Na ons bezoekje aan La Mer De Sable was het nog een uurtje rijden tot Parc Saint Paul. Bij het arriveren omstreeks 13.30u was de parking al behoorlijk goed gevuld. We gingen snel onze kaartjes kopen aan de kassa, om hierna de ingang door te wandelen.
Bij het binnengaan, zag ik meteen de eerste credit van dit parkje al staan, de Family Coaster.
Gisteren betaalde ik nog 3 € voor een gelijkaardige attractie op de Septemberfoor, hier krijg je tientallen kermisattracties voor maar 17 €.
Het park voorziet ook de nodige BBQ plaatsen voor de hongerige bezoekers.
Deze liepen we voorbij, aangezien we toch geen vlees bij ons hadden, maar de geur van al dat lekkers deed ons behoorlijk watertanden.
Onze volgende attractie werd onmiddellijk mijn tweede credit in dit park, Wild Train, wederom een kermiscoaster, maar dan wel een zeer leuke.
In dit park werd er aan een behoorlijk hoog tempo doorgewerkt om de capaciteit hoog genoeg te houden. Onze volgende attractie kon je niet naast kijken, Le Tour Descente Extreme, een free fall toren, die ontzettend traag de hoogte in ging, maar met een enorme snelheid weer naar beneden kwam, een superleuke rit.
Na een korte stop aan het sanitair, waar ik spontaan aan het liedje kakken op een Franse WC moest denken van Katastroof, was het tijd om Formula 1 te gaan doen, deze achtbaan had Tristan bij zijn vorige bezoek niet kunnen doen, aangezien deze toen gesloten was.
Hier stond de langste wachtrij van de dag, maar die werd opgevrolijkt door het toekijken hoe de operatrice steeds weer over het karretje moest buigen om alle beugels te controleren.
Bijna aangekomen aan het hekje, zagen we hoe deze operatrice de technische dienst opbelde, die enkel minuten later al aangereden kwam.
Tristan scheet al bijna een floeren aap, wat echt niet makkelijk zou zijn op die France wc’s. Gelukkig was er maar een klein probleempje en bleef de achtbaan gewoon draaien. En zo konden ook wij plaats nemen voor een leuk ritje in deze wilde muisachtige coaster. Een credit voor mij en een lang verwachte bingo voor Tristan.
Ondertussen werd het tijd voor de parkshow, waar koning leeuw een hoofdrol speelde, alhoewel koning leeuw, de leeuwen hier waren getemd, om kunstjes op te voeren in een circustent.
Ik keek er naar met een dubbel gevoel, enerzijds was het wel entertainend, maar de manier waarop de leeuwen telkens weer uithaalden naar de stok die deze man gebruikte, deed me denken dat ze een op niet al te vriendelijke manier opgeleerd waren.
Het park mag zich gelukkige prijzen dat GAIA hier niet actief is, want het gebruik van grote dieren is in de echte circussen al verboden. Na deze show liepen we richting een rasechte kermisrups, die leuk aangekleed werd, en toepasselijke muziek kreeg.
Ondertussen was het ons al duidelijk geworden dat de eigenaar van dit park een zwak heeft voor jonge, knappe, blonde operatrices, maar dat vonden wij natuurlijk niet erg.
Hierna nam Tristan even de tijd om te gaan glijden.
En dan was het tijd om even de agressieve chauffeur uit te gaan hangen, in de mooiste botsauto’s die we ooit gezien hadden.
Deze autootjes gingen behoorlijk snel, en het botsen zorgde er soms zelfs voor dat de autootjes omhoog vlogen. Maar dat hield ons niet tegen.
En dan was het tijd voor de log flume, waar die in la mer de sable een van de natste was, was deze weldegelijk de allernatste die ik al deed. Deze log flume werd prachtig aangekleed.
He, Tristan, zei ik, ga even aan die rots staan voor een mooie foto, het water vliegt toch over je heen. :-p.
Grapje, je word er kletsnat :-p.
Onderweg stond er een wel heel duidelijke waarschuwing om je handen binnen de bootjes te houden.
Door de luidsprekers hoorden we dat de parkmascotte aan de souvenirshop stond en je er mee op de foto kon gaan, dat konden we natuurlijk niet overslaan.
En dan werd het tijd voor credit nummer drie, La Souris Verte, gisteren deden we nog de Wild Mouse op de Septemberfoor, dus verwachtte ik een ritje waarbij de karretjes superhard zouden spinnen, maar deze Zamperla had niet de kwaliteiten van een Revechon.
We draaien amper 1 maal volledig rond in ons karretje. We liepen hierna verder richting de laatste credit, onderweg liepen we nog langs deze gekke boerderij.
Ook de speeltuigen voor de kleinsten waren leuk uitgevoerd.
En dan was het tijd voor de traagste en saaiste credit op mijn counter, Mini Mouse Cartoon.
Ik denk dat de snelheid rond de 5 KM/H ligt, maar wel leuk voor de allerkleinsten.
Parc Saint Paul had ook zijn eigen Mississippi.
En dan was het tijd voor een nieuwigheid, L’Arche De Noe, een schommelboot, die een heel mooi thema mee kreeg.
There’s a monkey touching our butts.
We kregen hier een superleuke, en snelle rit, die kermisgewijs opgevrolijkt werd, door de operator. Na ons ritje enkele foto’s nemen van de theming.
En dan richting ingang waar nog een parachutetorentje stond dat we wilden gedaan krijgen. Onderweg zagen we dat hier gewerkt werd met een operator voor twee attracties, maar de twee attracties werden wel gelijktijdig bedient.
We liepen ook nog langs deze super grappige tracots
Waar op de veiligheid toegezien werd door deze schaars geklede zeemeermin.
Bij het aanschuiven voor het torentje, kwam een mooie jongedame de wachtrij afsluiten, en beseften we dat dit onze laatste attractie zou worden.
Maar dit laatste ritje was een behoorlijk lang ritje, dat na enkele minuten zelfs begon te vervelen. Maar dat laten we niet aan ons hartje komen.
Daaag Parc Saint Paul, en hopelijk tot een volgende keer.
De plus en minpunten dan.
+ leuke kermisattracties, die mooi aangekleed werden.
+ aan alle attracties mooie en vriendelijke operatoren/operatrices.
+ inkomprijs die zeker niet te hoog was, 17 €
+ voor ieder wat wils aan attracties
-uitbuiting van dieren voor hun show.
Sfeerverslag door: Bob Van Dyck
