Het verhaal gaat over Henry Ravenswood. Henry bezat een goudmijn in het stadje “Thunder Mesa”, genaamd “The Big thunder Mountain”. Van al het goud dat hij door de jaren vergaarde, bouwde hij een Victoriaans landhuis op Boot Hill, deze heuvel ligt vlak tegenover “The Big Thunder Mountain”. Hier stichtte hij met zijn vrouw Martha een gezin. Samen kregen ze een prachtige dochter “Melanie”.
De inwoners van het dorp “Thunder Mesa” geloofden dat er zich diep in de “Big Thunder Mountain” een mytisch wezen leefde, “De Thunderbird of dondervogel”. Dit wezen zou een krachtige aardbeving als vloek kunnen uitspreken over diegene die al zijn goud uit de mijn plunderde.
Maar Henry Ravenswood geloofde die verhalen niet. De tijd verstreek en het goud in Big Thunder Mountain raakte langzaam op. De mijnwerkers gingen dieper en dieper op zoek naar goud.
De jaren gleden voorbij. Melanie was ondertussen veranderd in een jonge volwassen vrouw. Op een zekere dag liep ze een treinmachinist tegen het lijf. Ze werden op slag verliefd. Enkele jaren laten verloofden ze zich en de treinmachinist beloofde Melanie om samen met haar ooit ver weg te reizen van Thunder Mesa. Dit viel niet in goede aarde bij Henry, die alles probeerde om de bruiloft tegen te houden.
Maar het mocht niet baten, de Thunderbird sloeg toe. Omdat al het goud bijna was verdwenen uit de mijn, ontketende het wezen een immense aardbeving. Van de familie werd niets meer vernomen, totdat de waarheid na lange tijd onder het puin vandaan kwam.
De enigen van het gezin die de aardbeving overleefden waren Melanie en haar verloofde. Hun trouwdag was eindelijk aangebroken. Plots verscheen voor het huis een spook, genaamd ” The Phantom”. Hij benaderde de aanstaande bruidegom en lokte hem het huis binnen. De bruidegom had daar beter weg kunnen blijven, want voor hij het wist hing hij aan een strop te bengelen die was vastgemaakt aan één van de balken op zolder. Intussen wachtte Melanie uren in de balzaal op haar toekomstige echtgenoot, maar zij bleef alleen achter met de huishoudsters en butlers. Zij maakte zichzelf wijs dat hij nog wel zou komen opdagen. Daarom hield ze voor altijd haar trouwjurk aan. Om de tijd te doden, terwijl ze wachtte op haar machinist, zong ze zeer vaak een melodie over “de verloren liefde”.
“The Phantom’ dwaalde ook nog steeds door het huis en lachte Melanie uit om haar gejammer. Hij nodigde zijn vrienden uit de onderwereld uit om eeuwig door te feesten in de spookvilla. De vorm van het huis werd langzaam veranderd door de kwaadaardige krachten die het huis binnentraden. Jaren verstreken en alle hoeken van het huis raakten gevuld met spinnenwebben en stof. Het gerucht ging dat Melanie haar verstand was verloren. Ze liep jaar-in jaar-uit door het huis en zong nog steeds hetzelfde lied voor haar aanstaande, terwijl om haar heen spoken en demonen dansten. Overal waar ze liep werd ze herinnerd aan de bruiloft. Het huis werd langzaam omringd door onkruid en dode planten. Melanie bleef altijd hopen dat haar geliefde ooit terug zou komen.
“ Thunder Mesa” veranderde stilaan in een spookstad en kreeg de bijnaam “Phantom Canyon”.
Tot de dag van vandaag weet niemand of Melanie Ravenswood nog in leven is. Als ze nog zou leven zou ze wel over de 100 jaar oud zijn. Haar gezang en gejammer zijn echter, als het donker is en de volle maan schijnt, nog altijd in de stad te horen. Maar ook het kwaadaardige gelach van Phantom is te horen. Of Melanie nu leeft of niet, het is wel zeker dat ze nooit haar familiehuis heeft verlaten en nog altijd wacht op haar aanstaande.
Vele fans van de attractie geloven dat het spook “Phantom” de vader is van Melanie, vanuit zijn graf op zoek naar wraak. Andere mensen geloven dat het gewoon een uiting van pure slechtheid zou zijn. Volgens andere echter is de bruidegom de “Phantom”, omgekomen tijdens de aardbeving. Die op zijn beurt de bruid mee wilde nemen naar haar dood, zodat ze alsnog zouden kunnen trouwen. Dit blijft een eeuwig mysterie.
Kleine opmerking: de Amerikaanse versie van Phantom manor heeft een ander verhaal.
