Ons thuisparkje Bobbejaanland heeft ons vandaag weer een leuke dag bezorgd, hiervoor wil ik het bedanken door het schrijven van dit TR.
Vanmorgen iets te laat opgestaan en mijn bus gemist, dan maar wachten op de volgende, en omstreeks elf uur arriveren in Herentals, alwaar Timothy me al ongeduldig stond op te wachten, en dan verder naar het plezantste land.
Na een tweede poging tot parkeren, want op de eerste parking aan de overkant mochten we terug vertrekken toen men merkte dat we een parkeerabonnement hadden, kon ons dagje beginnen.
Waarvan we verwacht hadden dat het een rustig dagje zou worden, bleek bij het oprijden van parking B, dat dit niet zo zou zijn, 20 bussen vol Hollanders, Duitsers en zelfs Belgen stonden al geparkeerd, tussen de honderden andere auto’s.
Gelukkig waren die bezoekers de poortjes al gepasseerd en moesten we hier niet aanschuiven.
Waarmee zullen we ons dagje eens beginnen? Sledgehammer? Typhoon, oei die is stuk? Dizz?
En toen klonk het in koor, of eerder in duet, Monorail!!!
Anderhalf toertje later, tja we waren in een luie bui vandaag, kregen we een hongerke, uitstappen aan het cowboydorp voor een frietje en de bokes in mijn geval.
Ding Dong, over enkele ogenblikken begint onze spectaculaire show: The Battle!
Wij er snel naartoe, om daar te gaan aanschuiven tussen de letterlijk honderden anderen.
Maar de show is wel het wachten waard, bloedmooie amazones die kunstjes doen op hun paardjes, oh ja er is ook nog een mannelijke ruiter, en stoere BMX’ers die halsbrekende stunts uithalen op hun fietskes.
En dit allemaal aan elkaar geluld door DJ Wrapitup.
Schoon beestjes,hé? En de paardjes zijn ook niet lelijk.
Jongleren met brandende toortsen in een spannend wit topje, waaronder geen beha gedragen word? Bobby Turbo likes tit! Ik mean it, it, i tell you!
The roof, the roof is on fire, we don’t need no water, let the MF burn!!!
Nog wat stoerdoenerij van de plaatselijke macho op zijn paarden.
Maar DJ Wrapitup heeft ook zelf zijn stoere hengst meegebracht.
En weer naar de BMX’ers.
I smell burned rubber.
Tristan die beloofde op deze lentedag, waarop af en toe zelfs de zon kwam piepen, na zijn werk ons duo aan te vullen tot een trio, arriveerde ongeveer aan het einde van de show, maar parkeren is blijkbaar toch niet zijn sterkste kant.
Nog steeds geen werkende Typhoon, jammer, dan maar naar de volgende thrillride, het Reuzenrad.
Om relax te kijken naar al wat Bobbejaanland zijn bezoekers te bieden heeft.
Na King Kong een high five gegeven te hebben…
En het passeren van een Miss Wet T-shirt contest, of ook wel Banana Battle genoemd, toch een coasterke doen, alhoewel coasterke, wel een coasterke met de langste trein ter wereld.
Vandaag jammer genoeg met de flutfilm, aangezien meerdere firma’s in het park aanwezig waren.
En dan een Dizzke placeren, waar helden Bert en Wim ons nog een vuistje gaven.
Om hierna de rust van de rotonde op te zoeken, waar nu al 90% van de fonteintjes weer water spuwen.
Na lange tijd wikken en wegen besloot Timothy zijn kwaliteiten te testen als NBA’er.
En hij ging er met de hoofdprijs aan de haal.
Wat borrelt daar achter het struikgewas?
Inderdaad de Wild Water Slide, AKA de Boomstammekes.
Die ons voor het eerst een nat pak bezorgde.
Tjoeke, Tjoeke, tuut tuut, opgelet de Bob Express komt voorbij, snel een kaartje kopen aan het loket en instappen voor ons ritje.
En dan verder langs dit kabbelende watervalletje.
Thumbs up voor Bobbejaanland.
En dan aan boord kruipen van de tweede boomstammekes,Indiana Adventure, waar tot voor kort het grootste avontuur werkende effecten zoeken was, maar er blijkbaar toch terug enkele weer aan het werk gingen na een lange staking.
Om hierna samen met moeder gans en de kleintjes….
Te kijken hoe Bobby Turbo weeral eens een keer deze cliché foto gaat nemen.
Met op de achtergrond het gehinnik van enkele pony’s die nu hun plekje gevonden hebben in Bobbejaanland, maar Bobby Turbo vergeten een foto van te nemen is.
Half vijf, de technische ploeg heeft na veel bloed, zweet en tranen Typhoon weer aan de praat gekregen, even een ritje meepikken?
Toch maar niet, denk ik.
Dan maar onze dag deftig afsluiten met de top thrill van het park, die na ons bezoekje aan Bon-Bonland, toch niet meer zo thrillerig aanvoelde.
Gehaat door de ene, geliefde door de andere, Bobbejaanland blijft voor ons toch nog steeds het gezelligste land.
Sfeerverslag door: Bob Van Dyck
