Ik las de laatste tijd enkele vrij negatieve tripreports over Bellewaerde, wat mij het ergste deed vrezen voor mijn bezoekje aan het park, daarom besloot ik mijn allereerste tripreport te schrijven, en ook mijn mening te delen.
Het zou na 22 jaar mijn tweede bezoekje aan het park ooit te worden, de enige herinneringen die ik nog had aan het park, was de boomerang en de duikshow, alsook met het treintje tussen de dieren rijden. Vandaag ging ik deze herinneringen dus weer opfrissen.
We arriveerden even voor tien uur op een redelijk gevulde parking, het eerste dat bij het oprijden van de parking opviel, is dat de poortjes waar je de parking kan betalen, vrij krap uitgemeten waren. We parkeerden naast een man die dacht dat zijn Ligier een jeep was en zo twee parkingplaatsen in beslag nam, en er voor zorgde dat ik amper uit de wagen raakte. We liepen verder naar de ingang, even langs de infobalie om de Fort Fun coupon om te ruilen, dit ging verbazend vlot, in nog geen twee minuten, zonder zelfs het abonnement te tonen had ik mijn toegangskaartje.
Dan was het wachten tot het tien uur werd, om dan met zijn allen te drummen om binnen te raken, geef me dan toch maar een inkomstplein hoor.
Nog even snel wat cliché foto’s maken.
Dan de hekjes doorlopen, waar we vriendelijk onthaald werden. Even aanschuiven voor de foto’s met de parkmascotte en acteurs, een vriendelijke medewerker, vroeg ons dadelijk om de foto’s voor ons te nemen, met ons toestel, wat in andere parken uit den boze is.
Aangezien het een zomernocturne was, werd er wat extra animatie voorzien aan de ingang in vorm van enkele steltlopende dames.
Dat Bellewaerde niet enkel een pretpark is, maar ook een zoo werd dadelijk duidelijk, na het passeren van de eerste dieren.
Dan op naar de eerste attractie, die pas een half uurtje na opening zou openen, Jungle Mission.
De recente attractie, was mooi aangepakt, enkel de scheur onder het hoofd van de slang viel ons op. De attractie zelf heeft mooie effecten en zelfs enkele schrik effecten.
Tijdens dit leuke boottochtje kom je ook langs enkele dieren.
Dan verder lopen naar onze volgende attractie, Houdini’s magische huis. Mooi uitgewerkt thema, en een leuke rit. Na afloop hoorden we nog enkele mensen vol bewondering zeggen dat ze werkelijk ondersteboven gehangen hadden, dus de illusie is goed uitgewerkt.
Dat dit park veel groen en bloemenpracht te bieden had, valt natuurlijk al dadelijk op als je het bloemenkasteel bekijkt.
Hierna verder naar een iets nattere attractie, de Bengal Rapid River, in het Indische themagebied, waar de Indische muziek net iets te hard stond om aangenaam te zijn, maar dat is natuurlijk onze mening.
Na toch wel 30 minuten aanschuiven, mochten we in ons bootje stappen, waar we vergezeld werden door enkele mooie jongedames, wat de rit weer wat leuker maakte. De rit zelf is best leuk, ook de vormgeving van de bootjes maakt de belevenis leuker, in vergelijking met de bootjes waar het midden gesloten is, is dat bij deze bootjes niet zo, en zie je geregeld het water ook daar omhoog spatten. Onderweg werkten vele effecten, wat dit toch een leuke rapid maakt.
Dan maar verder door India wandelen, waar we even een stop maakten om ons luchpakketje te nuttigen op de bankjes aan de Bengal Expres, aangezien de stoelen en tafeltjes aan het horecapunt, kletsnat en vies waren.
Daarna gingen we de Bengal express in, leuk tussen de wilde dieren door rijden, of dat is toch de bedoeling, maar zo wild waren de dieren helemaal niet, De leeuwtjes lagen lekker te luieren in de zon.
Ook bij de tijgers was er weinig beweging te zien.
Na het doorrijden van de hekken, tijdens het laatste deel van de rit, kom je dan langs het meest “interessante” deel van de rit, je krijgt er een hoop informatie te horen en te zien over het ,o zo mooie, waterzuiveringstation van Bellewaerde. Wat een toevoeging aan het geheel.
Dan maar verder naar wat meer adrenaline.
De Screaming Eagle, een attractie die bij twee van onze medebezoekers toch wat zenuwen teweeg bracht, heeft zijn naam zeker niet gestolen, het Screaming gedeelte er van toch, wat een lawaai maakt dat ding. De rit zelf dan, de lancering is leuk, daarna is het eerder wat op en neer schommelen, wel leuk was dat we een dubbele rit kregen. Het viel wel op dat deze attractie niet veel animo had.
Daarna verder naar de tweede waterattractie, de Niagara , welke toch een mooie aankleding kreeg. Twee van men vrienden trokken een regenjasje aan, Geert en ik zeiden dan weer, pfff, pussys, echte mannen gaan vooraan zitten, zonder regenjasje. De rit zelf is niet veel bijzonder, even de lifthil op, om daarna de drop af te glijden, maar nat is hij zeker wel.
Dat hij nat ging zijn werd snel duidelijk, na het zien van deze splash.
Daarna was het tijd om richting duikshow te lopen.
Nog even het schommelschip meepikken, aangezien we nog even tijd hadden. Het schommelschip stond op een eerder vreemde plaats, zonder al te veel theming, we konden dadelijk instappen, toch moesten we nog vijf minuten in de boot wachten tot er genoeg mensen plaats genomen hadden, vooraleer de rit kon beginnen. Wat kan je zeggen over de rit, tja, hetzelfde als over de meeste schommelboten, je gaat op en neer, en voelt wat kriebels in de buik, leuk maar standaard.
Dan verder naar Pow Wow, waar een aangepaste parkmascotte de mensen verwelkomde.
De show zelf, was amusant en mooi uitgewerkt. Er zit genoeg humor in, er is interactie met het publiek, de stunts zelf waren zeer mooi om te zien, en er deden mooie dames en heren aan mee, wat wil een mens nog meer? Enkele weken ervoor had ik nog de duikshow gedaan in Waligator Parc, deze vond ik al leuk, maar ik moet toegeven dat ik Pow Wow beter vond.
En na de show weer verder door het park, op weg naar het Wilde Westen. Onderweg nog even gekeken naar wat extra randanimatie die voorzien werd voor de zomernocturne.
Deze ballen vind je tegenwoordig overal terug, maar hier werden ze opgefleurd door enkele mooie dames, die je wat vermaak aanboden.
Na enkele minuten hadden we het wel gezien, en gingen we verder.
Onze volgende attractie werd de River splash, een vrij korte standaard log flume, met een enkele drop, die niet te overdreven nat bleek te zijn.
En dan verder naar Mexico. Onze eerste attractie in dit themagebied werd de goede oude Boomerang.
Dit oudje, dat nog maar net een nieuw laagje verf kreeg, ook al was het een overschotje van Walibi, heeft langs de buitenkant een leuk thema meegekregen, en heeft, niet zoals zijn broertje in het Waverse park, een mooi stationsgebouw, langs de buitenkant dan toch, binnenin mag er wel eens een nieuw laagje verf op de muren aangebracht worden, hier staan ook de watertonnen klaar, die blijkbaar op rustige dagen ervoor zorgen dat de trein de ganse baan kan afleggen, maar die bleken vandaag niet nodig te zijn, na een kwartiertje wachten mochten we plaats nemen. En ook al is hij oud, soepel was hij nog wel.
Daarna ging het richting Topple Tower, wat mijn eerste keer in dit soort attractie zou worden, aangezien die van Waligator enkele weken geleden, nog steeds niet werkte.
Deze El Volador, werd mooi gethemed. De rit zelf was een beetje een tegenvaller, wat rond draaien een beetje heen en weer schommelen en weer dalen. Een leuke opvuller, maar veel thrill was er niet aan. Onze volgende attractie zou Los Piratas worden.
Een leuke darkride, met mooi uitgewerkte scenes, maar hij riep net geen wow gevoel op, zeker een leuke opvuller, maar er bestaan er betere.
Na deze gedaan te hebben, gingen we verder naar El Toro.
Deze gaf, voor in een pretpark te staan, toch een deftige rit weg, niet te intens, zodat hij voor iedereen nog genietbaar is, maar zeker niet te tam, zoals zijn broertje uit dat park in Waver.
Dan verder naar de oudste achtbaan van het park, de Keverbaan.
Deze baan verraad echt wel zijn leeftijd, maakte veel lawaai, en ook al was je al even uitgestapt, toch voelde je ze nog natrillen in je benen. Ik denk dat we deze dan ook binnen aanzienbare tijd zullen zien verdwijnen.
Ondertussen was het al zes uur geworden, en aangezien enkele onder ons de volgende dag met de vroege stonden, en de chauffeur nog een hele rit voor de boeg had om iedereen weer veilig thuis af te zetten, deden we nog een bisnummer op de Boomerang, passeerden we even langs de souvenirshop, en gingen we naar de uitgang.
Waar het meteen opviel dat vele mensen al aan het vertrekken waren, ook al was het park tot tien uur open.
Aan de uitgang werden we nog getrakteerd op een lekkere ijskoude cola, die ons aangeboden werd door enkele mooie jongedames.
Mijn eindconclusie over dit parkje is dan ook de volgende:
Het park ligt mooi in het groen, en heeft heel wat bloemenpracht. Er hing ook een gezellig sfeertje, voor families zeker aan te raden, aangezien elke leeftijdsgroep er wel iets te doen heeft, ofwel de attracties, ofwel voor de iets ouderen en jongeren de diertjes.
Onze dag leek vandaag te kort te zijn, alle attracties gedaan, met maar eentje te dubbelen, en toch was het al zes uur, wat op een normale dag ook het sluitingsuur zou zijn.
Nog enkele plus en minpunten opsommen
+ De snelle service aan de infobalie.
+ Het vriendelijk onthaal.
+ De mooie natuur waarin het park gelegen is.
– Sommige attracties kunnen een opknapbeurt gebruiken.
– Iets te dure entreeprijs, voor dit park.
Sfeerverslag door: Bob Van Dyck
