Vandaag stond er een dagje Bouwdewijn Seapark op mijn en Pretparkprutsers agenda.
Aangezien ik dit park nog nooit bezocht had, wou ik dit toch eens bezoeken, en met het Bobbejaanland abonnement konden we aan halve prijs gaan.
We kwamen omstreeks 11 uur aan op een goed gevulde parking.
Bij het binnengaan, bekeken we dadelijk de showtijden, en het bleek dat de dolfijnenshow dadelijk zou gaan beginnen, daar gingen we dan ook onmiddellijk er naartoe.
Het publiek werd opgewarmd door Bobo, de parkmascotte.
De show was mooi en vermakelijk, de verzorgers waren super enthousiast, toch verbazend hoe ze die dolfijnen volledig in de hand hadden.
Waterskiën en zwemmen met dolfijnen, daar dromen vele mensen over, deze verzorgers worden daar nog voor betaald ook.
Na deze show was het tijd voor de zeehondenshow. Even zoeken waar die gehouden word, want duidelijke wegwijzers staan er niet in Bouwdewijnpark.
De “show” begon tien minuten te laat, maar van show was er weinig sprake, het was eerder een educatieve show met enkele kunstjes van de zeehonden.
Het positieve aan deze voorstelling dat men deze meerdere keren per dag deed, de ene keer in het Nederlands, de andere keer in het Frans.
Na de zeehonden, werd het tijd om de zeeleeuwenshow te gaan bekijken.
Deze werd gepresenteerd door een leuke Nederlandse jongedame, de show zelf was vermakelijk en humoristisch.
De opwarming van het publiek werd verzorg door een gekke fotograaf. Wel jammer dat deze wat stond te playbacken, terwijl al de andere verzorgers een microfoontje hadden.
Het verhaal was dat een stoute piraat, Cirminal, alles steelt, en het meisje met hulp van haar zeeleeuw dit probeert te verijdelen.
Bah, die man heeft een vieze visadem.
Dat de shows worden gesponsord was wel duidelijk, zo werden bij de dolfijnshow enkele voetballen uitgedeeld, de sponsor kom ik even niet op. Nadat enkel ballen uitgedeeld waren, werd er medegedeeld dat er na de show ballen te koop waren voor de kindjes die geen bal hadden kunnen bemachtigen. Een leuk feit voor de ouders van de wenende kinderen die geen bal hadden, dat word weer in de buidel tasten.
Bij de zeeleeuwenshow was Haribo de sponsor, ook hier werden enkele zakjes snoepjes uitgedeeld.
Dan was het tijd voor onze eerste attractie van de dag, en een credit voor mij.
Orca Ride, een zierer baantje. De rit was vrij soepel, maar biedt natuurlijk weinig adrenaline, dit is een ideaal familiebaantje.
Mooi gethemede treintjes.
Na dit ritje werd het tijd om de innerlijke mens te versterken, dit deden we met een braadworst een de roofvogelshow. Voor 3,95€ was dit wel de lekkerste braadworst die ik ooit in een pretpark at.
Hierna werd het tijd voor Seadreams The Movie, met Imax kwaliteit. Die Imax was weinig van te merken, het enige dat er door de luidsprekers weerklonk was de stem van een verteller.
De film zelf omschrijf ik als een ingekorte National Geografic uitzending over de walvis. Dus wie hier een 3D of andere film verwacht komt bedrogen uit.
Hierna ging het richting het ter doodveroordeelde reuzenrad Explorer II.
Toch even TUV bellen of dit wel veilig is.
Hun antwoord was dat ik dit op eigen risico moest doen.
Het radje heeft wel een leuk en uniek thema gekregen, In duikbootjes ga je de hoogte in, onderweg stop je constant omdat er doorlopend mensen in stappen. En na een rondje, met vele stops, mag je alweer uitstappen. De karretjes zorgen er voor dat dit op drukke dagen nooit een hoge capaciteit kan hebben. Operatoren moet steeds weer de deur openen om mensen uit te laten stappen, daarna word het bakje omgedraaid, om de volgende te laten instappen.
Het rad zelf ziet er niet meer uit, overal zie je roest hangen, toch verliep de rit zelf nog verassend soepel.
Volgende attractie werden de oldtimers.
De wagentjes zijn het stadium van oldtimer al gepasseerd, krakend en piepend ging je door het parcours, hopende dat het wagentje niet uit elkaar zou vallen, deze attractie zou dan ook beter hernaamd worden naar, autokerkhof The Ride.
Volgens mij zal het ook niet lang meer duren eer deze, samen met het reuzenrad bij het oude ijzer belanden.
Hierna liepen we verder door het park richting Sancta Maria. Een schommelschip waaraan je de leeftijd ook al begon te voelen, vreemd was dat bij de start van de rit, het schip al licht begon te schommelen voordat de beugels gesloten werden. Wel gaf dit schip de langste rit weg, die ik al kreeg in een gelijkaardig attractie.
De zweefmolen was buiten gebruik, is dit dan attractie drie, die volgend jaar op de schroothoop zal belanden? Aan de staat te zien, liet ook hier het onderhoud te wensen over.
Tristan merkte op dat de Orca Ride uit Bobbejaanland in dit park beter tot zijn recht zou komen, en wat zagen we enkele ogenblikken later? Dit park had een gelijkaardige, zei het iets kleinere molen met dolfijntjes.
Dit was de mooiste molen die het park bezit.
Het volgende dat ik zag waren de botsauto’s, aangezien we dit altijd leuk vinden gingen we deze doen.
Hier waren ook de kleinere botsauto’s voorzien voor de kleintjes.
Deze botsauto’s hadden blijkbaar al iets te veel gebotst, ze leken ook recht van de kermis te komen.
Grappig detail was het bordje met”verboden frontaal te botsen”, dit is net het leukste.
Als je dan toch sponsort als autoverkoper, kan er beter geen kapotte botsauto voor je reclamebord staan.
Dat het park wel meerdere oude kermisattracties had, werd wel duidelijk bij het doorlopen van de rest van deze zone.
De fantastische freefall toren. ;p Verboden boven de 95 kilo. Jammer voor de zwaardere onder ons, of toch niet?
Hurricane was de volgende attractie die we passeerden. Een rock & tug die je tegenwoordig in vele parken tegen komt. Enkel had deze zijn kleuren al verloren in een orkaan, denk ik.
En dan was het tijd voor onze volgende en laatste show.
Wat past er nu beter in een Seapark dan roofvogels?
De show was leuk, en er werd veel uitleg gegeven over de vogels door de verzorger.
Hij deed zijn best om de show in beide landstalen te doen, wat wel positief was.
De show had zeker genoeg interactie met het publiek, zo mocht dit meisje een valkachtige op de arm nemen.
Uiteraard kunnen ook de gieren niet ontbreken.
Prachtige hoe de valk de lucht doorkliefd.
Na de show gingen we richting waterglijbaan, oei 30 minuten aanschuiven, dan maar naar de Missisppi, oeps wederom 30 minuten aanschuiven, maar daar kwam de “parktrein” aan. Maar snel een ritje meepakken dan.
De naam mini trein was zeker niet fout gekozen, aangezien de bankjes voor maximum een persoon voorzien waren.
Nog even wachten op de bestuurster die het klokje met het tijdstip van de volgende rit moest verzetten.
Vijf minuten voor de volgende rit? Dan moeten er toch wel twee treintjes rijden dacht ik, maar niets is minder waar, het ritje duurt gewoon maar vijf minuutjes. Onderweg zie je enkel pony’s, en de achterkant van de speeltuin.
Na het uitstappen uit het treintje, gingen we weer aanschuiven voor de Missippi, die je meenam voor een boottochtje van een kwartier over het meer.
Het eerste dat me hier opviel was het kwaliteitslabel.
Doch hing er wel een heel doordringende dieselgeur in de achterkant van het bootje waar de motor gelegen was.
Na ons boottochtje bleek de wachtrij aan de waterglijbaan volledig weggewerkt te zijn, en ging Tristan deze even doen.
Hier moet je zelf nog je bootje naar boven sleuren. Er zat wel een serieuze vaart in dit baantje, en velen eindigden dan ook met een smak tegen de kussens.
Terwijl Tristan in het bootje zat, keek ik even wat rond en kon het niet laten toch even hardop te lachen met het volgende.
Ik ken de Big Mac,, dat is die hamburger met rundsvlees, maar wat zit er dan in een Mac Dolfin? 😉
Hierna gingen we terug richting voorkant van het park, onderweg hoorden we iets hard kraken en piepen en bonken. Even kijken wat dat is?
Het bleek de paardenbaan te zijn. Nog een kandidaat voor de schroothoop, denk ik. Bij het op en neer gaan botsen de paardjes constant op hun onderstel, veiligheid en onderhoud zijn echt wel ver te zoeken in dit park.
Nog even een foto van het “sfeervolle” grasveld, waar men toch een poging tot gezelligheid deed met een fontein.
En dan maar richting uitgang. We gingen nog even een kijkje nemen bij Bobo’s Indoor.
Deze botsauto’s zien er toch wel een heel stuk beter uit.
Alsook de zweefmolen was hier vele malen mooier. En hij werkte.
Ik moet toegeven dat deze verouderde hal er toch zeer sfeervol uitzag, veel beter dan de rest van het park.
Sfeerverslag door: Bob Van Dyck
