Vandaag presenteer ik jullie het perfecte recept voor een dagje Movie Park.
Ingrediënten:
– Neem drie toffe kerels.
– Voeg daar twee geweldige madammen aan toe.
– Schud deze door elkaar in enkele leuke attracties en voeg later nog, een pot confituur…
– En een willekeurige mannelijke kont toe.
– Laat deze mengeling enkele uurtjes sudderen in Movie Park, en het resultaat van deze kookkunsten kunt u hieronder lezen in dit sfeerverslag.
Omstreeks half elf arriveerden Tristan, Kim en ik, na een tamelijke file, de parking van Movie Park, alwaar Dorien en Marjan al ongeduldig op ons zaten te wachten met een potteke noedels.
Een parking die al vrij goed gevuld werd, het zou dus een gezellig drukke dag worden. Onze dag deftig beginnen deden we met NYC Transformer, nog steeds een geweldige top spin.
Om hierna onze mannelijk- of vrouwelijkheid te testen op de High Fall. Wat blijft deze toch een geweldige valervaring bieden, steeds weer schrik er van hoe intens dat ding wel is.
Na onze valpartij even op het vuistje blazen om de ballekes terug te doen indalen, even twijfelen, en toch maar aanschuiven voor een tweede keer.
Het is van hout, kreeg een groot onderhoud en ze beloofden dat hij weer soepel zou lopen, inderdaad Bandit, waar je eerst een wachtrij van ongeveer een uurtje moest overwinnen.
Tristan en Kim vertrokken een ritje eerder, en zagen er bij aankomst toch een beetje door elkaar gerammeld uit, Dorien, Marjan en ik stapten iets later ook in, in de enige trein die op de baan stond, want dat tweede treintje heb ik lang niet meer gezien, Tristan kon A la foefelare nog snel naast mij duiken, om zo een tweede ritje mee te pikken.
De rit zal ik even beschreven, eerst met een vlotte snelheid die kettinglift op, de First drop af, amai, die is veel soepeler geworden, dachten we, en daarna begon hij toch al terug te rammelen, de bochtjes zijn net iets soepeler geworden, maar Bandit heeft zijn kuren toch nog niet verloren, het ritje is nog steeds niet echt aangenaam. Volgens mij is de enige oplossing een vuurtje er onder houden of even RMC bellen, en vragen of ze hem willen aanpakken.
Van de houten rammelaar naar die ijzeren rammelaar, al valt MP Express nog wel mee. En hij heeft toch een geweldig stukje… De eindrem.
Om dan nog maar te zwijgen van het prachtig afgewerkte station. En laat ons de nieuwe theming niet vergeten.
Dit ritje overleeft, tijd nu voor het betere thrillwerk, ons aangeboden door Huss, in de vorm van Side Kick, die een zeer krachtig ritje weg geeft, waar enkele mensen toch wel bleekjes uit komen.
Plopsa opende dit jaar de grote golf, maar Movie Park had al enkele jaartjes Crazy surf staan, alwaar er wel een keertje kots in het rond durft vliegen.Ditmaal gelukkig geen brakende mensen, en een toch iets pittigere rit dan die in Plopsaland.
Maar pittiger als Crazy Surf is natuurlijk Van Helsing’s Factory, waar we toch weer lang voor stonden aan te schuiven, gelukkig kende ons verpleegsterke in de groep genoeg ziekenhuisverhalen om de wachttijd op te vrolijke, het was ook hier dat het potteke confituur en de mannelijke kont werden toe gevoegd aan het pretpark gerechtje.
Moet ik deze echt uit leggen of “do you get the picture”?
Je neemt dus een kont, je vult deze op met een potteke confituur, en rijd hierna naar de spoedafdeling…. Dit verhaal leidde doorheen de rest van de dag tot meerdere lachsalvo’s.
Maar terug naar Van Helsing nu, want we hebben na een uur bijna de poortjes bereikt, wat een pittig beestje blijft dit toch, enkel merkten we enkele effectjes die niet meer deden wat ze hoorden te doen. Onze wachtrij begon in deze, tweede hal.
Onderweg naar het Nickland, nog even pauzeren met een lekker potteke noedels, om hierna de iets nattere attracties op te zoeken.
The Neverending Story zou het praten over het herthemen van de Mystery River kunnen zijn, maar tot hiertoe is daar nog niets van te merken, al blijft het ritje zeker de moeite waard.
Na Mystery River even een kijkje gaan nemen naar de gloednieuwe attractie van Movie Park, Teenage Mutant Ninja Turtles – License To Drive. Een hele mond vol. Maar wat zag deze er mooi uit, echt een pluim voor het park hiervoor.
Om daarna verder door het park te trekken,onderweg kwamen we nog enkele turtels tegen, ikke dus geduldig mee aanschuiven voor een foto. Niet gemakkelijk om er bij te raken, ik had al meerdere keren op zijn schouder getikt voor een foto, maar werd genegeerd, de kindjes lukte het wel. Na nog even wat geprobeerd te hebben een foto te bemachtigen…
Pfff, laat maar zitten, ik ga liever naar de geweldige Alien Encounter. Onderweg toonde Dorien ons nog hoe je de perfecte hot dog belegd.
Marjan koos voor de gezondere snack… Want onder die laag chocolade zit er een stukje fruit verborgen.
Nog snel even een fotootje aan de nieuwe voiture van Movie Park.
En dan verder naar Alien Encounter, alwaar nu 95% van de effecten weer werken.
– First drop, zalig
– theming, afbrokkelend, maar de vulkaan spuwde terug vuur
– theming binnenin, zeer leuk gedaan
– nat? Zeker en vast
Yep, dit blijft een van mijn favorieten in het park.
Opzij, opzij, opzij, de MP parade komt hier voorbij, tijd dus om aan de kant te gaan wachten op deze Movie parade, en hoe vul je het wachten best op?
Met een danske natuurlijk.
Sterren op den dansvloer was er niets tegen.Maar de paradesterren waren ondertussen ook in aantocht.
De niet op de foto willen gaande Turtles waren ook van de partij. Bobby Turbo vond dit niet leuk.
De Time Riders wagen sloot het rijtje af, wat ons inspireerde om deze te grappige s(t)imulator nog een keertje te doen.
Het eerste voorschowtje bracht Dorien eindelijk verlossing, want niemand geloofde haar in het verleden dat het John Cleese was die in zijn beste gedubde Duits in de filmpjes te zien was.
Wij konden het niet laten hartelijk te lachen bij het denken aan zijn, “Don’t Mention The War”, wat sommige andere in de kamer niet zo leuk vonden, en ons enkele vrij boze blikken toe wierpen.
Na het filmpje al Gangnam Stylend richting de daadwerkelijke simulator, die zoals steeds weer de nodige lachbuien los weekte, misschien geen echte hoogvlieger, maar o zo grappig.
Via de uitang kom je net naast die geweldige NYC Transformer terecht, dat vraagt om een extra rite natuurlijk.
Van zo’n heftig ritje ben ik toch steeds weer een beetje ondersteboven.
En zo kwam ook high Fall terug aan bod. We zijn er klaar voor, onze edele onderdelen, kropen al terug weg, want ze wisten hoe laat het was.
Niet veel tijd meer, maar toch nog enkele achtbaantjes die we per se wilden doen, als eerste kwam Ghost Chasers aan de beurt, een typische Wilde Muis, maar eentje die niet te pijnlijk is.
Om daarna plaats te nemen in Jimmy Neutron’s Atomic Flyer, waar men twee ritjes aangeboden kreeg.
Tijdens onze beurt, wou een meisje na het eerste ritje niet langer blijven zitten, dus na het eerste ritje mocht ze uitstappen, en werd het treintje aangevuld met enkele extra kandidaten, en op die manier kregen wij niet een, niet twee, maar drie toertjes aangeboden, op deze kleine maar super leuke achtbaan.
Na dit laatste ritje weerklonken door de luidsprekers de spijtige woorden dat het park zou sluiten, onderweg naar de uitgang vonden we toch nog een bereidwillige Turtle om mee op de foto te gaan, al stond hij er wel wat stijfjes bij.
And i said what about breakfast at Tiffany’s? Waar de mannen hun innerlijke vrouw naar boven haalden. En de vrouwen daarentegen toonden dat ook zij ballen aan hun lijf hebben.
Afsluiten doe ik dit trip report op Piet Huysentruit wijze. En wat hebben we vandaag heleerd?
- Punt een: neem een groepje enthousiaste vrienden
- Punt twee: kies een park uit met leuke attracties
- Punt drie: voeg hier de nodige humor aan toe
En zo maak je het perfecte dagje Movie Park.
Sfeerverslag door: Bob Van Dyck
