Walibi Holland organiseerde vandaag Game On, een game event welke je tegenwoordig in meerdere parken kan terug vinden, echter was het in Walibi Holland eerder gericht op de old skool gamers. Maar niet enkel dat event lokt ons naar daar natuurlijk, Goliath wachtte ook op ons.
Na ons bezoekje aan het dolfinarium van Harderwijk, arriveerden we omstreeks 14 uur  op de parking, die afgeladen vol stond, we parkeerden helemaal achteraan, nog achter de slagbomen.
Dat voorspelde qua drukte dus niet veel goeds. Pluspuntje was te zien dat Goliath twee treintjes op de baan had staan.
Aan de infobalie nog snel mijn fort Fun coupon omwisselen, en Tristan zijn Golden Pass laten knippen voor zijn gratis ticket.
De dame achter deze balie leek niet echt te begrijpen dat Tristan gratis binnen mocht, Â want ze probeerde hem eerst een ticketje aan halve prijs aan te smeren.
Eindelijk attractietijd, al eerste deden we X-press.
Hier bleek de drukte niet te zorgen voor een lange wachtrij want na enkele minuutjes konden we al instappen. X-press bied je een leuke launch, enkele leuke inversies om nadien monorailgewijs de laatste stukken van het parcours door te bollen, geen hoogvlieger maar leuk meegenomen.
Waar Europa-Park de etalage van Mack is, kan je Walibi Holland de etalage van Vekoma noemen, de volgende achtbaan komt ook uit hun brochure, Speed of Sound.
Tijdens het wachten begonnen mijn darmpjes plots vreemde geluiden te maken, (stomme McDonald’s), dus nam Tristan het eerste ritje allen voor zijn rekening.
Gelukkig was ook hier de wachtrij beperkt tot een kwartiertje, en kon ik na het toiletbezoek ook plaats nemen voor een eerste ritje, en Tristan voor zijn tweede ritje.
Ik moet toegeven dat ik dit nog steeds de beste Boomerang in zijn soort vind, mede door de nieuwe treintjes en hun beugelsysteem. Next Up Spinning Vibes, een attractie die in een nieuw, Walibi, kleedje gestoken werd.
Best nog een pittig beestje, ik vind hem wel leuk. Wat nog leuk zou kunnen zijn is een Frisbee, maar Tomahawk leek vandaag een identiteitscrisis te hebben, hij ziet er wel uit als een frisbee, maar geeft een ritje weg dat eerder aan een schommelboot doet denken.
Grappig feitje: de jobstudent die deze attractie bediende kwam ons nog even vertellen dat je, wanneer je misselijk werd, je linkerhand moest opsteken waarop de rit onmiddellijk zou stilgelegd worden, waarschijnlijk zijn er in het verleden al te veel liters kots in het rond gevlogen in deze attractie, waardoor men de maatregel heeft getroffen de rit te temmen.
In het dorp waar Tomahawk en Rattlesnake gelegen zijn, bracht men nog wat extra theming aan op de gebouwen.
Rattlesnake rijdt trouwens sinds vorig jaar zonder staart door zijn parcours.
Iets verderop vonden we het eerste standje van Game On, hier kon men op ligkussen genieten van allerlei soorten old skool gaming consoles zoals nintendo, sega, atari, commodor enzoverder.
Tristan en ik lieten ons ook verleiden tot enkele spelletjes.
Duckhunt is echt wel in ieders geheugen gegrift.
Waartoe zal deze poort ooit leiden, ze staat waar tot vorig jaar, tijdens Halloween, Eddie’s funfactory te vinden was, word hier een nieuwe halloweenattractie geplaatst of komt er hier terug een show?
Ondertussen liepen de temperaturen al vrij hoog op, tijd om afkoeling te zoeken, Crazy River. En ook al is deze log flume gethemed naar een zagerij, zagen doet men hier alvast niet als je achterwaarts vertrekt.
Zagen deden wij ook niet over de wachtrij, die ook hier niet overdreven was. In Walibi werd niet enkel gegamed maar ook gevogeld, bewijs hiervan was het jonge lamaatje dat dit jaar geboren werd, hierdoor was de doorloopweide wel tijdelijk niet toegankelijk.
Vogelen kwamen wij hier natuurlijk niet doen, gamen daarentegen wel. In de racing area vond je men allerlei racegames terug, met als topper een volledige simulator waarop men wedstrijden organiseerde.
Super leuk deze stand.
Aan het reuzenrad kon men de beentjes eens los gooiden aan het Just Dance standje.
Wij kropen liever in La Grande Roue.
Hier hebben we wel veel te lang moeten aanschuiven, er werden maar twee op de vier bakjes gevuld, ik hoorde de operators onder elkaar zeggen dat dit kwam doordat de bakjes er te smerig bij lagen.
Doordat het wachten veel langer geduurd had dan verwacht, mistten we de eerste Just dance show,dan maar de volgende mee pikken, en eerst nog wat attracties doen. Of toch nog eerst even een kijkje nemen aan dit standje, dat in teken stond van wargames.
Niet echt voor ons weggelegd, maar we scoorden er wel een gratis T-shirt. Adrenaline zoeken, dat is meer ons ding, dus besloten we de Space Shot te testen.
Aangezien hier wel een redelijke wachtrij stond, kozen wij voor de single riders line. Enkele zwarte madammen bekeken ons eerst vreemd, denkende dat wij fast passers waren, maar hun mannen kalmeerden direct door uit te leggen waarom wij voor deze rij kozen. Dankzij diezelfde groep zwartjes, die per se allemaal samen in de toren wouden gaan, konden wij onmiddellijk instappen. De rit op zich is niet slecht, al verkies ik toch de echte Freefall torens.
Tijdens Game On werden ook peperdure Mario petjes verkocht, 35 € voor een klakske, mijn gat.
Geef mij dan maar een ritje G-Force zonder aanschuiven, wat aan deze attractie blijkbaar nooit moet.
Altijd leuk om deze te doen. Dat alles vandaag in teken van games stond merkte je ook aan de Karting baan van het park, deze werd getransformeerd naar het wereldberoemde spel, Mario Kart.
Maar wij hadden nog maar een doel voor ogen, Goliath. Twee treintjes op de baan en een wachtrij van maximum tien minuutjes, dat worden niet een maar meerdere ritjes.
Nieuw voor ons was dat men nu de mensen voor het stationsgebouw laat wachten en met kleinere groepjes verder laat gaan, de man die alles regelde vertelde dat ze dit deden om de drukte in het station te beperken, aangezien er hier wel eens meningsverschillen en ruzietjes zouden ontstaan.
Ruzie maken voor een ritje Goliath is niet meteen ons ding, maar hem berijden wel, en wel omdat dit ding ongelooflijk veel airtime bied, en helixen waar je door de intensiteit toch wel even een black out kan krijgen, en om je ritje af te ronden ga je op het laatste stukje nog een supersnel door dat kleine bochtje heen. Onderweg naar Sherwood Forrest, nog even de Ps3 testen.
Dit is in mijn ogen het mooiste gebied in het park.
Die Wax Hands lijk je tegenwoordig in elk park tegen te komen.
De dame in dit kraam begon spontaan te poseren, en zei al lachend dat ik beter foto’s zou nemen van haar in plaats van een achtbaan. Maar het was wel die achtbaan die onze volgende halte zou worden.
Het viel ons op dat het grasveldje, dat vorig jaar met onkruid begroeid was, nu volledig leeg werd gemaakt, ook lagen er waterleidingen of zoiets, zou Walibi hier aan iets nieuws werken?
Bij Robin hood ook twee treintjes, op de baan, wat dus resulteerde in een bijna onbestaande wachttijd. Het ritje zelf was net iets minder schokkerig als voorheen, maar mijn favoriet zal het nooit worden. Iets verderop transformeerde Tristan nog even in Wolverine, een spel waarvoor je een goede conditie moet hebben.
Topspin tijd nu, en Walibi Holland heeft er met zijn Excalibur een zeer leuke in hun aanbod.
Niets beter om je af te koelen als een goede rapid, dus wij naar El Rio Grande.
Nog een Vekoma achtbaan te gaan, El condor, die door de band een van de slechtste SLC’s ooit genoemd word, ik vond hem vorig nochtans meevallen. Dit jaar, bij een ritje front seat voelde hij toch wat schokkeriger aan dan ik me herinnerde, en ook die hoofdbeugels zitten te dicht op je oren, en ruiken naar al die mensen die voor jou een ritje maakten.
De wachtrij is wel mooi te noemen, zeker als er bij een treintje, geen kat in de wachtrij stond.
Aan de ingang werd ons beloofd dat er vanaf 18 uur personages door het park zouden lopen, wij vonden het vreemd nog geen tegen te zijn gekomen, tot we plots Zelda en Lara Croft op het lijf liepen.
Bobby Turbo maakt zijn reputatie weer waar.
En zo kwamen we weer uit bij het reuzenrad, waar op dat ogenblik de tweede Just Dance show ging beginnen. De dansers op het podium waren kandidaten van de Nederlandse versie van So You Think You Can Dance?
Ik moet toegeven dat dit showtje echt wel de moeite was. Onder het motto dat Urbanus al gebruikte voor een van zijn strips, Een knap zwartje is ook niet mis, gingen we nog op de foto met de danseresjes.
Die zich nog verontschuldigden voor het bezweet zijn, maar who cares Onderweg naar enkele extra ritjes Goliath liepen we nog enkele andere personages op het lijf. De Prinses uit Mario. En nog enkele vechtersbazen waarvan ik even niet op de naam kan komen.
En dan snel naar de beste achtbaan van de Benelux, waar we de rest van onze dag vulden met ritjes front, back en midseat.
Een echt ritje by night zat er niet in, maar het begon wel te schemeren. 22.50 geworden, hoog tijd nu om naar de slotshow te vertrekken, die we zeker niet wilden missen. Op de oorverdovende tonen van meerdere Game Classics zoals Mario, Zelda en Pac Man, werden we getrakteerd op een prachtige show.
Vuurwerk, lasers, lichteffecten, rook, gamebeelden en muziek, deze show was ronduit fantastisch.
Jammer genoeg was het na deze show…
Na afloop nog even enkele foto’s by night nemen.
En na een wandeling over die grote parking richting Bedlehem vertrekken. Walibi Holland blijft steeds weer zeer aangenaam om te bezoeken.
Sfeerverslag door: Bob Van Dyck
