zat dan in de Belgische pool van de directie voor het commerciële luik en het marketing luik. Hier werd dan alles geregeld voor de drie parken (red: Walibi Belgium, Aqualibi en Bellewaerde). Een paar jaar later werd er dan rebranding van Walibi opgestart (W.A.B. & The SkunX) dus dan nam ik weer de marketing van Bellewaerde over. Twee of drie jaar later heb ik dan terug alle Marketing en Sales van de drie parken overgenomen, wat eigenlijk te veel was om te combineren. Toen begonnen we al reeds te denken wat we gingen doen met de toekomst van Walibi.
Themeparkfreaks: Dus dat was het begin voor de grote veranderingen bij Walibi Belgium?
Marc: Ja inderdaad. We vroegen ons af, gaan we het allemaal verder laten boeren zoals we al jaren doen, en ook wel nog jaren verder gedaan zouden kunnen hebben, of gaan we eens kijken wat de andere parken gedaan hebben die eigenlijk allemaal ooit evenwaardig waren en die wel een serieuze groei hebben doorgemaakt. Toen zijn we op het punt gekomen dat we voor onszelf niet meer aanvaarden dat een park met onze capaciteiten niet verder groeide.
Als je kijkt naar Phantasialand, Europa-Park, Efteling, dat waren allemaal parken die vroeger op de zelfde hoogte stonden als wij. Deze parken zijn allemaal blijven doorgaan met investeren en met uitbreiden en wij zijn eigenlijk altijd blijven stagneren. Dat konden we niet meer aanvaarden.
CdA wou het ook eigenlijk niet meer op die manier laten verder gaan zoals het toen bezig was. De groep was op dat moment bezig met een dynamisch beheer van de portefeuille. Dit wil zeggen dat alle parken die strategisch niet interessant waren, weg moesten. Zo verliet onder andere het Franse pretpark Bagatelle de groep, maar ook Walibi Sud-Ouest, Fort Fun in Duitsland en Pleasurewood Hills in Engeland.
Vooral heel wat kleine parken werden verkocht, maar ook parken die gewoon niet binnen de filosofie paste van Compagnie des Alpes. Zo werd onder andere het Grand Aquarium de Saint Malo verkocht maar ook het Dolfinarium in Harderwijk en Planete Sauvage. Dit zijn allemaal dieren parken die onder andere ook dolfijnen hebben wat eigenlijk misschien op een bepaalde manier wel een doodlopend straatje is. De maatschappij verandert, de tolerantie verandert, mensen zien dat anders en aanvaarden dat niet meer allemaal. Alhoewel ik er nog altijd van overtuigd ben dat ze in die parken vaak hele goeie dingen doen voor die dieren. Zoals opvang voorzien, maar op een bepaald moment krijgt dat een negatieve vibe die je niet meer kan stoppen.
Neem maar het voorbeeld van die orka, wat een belachelijke historie. Er is daar een heel gedoe rond geweest terwijl het Dolfinarium er enkel en alleen voor gezorgd heeft dat het beest kon blijven leven. Natuurlijk was dat in het park, je kan dat moeilijk ergens anders doen, in het park heb je al de faciliteiten en voorzieningen. De bezoekers kunnen dat dan ook zien, het park probeert die kosten van die verzorging op een of andere manier terug te verdienen, maar in eerste instantie was het wel om het leven van die orka te doen. Veel van de verzet bewegingen wilden liever dat het beest zou creperen en doodgaan dan dat het zou blijven leven in gevangenschap.
Maar goed, ik wil maar bedoelen dat dit allemaal een bewuste keuze was om al die parken af te stoten. De kleine en de minder strategische parken verkopen, waardoor er ruimte ontstaat om te gaan investeren in de overgebleven parken met potentieel, potentieel om te groeien. Dus eigenlijk op het moment dat wij hier aan het denken waren van “ja, zo kan het toch niet meer verder, wij moeten toch ook vooruit”, op dat moment was ook de filosofie van Compagnie des Alpes zo gerijpt dat ze dachten, het is tijd dat sommige parken uitbreiden en laten zien dat ze kunnen groeien, want anders is het misschien niet meer de moeite om ze te blijven behouden.
Dat vond ik eigenlijk wel knap, dat een groot bedrijf als CdA er voor kiest om liever een park te verkopen dan in de portefeuille te blijven behouden en er niets mee te doen. Maar let op, want dan heb je nog steeds van die zogenaamde ‘Cash Cows’, parken die elke jaar hun ding doen, waar je niet veel gaat investeren, maar die gewoon blijven draaien en een mooie opbrengst in het laatje brengen. Dan vind ik het wel knap dat CdA die parken gewoon verkoopt in plaats van ze uit te melken. Uiteindelijk is zo’n strategie op lange termijn ook niet goed voor de groep en al zeker niet voor het park zelf.
CdA heeft de meeste parken die ze nu verkocht hebben een cadeau gedaan, want die kunnen nu wel groeien en zich zelf ontwikkelen, wat ze anders binnen zo’n grote groep misschien minder goed gekund zouden hebben.
Maar goed, de verstandhouding tussen de groep en het park was er en dan zijn we begonnen met een ontwikkelingsplan te maken. We hebben daar lang aan gewerkt, daar is toch wel twee jaar overheen gegaan. Ik heb daarnet een aantal buitenlandse parken genoemd die sterk gegroeid zijn, maar ook in binnenland had je dit, kijk maar naar Plopsaland De Panne. Op het einde van de Meli in 1999, ontving het park ongeveer een dikke 300.000 man. Het eerste jaar van Plopsaland De Panne, was het ongeveer 350.000 tot 400.000 bezoekers, maar op een gegeven moment zijn die ons gewoon voorbijgestoken. En dan vraag je jezelf af, waarom doen zij het nu veel beter en wij niet?
Themeparkfreaks: Gingen de bezoekersaantallen van Walibi Belgium dan naar beneden?
Marc: Nee, we kenden geen constante groei, maar we daalden ook niet echt. We haalden zonder Aqualibi ongeveer een miljoen bezoekers in 1999, we behaalden die ook in 2000, we hadden ongeveer een miljoen bezoekers in 2005 en ook vorig jaar. Dus ja, dat bleef ongeveer allemaal wat stabiel. Soms hadden we een aantal jaar op rij wel groeiende cijfers, maar die groei hield niet constant aan.
Themeparkfreaks: Was het plan er altijd al om zo’n grote investeringen te doen op 5 jaar tijd?
Marc: Nee, ons oorspronkelijk idee was om het allemaal op 10 jaar te doen, maar CdA wou dit sneller. Dus hebben we het plan veranderd zodat het uitgevoerd kon worden op 5 jaar. Dus ja dat is een van de redenen waarom ik hier nog altijd zit (lacht). Om de aantal jaar is er weer gewoon zo’n grote nieuwe uitdaging.
Themeparkfreaks: Wat zijn de andere redenen?
Marc: De tweede reden is wat ik vaak de elastische beweging van de pretpark wereld noem. Nu begint het nieuwe seizoen, maar tegen de zomer zijn we weer aan het nadenken over het volgende seizoen, en na de zomer wordt dat al wat concreter. Dit wordt dan allemaal voorbereid met het reclamebureau, de marketingplannen worden opgesteld etc. Ondertussen heb je nog de Halloween periode tussendoor en voor je het weet zit je al weer in een nieuw seizoen met veel nieuwe boeiende uitdagingen.
De derde factor is dat onze concurrenten niet onze vijanden zijn. Wij zitten hier niet te juichen als het slecht gaat in een ander park. Als er bijvoorbeeld veel attracties gesloten zijn in een bepaald park, de bezoekersaantallen terug lopen, de mensen daar een slechte ervaring hebben, of in het slechtste geval dat er misschien een zeldzaam ongeluk is gebeurd. Wij hebben er geen enkel belang bij dat het bij een andere pretpark slecht gaat, geen enkel. Als een bezoeker een slechte ervaring heeft in een ander pretpark, dan gaat die vriendengroep de volgende keer misschien niet meer naar een attractiepark willen gaan. Als die een fantastische dag hadden, dan gaan ze nog eens een leuke dag willen beleven, en dan doen ze dat de volgende keer opnieuw in een pretpark. Na een aantal keren zullen ze misschien een ander pretpark willen beleven en komen ze naar ons. Als er een ongeluk gebeurt, dan daalt het algemeen vertrouwen in de pretparken en dat heeft ook invloed voor ons, ook al was dat ongeluk niet in ons park. Dus wij strijden niet tegen onze concurrenten maar tillen elkaar naar een hoger niveau.
De vierde factor is dat je veel kan bereiken op korte tijdspannes. Ik bedoel, in welk bedrijf van onze omvang is het nog mogelijk dat je hier, in deze zetel iets bedenkt, en een paar dagen later ook effectief aan het doen bent. We kunnen hier constant dingen bedenken en creatief zijn en dat vind ik gewoon heel leuk. In veel andere bedrijven kan je dit gewoon niet doen, want daar zit je met beslissingsprocessen van 6 maand. Hier beslissen we soms op 10 minuten of we het goed vinden en of we er willen voor gaan.
Themeparkfreaks: Dus als we het goed begrijpen zijn de huidige plannen echt vanuit Walibi zelf gekomen en hebben jullie de ideeën op tafel gelegd?
Marc: Ja inderdaad, maar ik wil wel benadrukken dat dit alleen maar kon omdat ook CdA op dat moment dezelfde filosofie had als wij. Er was langs beide kanten een behoefte voor een dergelijke uitbreiding. Om het misschien zelf nog straffer te vertellen, mochten we niet zelf met deze ideeën op de proppen zijn gekomen en niet dat engagement getoond hebben, dan waren wij misschien de volgende die verkocht zouden zijn geweest.
Themeparkfreaks: Er is ook verandering gekomen in het management van CdA, is dat de grote reden geweest in de filosofieverandering van de groep?
Marc: Er zijn inderdaad een aantal mensen vertrokken en bijgekomen bij CdA, maar laat me duidelijk zijn dat CdA nooit gedicteerd heeft wat we moesten doen, wij hebben altijd zelf onze eigen inbreng gehad. We maakten sowieso al wel ieder jaar een vijfjaren plan van wat we wilden doen. Eigenlijk is de belangrijkste verandering binnen Compagnie des Alpes er gekomen toen Agnès Pannier-Runacher, de CEO, de tweede in rang bij CdA na Dominique Marcel, bij de groep kwam. Zij is een jonge vrouw, ik denk dat die nog maar dik in de 40 is nu, dus ja toch een redelijk jonge vrouw. Zij is eigenlijk verantwoordelijk voor de nieuwe wind bij CdA. Zij heeft er bedrijfsmatig, planmatig en strategisch meer beweging in gestoken en dat zie je nu ook weerspiegeld op de parken. Waardoor dat dynamische beheer van de portefeuille en het afstoten van de kleinere parken in gang is gezet.
Er wordt Walibi al wel eens verweten dat ze jarenlang niets geïnvesteerd hebben. Ja, dat is ook waar en dat ga ik ook niet ontkennen, maar na een overname duurt het ook altijd wel even voor dergelijke investeringen gemaakt kunnen worden. Je moet ook eerst een strategie uitzetten en dat is wel iets waar Agnès mee geholpen heeft om de visie van de groep te brengen waar die nu staat. Het lijkt nu ineens dat alles verandert, maar eigenlijk is dat al een proces van drie jaar geleden.
We gaan hier 100 miljoen euro investeren, in Parc Astérix 150 miljoen euro, iets van een 35 miljoen euro in Walibi Rhône-Alpes wat ook echt veel is voor een park van die grootte en in verhouding mag staan naast die 100 miljoen euro van Walibi Belgium. Daarnaast zijn er investeringsmogelijkheden in Walibi Holland, en Bellewaerde krijgt een waterpark van verschillende miljoenen euro’s. Futuroscope krijgt grote investeringen en die gaan snel meer diversifiëren. Ik bedoel, je kan nu niet meer zeggen dat CdA niet investeert. De poging van Grévin om internationaal te gaan is er dan ook weer. Dit blijkt nu niet helemaal succesvol te zijn, maar ze hebben ook daar weer geprobeerd om vooruit te gaan. En als je wilt vooruit gaan moet je soms een risico nemen en soms mislukt dat.
Wij zaten in 2009, 2010 ook wel hier zo van ja, wanneer gaat het hier nu bewegen met die groep, maar op een gegeven moment zijn er dan weer nieuwe perspectieven en dan begint het pas echt. Nu is het heel concreet. Wat we vorig jaar in juni hebben aangekondigd is nu ook gewoon uitgevoerd, volledig zoals op de concept-arts stonden. Oké ja, buiten in Aqualibi, die boot mankeert daar, maar die komt nog!
Themeparkfreaks: Over Aqualibi gesproken, hoe zijn jullie op het idee gekomen om een kindergebied te bouwen die zich specifiek richt op jonge kinderen die nog niet kunnen zwemmen?
Marc: Alles wat wij nu doen, de laatste twee jaar gedaan hebben en de komende jaren zullen doen, alles zit in het ontwikkelingsplan dat we hebben opgesteld. Dus waarom een kinderzone bouwen voor kinderen die niet kunnen zwemmen? Omdat er een zekere vraag naar is, maar ook omdat het voor de marketing interessant is. Het imago van Walibi is nóg altijd vandaag de dag dat het park voor tieners, jongeren en jong volwassenen is. Ik kom nog altijd vrienden en kennissen tegen die met hun kinderen naar Plopsaland De Panne zijn gegaan. Als ik dan vraag waarom naar dat park, dan krijg ik de reactie dat hun kinderen nog te jong zijn voor Walibi Belgium. Terwijl die kinderen bijvoorbeeld 7, 9 en 11 jaar oud zijn. Zal die van 11 jaar heel tevreden zijn geweest in Plopsaland? Misschien wel, maar de kans is groot dat die zich meer in Walibi geamuseerd zou hebben. We hebben hier een heel evenwichtig aanbod tussen thrills en attracties voor kleine en grotere kinderen. Daar zijn wij toch van overtuigd, alleen het grote publiek denkt nog altijd dat wij alleen maar thrill aanbieden. Wij hebben ook veel thrill, maar ook veel andere dingen. We denken hier al jaren over na hoe we dit imago kunnen veranderen. Er zijn momenten geweest dat we speciaal reclamespots maakten die zich volledig op kinderen focusten en die ook vooral op de tijden dat zij naar tv keken geprogrammeerd werden. Maar tot op vandaag is het ons nog altijd niet gelukt om dat imago te veranderen.
Themeparkfreaks: Is dat ook niet een beetje gekomen in het Six Flags tijdperk?
Marc: Ja dat zal er ook wel mee te maken hebben gehad, maar het was ook wel in die periode dat we bijna evenveel geld staken in reclame voor jonge kinderen en families als in reclame voor tieners. Toen deden we zelf nog 2 à 3 verschillende campagnes. Maar dat helpt blijkbaar allemaal niet, dus het moet schoksgewijs komen zal ik maar zeggen. We moeten de mensen niet meer overtuigen met reclame, maar met onze daden. Vandaar dus het gebied voor die jonge kinderen die nog niet kunnen zwemmen. Natuurlijk is het omdat het goed past in Aqualibi, maar ook om de mensen te laten zien dat Aqualibi voor alle leeftijden geschikt is.
Themeparkfreaks: Gaan jullie op die manier niet graven in de doelgroep van andere parken?
Marc: Nee. We richten ons zeker en vast niet speciaal op kinderen van 0 tot 5 jaar, laat die maar naar Plopsaland gaan. Die mogen zeker naar ons park komen daar niet van, maar daar focussen we ons niet op. Ik zeg altijd, ik wens Plopsa alle succes toe die ze maar kunnen hebben en alle jaren groei toe. Want ja, op een gegeven moment worden die kinderen ook wel groter en dan willen ze ook wel eens iets anders uitproberen.
Maar goed, we hebben dus gekozen om onze focus te vergroten en ook families te trekken, dus vandaar de keuze voor de uitbreiding van Aqualibi. We willen meer gaan voor die thematisering, die aankleding, Exotic World met Tiki-Waka dat een toegankelijke achtbaan is voor alle leeftijden. Ook de Tiki-Trail is er geopend, deze is ook weer voor alle leeftijden. Meer sfeer in die zone, meer gezelligheid, meer beleving, mooier, gethematiseerd, meer een geheel, aangenamer,… Dat is allemaal op die families met kinderen gericht.
Volgend jaar pakken we de zone rond de Cobra aan, een zone die meer Indisch geïnspireerd wordt. De nieuwe attractie die daar komt, is een familieattractie bij uitstek. Ook Walibi Playland zullen we gedeeltelijk transformeren. Daarnaast komt er nog een achtbaan die zich echt zal richten op de jonge kinderen. Ook naast de Dalton Terror komt er nog een kinderattractie en in 2021 wordt dan het moment om nog eens keihard uit te pakken met een zeer grote achtbaan. En om toch ook wel te laten zien waar we voor staan, maar goed, dat moet natuurlijk ook niet alle jaren gebeuren.
Dit alles zit allemaal in ons plan, soms verbazen we onszelf daar nog over. Elke keer als we een goed idee krijgen en we denken er verder over na, dan komen we eigenlijk tot de conclusie dat we dit al voorzien hadden in ons plan en dat het dus echt wel een goed plan is. We willen terug groeien, we willen terug de nummer 1 attractiepark van alle leeftijden worden in België.
Themeparkfreaks: En wat voor getal hebben jullie dan voor ogen? Wat is jullie streefcijfer?
Marc: 1,8 miljoen bezoekers die we op een stabiele wijze hebben. We richten ons daarvoor op 2022/2023. Als we deze halen in 2022, goed maar dat hoeft niet per se, maar in 2023 willen we die 1,8 miljoen bezoekers echt wel over de vloer krijgen. Dit is dan Walibi Belgium en Aqualibi tezamen.
Het afgelopen jaar hebben we bijna de 1,4 miljoen bezoekers behaald. Dus nu willen we daar de komende 5 jaar nog 400.000 bezoekers bij krijgen. Dit wil zeggen dat we ongeveer tussen de 70.000 à 100.000 bezoekers per jaar zullen moeten stijgen. Dat is veel, dat hebben we al gedaan, maar nog nooit 5 jaar na elkaar.
Themeparkfreaks: En deze extra bezoekers willen jullie vooral bij de gezinnen met kinderen gaan zoeken?
Marc: Ja de gezinnen met kinderen worden zeker een belangrijke doelgroep die we moeten overtuigen om naar ons park te komen. Maar er is ook nog een tweede belangrijke doelgroep, en dat is Vlaanderen.
Als we gaan kijken naar onze bezoekcijfers uit de provincies en we vergelijken dit met de cijfers die realistisch zijn om te halen, dan zitten we er in Wallonië altijd boven en in Vlaanderen altijd onder. Dus in Vlaanderen hebben we het meest potentieel om te groeien. Vlaanderen is heel groot en er is geen enkele reden dat de mensen niet naar hier zouden kunnen komen.
Alleen, ja we zitten dus met het imago en ook in Vlaanderen zijn er veel alternatieven. Je kan naar Plopsaland De Panne gaan, naar Bellewaerde, zelfs Bobbejaanland kan je nog doen als je dat wilt of de Efteling, in Wallonië heb je dat niet. Die opgenoemde parken zijn allemaal pretparken die zich richten op die families die wij ook graag in ons park zouden hebben. Er is dus aanbod genoeg en concurrentie te over. Dan heb ik nog niet eens gesproken over Disney die toch ook wel even een kleine Walibi jaarlijks uit de Belgische markt halen qua aantal bezoekers. Daarnaast mag je Pairi Daiza bijvoorbeeld niet onderschatten, een park dat 12 à 13 jaar geleden nog 300.000 bezoekers behaalde en nu over de 1,5 miljoen bezoekers zit.
Themeparkfreaks: Krijgen jullie veel bezoekers uit Frankrijk?
Marc: Frankrijk is toch wel een belangrijke markt. Elk jaar is dat ongeveer 17 tot 20% van onze bezoekers die uit Noord-Frankrijk komen. Dat is veel, maar dat komt omdat het een soort van traditie is voor hun. De Belgische parken hebben het altijd al goed gedaan in Noord-Frankrijk bij de “Ch’tis” (red: bijnaam van een deel van het Noord-Franse volk).
Meer dan 25 jaar geleden bestond er nog geen Disneyland, bestond er ook nog geen Parc Astérix. Dus eigenlijk heel het gebied ten noorden van Parijs was er gewoon helemaal niets dat nog maar leek op een toenmalig Bellewaerde, Walibi Belgium of de Meli. Dus die mensen die zijn heel gewoon om naar België te trekken om een attractiepark te doen. Dat is 1 ding, de traditie.
Maar zelf nu met het bestaan van Disneyland en Parc Astérix hebben ze nog steeds hun redenen. De afstand is korter, er moet geen péage betaald worden, de prijs van de parken is een groot verschil, dus ja, er zijn hier nog altijd een heleboel troeven.
Wat je ook nog hebt in Frankrijk en dat heb je bijvoorbeeld niet in België of Nederland, maar bedrijven die meer dan 50 werknemers hebben zijn verplicht om een “comité d’entreprise” op te richten, met het budget van het bedrijf zelf. De comité d’entreprise is niet de vakbond of ondernemingsraad, dit dient puur voor de welzijn van de werknemers. Het is een comité dat verkozen wordt door de werknemers en waar het bedrijf x aantal euro per werknemer moet aan storten. Het zijn enkel en alleen de werknemers die beslissen wat ze met dit geld doen.
Dus het welzijn van de werknemer en de ontspanning van de werknemer moeten hier gegarandeerd worden. Bijvoorbeeld bij grote bedrijven als Renault, die hebben zoveel werknemers dat het comité gewoon al een bedrijf binnen een bedrijf wordt. Ik maak er even een karikatuur van, maar om te zeggen heb je dan langs de ene kant van de straat de fabrieken en langs de andere kant van de straat heb je sporthallen, voetbalvelden, zwembaden,… staan. Deze dienen er voor om ontspanning aan te bieden aan de werknemer, maar ook om deze toegankelijk te maken.
De comité d’entreprise koopt bijvoorbeeld bij ons pretpark tickets op, om deze massaal te verkopen aan hun werknemers tegen een veel lager tarief. Aangezien ze al zoveel tickets bij ons aankopen, krijgen ze daar meestal al een korting op en dan gaan ze boven op die korting nog eens extra korting geven aan hun werknemers. Er zit dus een soort van motor achter die pretparktickets koopt en doorverkoopt aan het Franse volk en dat is voor ons als pretparken super interessant.
Deze factor valt echt niet te onderschatten en bijvoorbeeld in Bellewaerde is dit nog straffer. Aangezien zij vlak bij de Franse grens gelegen zijn, komen ongeveer 45% van de bezoekers uit Frankrijk. Het aandeel B2B (Business-to-business) ligt hier in Walibi ongeveer rond de 20-25% terwijl dat in Frankrijk rond de 50-60% ligt.
Themeparkfreaks: Krijgen jullie ook bezoekers uit Nederland en Duitsland?
Marc: Ja, maar dit is niet zo een grote groep. Bij Nederland ligt het wel in een stijgende lijn, maar bijvoorbeeld voor Duitsland ligt dat vooral psychologisch ver weg en we richten ons ook niet echt op deze markt.
Dat we psychologisch ver weg liggen geldt ook voor Vlaanderen. Mensen uit Antwerpen, Mechelen, Gent denken heel gemakkelijk dat Walibi wat verder weg ligt, maar dat is helemaal niet waar. Wij liggen maar vlak over die grens met Wallonië en je bent snel in ons park. We liggen vlak naast de snelweg en ook de trein stopt hier naast ons park, maar psychologisch liggen we verder weg voor de meeste mensen.
Themeparkfreaks: Het openbaar vervoer is wel een troef bij jullie park, dat hebben veel andere parken in België niet. Geeft dit een verschil?
Marc: Klopt ja inderdaad. Maar dit is ook eigenlijk nog een reden waarom wij het imago hebben van een jongeren park te zijn. Veel jongeren komen net naar ons park omdat Walibi goed te bereiken valt met de trein. Dit versterkt het imago dat we een jongeren park zijn.
Er zijn ook veel jeugdbewegingen die de weg naar ons park vinden. In de maand juni zijn dit bijna alleen maar jongeren. Veel georganiseerde reizen, maar ook heel veel jongeren die met hun vrienden afkomen om bijvoorbeeld het einde van de examens te vieren. Dat is zeker iets dat we niet kwijt willen spelen.
Themeparkfreaks: Het investeringsplan hoe het in 2017 is voorgesteld, is dit nu definitief?
Marc: Ja en nee. We hebben onlangs hier en daar iets moeten herschikken, maar de totaliteit van het programma blijft behouden. We hebben bepaalde attracties een jaar later gezet, maar dat betekent niet dat we uitstellen, we laten dan gewoon een andere attractie eerst bouwen. Dat heeft dan bijvoorbeeld te maken met technische opvolging, realiteit van het park, levertijden enzovoort. Wat we aangekondigd hebben voor 2019 staat vast, in 2020 doen we ook sowieso de vernieuwing van de ingang en in 2021 komt er sowieso de mega coaster. Maar het cowboy dorp en zone aan de Vampire zou bijvoorbeeld nog omgedraaid kunnen worden.
Themeparkfreaks: Nu we het over de mega coaster van 2021 hebben, is de keuze van de fabrikant al gemaakt?
Marc: Er is nog niets getekend. Er zijn gesprekken met verschillende constructeurs en de beslissing moet nog gemaakt worden. Wat ik wel kan zeggen is dat het nog steeds onze bedoeling is om de grootste, hoogste en snelste achtbaan van Benelux (België, Nederland, Luxemburg) en Frankrijk te openen. Daarnaast zal onze mega coaster zelfs misschien nog de meest verrassende worden qua beleving.
Themeparkfreaks: Dat klinkt zeer interessant. Verrassend op gebied van lay-out, een speciaal element,….?
Marc: Op gebied van totaal beleving, maar op dit moment kan ik daar nog niets meer over vertellen.
Themeparkfreaks: Jullie hebben verschillende fabrikanten gecontacteerd. Komen jullie zelf met een concreet voorstel af en zoeken jullie dan wie dit kan bouwen, of laten jullie de fabrikanten zelf met een voorstel afkomen?
Marc: Beide. Bijvoorbeeld bij Pulsar, deze attractie bestond nog nergens. Wij zijn toen naar een reeks constructeurs gegaan met een aantal voorwaarden waaraan onze nieuwe attractie moest voldoen. Iedereen heeft dan de mogelijkheid gehad om daar op in te gaan en een voorstel in te dienen. Eigenlijk waren we toen redelijk streng in onze criteria en geen enkele fabrikant kwam met een voorstel die daar volledig aan beantwoordde, zelfs Mack Rides niet. De voorstellen kwamen wel in grote lijnen overeen met wat we vroegen, maar nooit volledig. Op een gegeven moment contacteerde Mack Rides ons terug en zeiden dat ze nog met iets anders bezig waren dat ons misschien wel interesseerde. Op het moment dat we er mee akkoord gingen, was het nog niet volledig af. De attractie is dan samen met ons verder ontwikkeld en we hebben heel wat inspraak gehad in bepaalde beslissingen. Maar ook bijvoorbeeld met Tiki-Waka, die nu langer blijkt te zijn dan eerst gedacht.
Themeparkfreaks: Hoe komt het dat die statistieken anders waren dan jullie dachten?
Marc: Er was een eerste voorstel waar we de gegevens van hadden. In samenspraak met ons zijn er dan hier en daar nog wat dingen gewijzigd aan de lay-out. Wij dachten dat we de nieuwe gegevens hadden, maar dit bleken achteraf dus nog de oude te zijn. Het is dan eigenlijk pas op de vooravond van het nieuwe pretparkseizoen, toen de eerste berichtgevingen over de statistieken naar buiten kwamen, dat duidelijk werd dat de achtbaan langer en hoger was dan we toen eerst dachten. Hiermee bleken we ook plots de langste en hoogste Bobsled Coaster te hebben die ooit gebouwd is geweest.
Themeparkfreaks: Buiten de achtbanen waren er ook nog een heleboel flatrides, waterattracties en familie attracties aangekondigd, zijn die al definitief?
Marc: De attractie van 2019 is al concreet en zal niet meer wijzigen (red: een interactief draaiend theater). Die voor de Far-West zone zou misschien nog kunnen wijzigen, maar dan zal er wel sowieso iets gelijkaardig in de plaats komen (red: normaal een Twist & Splash). Die vliegtuigjes, de Sky Fly waar sprake van is, die staat helemaal nog niet vast. Maar alle geplande attracties zullen wel komen of toch alvast een attractie die evenwaardig is, of zelfs beter.
Themeparkfreaks: De keuzes van de attracties, is dat volledig jullie beslissing, of neemt CdA daar ook beslissingen in?
Marc: We beslissen samen. Het is eigenlijk nooit dat CdA zegt, we willen dat je dat bouwt. Nee, zo gebeurt het helemaal niet. De attracties die we willen bouwen komen allemaal uit ons ontwikkelingsplan dat we gemaakt hebben samen met CdA. We hebben dit samen gemaakt met hun, omdat zij een team hebben die gewoon super veel kennis en ervaring heeft. De specialisten zijn daar, dus waarom zouden we er niet mee samen werken?
Themeparkfreaks: Stelt CdA soms een veto voor bepaalde attracties?
Marc: Nee, zo werkt het niet. Over alles wordt gepraat om samen tot een voorstel te komen waar we beiden van overtuigd zijn dat het iets goed is. Zij bezoeken ook geregeld ons park, dus er is altijd veel overleg en er wordt nooit zomaar een beslissing genomen.
Themeparkfreaks: Worden er soms groepsaankopen gedaan met de zusterparken tezamen?
Marc: Wel, als er meerdere parken een attractie willen bestellen bij de zelfde fabrikant, zou het stom zijn om niet te proberen voor een deal te gaan. Maar het is niet zo dat een park een attractie van een bepaalde fabrikant moet kopen omdat een ander park dat ook gedaan heeft.
Daarnaast moet je ook de vraag stellen of het wel verstandig is om een attractie op te leggen aan een park omdat deze in de aanbieding staat. Stel ze verplichten ons om een attractie te kopen die totaal niet bij ons past omdat een ander park het ook heeft gekocht en we daardoor bijvoorbeeld elks 5% korting krijgen. Je spaart dan misschien een paar duizenden euro’s uit bij de aankoop, maar doordat het een foute attractie is, levert het ook niet het gewenste succes op. Een juiste aankoop tegen de normale prijs zal dan waarschijnlijk al snel meer opbrengen.
Themeparkfreaks: Hebben jullie ook veel contact met andere parken?
Marc: Er is iedere twee weken een meeting tussen de directeuren van elk park samen met Francois Fassier. Soms gebeurt dat in een bepaald park als daar een nieuwe attractie opent ofzo, om dan te gaan kijken hoe ze dat gedaan hebben. Tijdens die meetings wordt dan veel overlegd en ervaringen uitgewisseld. Die vergaderingen zijn er ook op marketing niveau, zo zitten wij om de vijf weken samen. Er kunnen ook externe partijen bij zijn die dan een presentatie geven over een bepaald onderwerp dat inspirerend kan zijn. Soms worden projecten samen georganiseerd tussen de parken, zoals een nieuwe website waar we mee bezig zijn. Deze zal binnenkort gelanceerd worden.
Themeparkfreaks: Over de website gesproken, als je naar Walibi.com surft dan staat er een link naar de 4 Walibi parken, terwijl er daarvan nog maar 3 in handen zijn van CdA en eentje in 2015 verkocht werd aan Aspro Parks. Gaat Walibi Sud-Ouest nog lang mogen opereren onder de Walibi naam?
Marc: Ik denk dat het vooral hun eigen keuze is. Het is een licentie waar ze voor betalen en zolang ze dat interessant blijven vinden zie ik geen reden waarom dit zou stoppen. Nu denk ik wel niet dat ze nog tientallen jaren onder die naam zullen opereren. Ze mogen ook onze Walibi branding gebruiken, maar zoals je weet doen wij daar niet zo heel veel meer mee.
Themeparkfreaks: Langs de zuidoost kant van het park staan heel wat huizen. Op welke manier beïnvloedt dit het park?
Marc: Als park dien je hoe dan ook rekening te houden met de buren. Dit zie je bijvoorbeeld in de indeling van het park. Er is een reden dat alle grote attracties aan de westelijke kant van het park staan. Er is een reden dat het theater en Psyké Underground niet van plaats gewisseld zijn. Aan die zuidoost kant is Walibi Playland gelegen en bijvoorbeeld een rustige attractie zoals de Dragon Boats. De Radja River viert dit jaar haar 30ste verjaardag. Vroeger werkte men minder met geluidswerende muren, dus dan was een attractie als Radja River die wat lager ligt en omgeven is door rotsen, ideaal om aan die kant te zetten.
Een ander mooi voorbeeld is Pulsar. Deze attractie is 180° gedraaid ten opzichte van het oorspronkelijk plan. Nu zijn de bezoekers constant met hun gezicht naar het noorden gericht, het gegil gaat dus naar die kant, en niet naar het zuiden waar de buren zijn. Nog een ander voorbeeld is bijvoorbeeld de palen van de Cobra. Die hebben we vol zand gedaan om het geluid te verminderen.
Wat bij ons wel vervelend is, is dat Walibi Belgium in een dal ligt en op de helling staan heel wat huizen. Als de wind naar de verkeerde kant staat wordt het geluid weerkaatst op die hellingen. We dienen dus zeker en vast rekening te houden met de buren en dat proberen we ook zoveel mogelijk te doen.
Themeparkfreaks: Iets compleet anders. Vroeger was er met het Halloween evenement een verhaal dat over de verschillende edities heen ging en ieder jaar verder ging. De laatste jaren was dit minder of niet meer het geval. Zal dit ooit terugkeren?
Marc: Daar is eigenlijk nog niets over beslist. Het is inderdaad een terechte opmerking, maar het waren vooral enkel de diehard fans die hier veel belang aan hechten. De doorsnee bezoeker was er eigenlijk niet zo mee bezig. We hebben wel gemerkt dat we ons daar soms iets te veel mee begonnen mee op te sluiten in plaats van dat het ons mogelijkheden zou geven. Dus nee, normaal gaan we niet terug naar een allesomvattend verhaal zoals het vroeger was en zullen we nu meer verder gaan op de weg van de laatste edities. Dit wil zeggen dat we voor meer beleving gaan in het park en dat niet alleen de mensen die de spookhuizen bezoeken de beleving hebben, maar ook de andere mensen. Dus het zal meer beleving zijn, maar niet noodzakelijk met een verhaal. We zitten dan ook nog met de toekomstige realiteit dat we nu meer zones gaan hebben in het park. Nu hebben we Exotic World, volgend jaar komen daar twee zones bij en de daaropvolgende jaren in totaal ook nog 3 zones. Hoe ga je dan 1 verhaal hebben in heel het park? Ik denk dat we ons dan nog veel meer gaan opsluiten in onze mogelijkheden. Misschien kunnen we in de toekomst elke zone met zijn eigen identiteit omtoveren tot een Halloweensfeer.
Themeparkfreaks: Gaan jullie in de toekomst niet veel locaties verliezen waar er spookhuizen kunnen komen? Zoals het vroegere gebouw van Alibaba waar momenteel twee spookhuizen gelegen zijn.
Marc: Ik kan u nu al vertellen dat Project Invazion dit jaar niet meer zal bestaan en dat vind ik ook niet zo erg. We willen hogere kwaliteit bieden aan onze bezoekers, ook voor de huizen die gratis zijn. In het begin was dit een fantastisch huis, alleen al maar omdat het iets unieks was dat nergens anders bestond en dat echt wel een bijzondere ervaring was. Operationeel was dat niet zo evident en qua capaciteit ook niet, omdat je er telkens alleen door moest. Het werd de laatste jaren wat aangepast, van betalend werd het ook een gratis spookhuis, daardoor veranderde de beleving.
Themeparkfreaks: En Lumberjack, deze is ook in het Alibaba gebouw gevestigd, verdwijnt deze dan ook?
Marc: Nee deze blijft bestaan. Dit stuk blijft de komende jaren bewaard voor het spookhuis.
Themeparkfreaks: Bij Exotic World heb je het Theater dat al geruime tijd leegstaat. Zijn hier nog plannen mee?
Marc: Daar zijn zeker en vast nog plannen mee, maar niet volgend jaar.
Themeparkfreaks: Een nieuwe show dan?
Marc: Een goede show is echt zo moeilijk om te verwezenlijken. Daarnaast zijn we ook niet geholpen met de locatie van het theater. Het ligt helemaal op het einde van het park op een verlaten stuk, waar vroeger niet zoveel volk kwam. Vanaf dit jaar is het veranderd met de komst van Exotic World, nu vinden de mensen wel hun weg hiernaartoe.
Ik heb alle shows gezien die daar gespeeld hebben sinds Batman in 2001. Die Batman show was eigenlijk mijn eerste ervaring hier in Walibi. Die ervaring vond ik eerlijk gezegd niet zo positief. Dat is eveneens zoiets waar ik achteraf van denk, hadden we dit wel moeten doen? Eigenlijk had ik dat gevoel met alle shows die daar zijn geweest. Er was er eentje die ik nog wel redelijk goed vond die opgevoerd werd rond 2003/2004, ik ben de naam vergeten, maar het was zo een beetje Cirque du Soleil van den Aldi.
Je had dan nog de fameuze New Brand Walibi Show, pff, ja dat was toch ook niet echt de moeite. Om heel snel even in te pikken op wat we daarnet gezegd hebben. Die show was eigenlijk een beetje opgelegd van uit CdA, dat kon toen nog. Nu zou zoiets niet meer waar zijn. Dat hebben ze als groep ook aan de lijve ondervonden dat het niet werkt om iets op te leggen. Maar goed, die eerste show was opgelegd door een groep mensen waarvan CdA toen dacht dat dit de kenners waren. Ik was er al niet blij mee vanaf de eerste generale repetitie. Er werd dan gezegd dat het publiek dat wel leuk zou vinden, wel dat wou ik toen nog wel is zien. Van een succes konden we alvast toch niet spreken.
Nee, dus die was ook al niet zo boeiend. Daarna heeft de operation manager nog iets proberen te maken van de show, toen werd die al iets beter, er gebeurde dan wat meer. Maar het was op zich al een heel dom thema en dan valt het moeilijk te redden.
Het is natuurlijk mijn persoonlijke mening, maar ik heb hier nog geen enkele show gezien die mij van mijn sokken geblazen heeft, waarvan ik dacht, wauw! Dat wil ik nu wel eens tegen iedereen gaan vertellen dat ze daar naar moeten gaan kijken.
Themeparkfreaks: Wat voor iets zou u dan wel willen zien?
Marc: Ja het beste voorbeeld is natuurlijk Puy Du Fou. Daar zit je echt met een standaard “wow” die bij elke show terug komt. Disney shows ben ik niet echt zo voor. In Port Aventura en in Phantasialand heb ik al wel heel mooie dingen gezien.
In Phantasialand heb ik een aantal jaar geleden een show gezien. Een paar dagen daarvoor had ik in Brussel een show gezien van Cirque du Soleil. Ik wist echt niet welke van de twee shows nu de beste was. Technisch gezien zal die van Cirque du Soleil wel veel beter geweest zijn, maar voor mij als gewone bezoeker waren ze evenwaardig. Gewoon op de manier hoe ik mij geamuseerd heb en het bij mij overkwam, dat was echt goed in Phantasialand. Zo’n kwaliteit zou ik willen.
We zitten dan ook nog met een ander probleem voor de shows. Nu met Exotic World gaat er hopelijk terug wat beweging zijn aan die kant van het park, want dat was dus het eerste probleem, de afgelegenheid van het theater. Het was dus ontzettend moeilijk om volk naar daar te krijgen. In de tijd van Six Flags deden wij daar evenementen. We hebben twee jaar Summer Vibes at Six Flags gedaan. TMF was toen echt een goeie muziek TV zender en was destijds nog de Benelux tegenhanger van MTV. Die deden dan hier een heel weekend tv-opnames en alle bekende groepen van België kwamen optreden in het theater, zelfs Nederlandse, Franse en Duitse groepen stonden er. Dit waren allemaal bekende, heel bekende of groepen die net daarna bekend gingen worden. Die deden dan allemaal 2 à 3 nummers voor het publiek en ik herinner mij dat zelf dan het altijd kei moeilijk was om zelf nog maar de helft van die zaal vol te krijgen. Milk Inc die vult sportpaleizen vol, en wij konden hier amper de zaal vol krijgen als ze hier kwamen spelen.
Dus ja dat is daar zeer moeilijk qua locatie, maar dat wilt natuurlijk nog altijd niet zeggen dat we daar niets moeten doen. Het is niet voor niets dat de eerste zone die we vernieuwen vanachter is. Dat was dus een deel voor het theater, maar ook omdat dit sowieso al een deel was waar niet veel gebeurde. Mensen geraakten er moeilijk, laat staan dat ze er even bleven. Op deze manier willen we het volk wat spreiden over het park.
We zullen in het theater dus ooit een show doen, maar is dat binnen 2 jaar, is dat binnen 5 jaar of nog later, geen idee. Als we daar een show doen, dan moet dat iets zijn waarbij de mensen bij wijze van spreken alleen daarvoor al naar ons park komen. Neem nu even het voorbeeld terug van Phantasialand. Stel dat die show van Cirque du Soleil 60 euro koste en Phantasialand toen nog 40 euro. Dan zou je gewoon 40 euro betalen om die show te kunnen zien, of ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die dat zouden doen. Maar een show van die kwaliteit verkrijgen, dat is moeilijk.
Dan moet je dus een kwalitatieve show hebben die zichzelf verkoopt, maar dat kost enorm veel. We vragen nu 37 euro voor het aanbod dat we nu hebben. Doe je daar een show bij van 60 euro, dan kan je moeilijk 37 + 60 euro gaan vragen. Welke prijs dan wel? We kunnen ook niet van 37 naar 45 euro gaan, dat is ook te veel en toch verwachten mensen dat het kwaliteit is.
Daarnaast heb je nog het probleem dat we in een vermenigvuldiging business zitten. Als iets 1000 euro per dag kost, dan kost dat voor ons 150.000 euro. Omdat we ongeveer 150 dagen per jaar open zijn en die show moet dan elke dag opnieuw gespeeld worden. Maar een show kost geen 1000 euro, je zit snel aan veel meer geld, en vaak ook nog meerdere optredens per dag. Dit geeft dus op het einde van het jaar een aanzienlijk bedrag.
Een attractie is anders, die kan je afschrijven en na die afschrijvingsperiode staat die er nog altijd. Die show niet, die moet elke dag opnieuw gespeeld worden, anders is die er niet. Als je een kwalitatieve show wilt, dan kom je denk ik gemakkelijk aan een bedrag van 10.000 euro per dag, dat is op het einde van het jaar 1,5 miljoen euro. Zoals je ziet is het een zeer moeilijke kwestie.
Themeparkfreaks: Hoe doen andere parken dat dan?
Marc: Ja dat vraag ik mij ook af. Nee, ik denk dat parken als een Europa-Park en Phantasialand, die zitten op een andere schaal. Als je nu een miljoen bezoekers in je park hebt, of 1,2 miljoen bezoekers, je operationele kost is niet 20% groter. Die kost is misschien 3 of 4% groter, die andere 16 à 17% is pure winst die je maakt. Daar kan je heel wat mee doen. Dit is ook een van de redenen dat we willen groeien. Hoe meer we willen doen, hoe meer we moeten groeien. We moeten op een niveau komen waardoor we zo’n soort dingen kunnen doen.
Bellewaerde geeft wel een show, maar zij doen die ook enkel en alleen maar in de zomer, waardoor de operationele kost ook daalt. Ongeveer 40% van de bezoekers gaat naar die show kijken, dus dan spreek je toch over een aanzienlijke hoeveelheid. Met 40% is het al wel de moeite om die kost in de show te steken, want dan wordt dat evenwaardig aan een attractie. Daarnaast heb je ook dat zo’n show heel wat capaciteit heeft, je hebt al gemakkelijk 1500 tot 2000 bezoekers die driekwartier daar zitten. Maar bij ons is het dus moeilijk om die bezoekers tot daar van achter te krijgen, dus ook moeilijk om 40% van het volk naar daar te krijgen.
Themeparkfreaks: Walibi is ongeveer 150 dagen per jaar open. Een manier om meer bezoekers in een jaar over de vloer te krijgen is door meer dagen open te zijn. Is dat een piste waar jullie over nadenken?
Marc: Een paar jaar geleden hebben we tijdens de kerstvakantie een aantal kinderattracties naar de voorkant van ons park gebracht, zodat de bezoekers van Aqualibi meer te beleven hadden. Dit was niet echt een succes. Soms moet je al eens iets proberen, soms loopt het goed, soms minder. Dus dat gaan we op die manier niet meer doen. Maar ooit is het wel de bedoeling om ook in de winter te openen.
Themeparkfreaks: Dus er is een ambitie om op lange termijn ooit in de winter te openen?
Marc: Ik ga het anders verwoorden. We willen groeien van een 1,4 naar 1,8 miljoen bezoekers, dat is ongeveer een kwart er bij. Dit kunnen we niet behalen door elke dag een kwart bezoekers meer te behalen, dat zal ook moeten door meer dagen open te zijn. Oké we gaan wel meer attracties zetten, dus er kunnen meer bezoekers tegelijk in het park, maar er zullen er ooit wel sluiten en niet elke attractie heeft evenveel capaciteit. De capaciteit zal niet ineens verdubbeld worden, dus we moeten naar meer openingsdagen gaan. Dit moeten relevante openingsdagen zijn en dit zijn vooral weekends en schoolvakantiedagen. De grootste schoolvakantie die we momenteel niet open zijn, is de kerstvakantie. Dus het zou niet onlogisch zijn als dat ooit in de toekomst veranderd. Het is niet voorzien voor nu, niet in de eerste jaren. Het is dus meer iets voor de verdere toekomst, tenzij we compleet mislukken in onze groei, dan zal het natuurlijk niet hoeven.
Themeparkfreaks: Hebben jullie dan ook plannen om een meerdaagse bestemming te worden door bijvoorbeeld een hotel voor de gasten aan te bieden?
Marc: Een hotel is voornamelijk interessant als de bezoekers van ver komen. Dat valt bij ons nog mee, dus wij hebben op dit moment daar ook minder nood aan. Daarnaast hebben wij wel een hoop hotels hier in de buurt waar we mee samen werken, dus er zijn overnachtingsmogelijkheden genoeg voor die mensen die dit toch willen. Indien we de gewenste 1,8 miljoen bezoekers gehaald hebben en we willen daarna nog stijgen, dan zal het misschien wel interessant worden om een hotel te zetten, omdat er dan ook meer bezoekers van verder zullen komen. Dus in ons huidig ontwikkelingsplan tot 2022/2023 zit dit niet inbegrepen, maar na 2022/2023 komt er weer een nieuw plan, en we gaan natuurlijk niet tot dan wachten om te bedenken wat we daar in willen laten gebeuren. Als we onze doelstellingen halen, zal dat hotel onvermijdelijk ter sprake komen.
Themeparkfreaks: Marc, we zouden u zeer hard willen bedanken voor dit interessante interview. Het gaf ons een zeer boeiende kijk in Walibi vanuit uw positie als Marketing & Sales Manager. We zijn heel wat meer te weten gekomen over de strategische keuzes van de beslissingen die de toekomst van Walibi zullen beïnvloeden de komende jaren. Wij wensen jou en Walibi nog heel veel succes toe en kijken uit naar de komende jaren met de talloze investeringen.
