Op een zonnige zondag, s’ morgens in de vroegte, stonden 15 Belgen voor de ingangspoort van het Bottropse Moviepark Germany, Hoera, we zijn in de film!
Dadelijk werd uw nederige TR schrijver aangeklampt door de Turtles, die zouden en moesten per se met hem op de foto kunnen gaan.
Na nog wat handtekeningen uitgedeeld te hebben aan mijn horde fans, werd het tijd om richting Van Helsing’s Factory te wandelen.
Wat blijf ik dit eerdere kleine baantje, gigantisch leuk vinden.
Maar geen dag Moviepark zonder NYC Transformer natuurlijk, die een Oscar verdient voor zijn geweldige rit.
Ongeveer een kwartje van de rit achter de rug, en de machine kwam tot stilstand, oei, een Panne?
Nee, hoor, enkele mensen met een iets te zwakke maag, werden professioneel uit de attractie begeleid, om kots taferelen te voorkomen.
Wat voor ons dan weer het voordeel opleverde een rit en een kwart te krijgen.
Als echte BV’ers werden we nog aangeklampt door de locale paparazzi, die een groepsfoto van ons kwam maken.
Onder het motto, een geklutst ei is ook leuk, kropen enkele dapperen onder ons in de High Fall, die dit jaar nieuwe stoeltjes kreeg, al blijft het nutcracker effect aanwezig.
Dorien en Marjan, blusten nog snel een brandje…
Voordat we in Bandit kropen.
Waar men het steeds weer vertikt dat tweede treintje op de baan te zetten, wat resulteerde in een toch wel half uur durende wachtrij.
Dat er hard gewerkt werd aan de tracks is duidelijk voelbaar, maar we blijven hopen dat die andere 55 % ook nog aangepakt word.
Momenteel is hij al heel wat minder pijnlijk en schokkerig, maar het kan natuurlijk altijd beter.
Na het verorberen van pizza’s, bokes en andere lekkernijen gin g onze tocht door het park verder, en zo kwamen we uit bij een attractie waar er een wel zeer doordringende verbrand rubber geur hing.
Tristan en Natalie, die een ritje eerder in Side Kick zaten, vertelden ons dat deze frisbee plots hard afremde door een geblokkeerd aandrijfwiel, maar de technische dienst had dit euvel snel opgelost, en we konden instappen.
Maar voor de aanvang van ons ritje, liep het plots alweer fout, de charmante operatrice kreeg Side Kick niet meer aan de praat, en opnieuw moest men even de technische dienst bellen, maar uiteindelijk kregen we toch een geweldig ritje voorgeschoteld.
Dorien transformeerde Bobje tot Josje, alvorens we de wachtrij aanvingen van MP Express.
Na een twintig minuutjes aanschuiven en enkele beugelproblemen, kwam ons treintje in actie.
En zoals u weet zijn SLC’s nu niet echt soepel te noemen, toch leek het best mee te vallen.
Aangezien Nathalie een fan van zweefmolens is, kon een ritje Pier Side Carrousel niet ontbreken.
Mystery River, de toch wel erg afgeleefde rapid van het park, werd onze volgende bestemming.
De beloftes over het opknappen van deze attractie daar kan men ondertussen een boek over vol schrijven.
Maar toch werden er dit jaar heel wat eurotjes geïnvesteerd in nieuwe bootjes.
Wat jammer genoeg ten koste ging van meerdere effecten die uitgeschakeld waren, zoals de neveltunnel, die grommende hond, waar geen beweging meer in zat, en de muziek.
Wat ooit zo een fantastische rapid moet geweest zijn, lijkt nog maar een schim van zichzelf.
Hierna gingen we vliegen, heel hoog in de lucht.
Ook deze Splat-O-Sphere geeft een zeer lange rit weg.
Aan de ingang werd vermeld dat Ghost Chasers deze dag wegens een technisch defect gesloten zou blijven, maar wat ziet mijn oog?
De technische dienst, die het vandaag wel behoorlijk druk leek te hebben, had hem toch aan de praat gekregen.
Enkele ogenblikken na ons ritje, gaf hij toch opnieuw Maarten een pijp, of zoiets, het lijkt wel een pechdag voor de technische dienst.
Maar niet getreurd, Backyardigans Mission To Mars is nog geopend, allen daarheen.
Ook dat achtbaantje, met een langere naam dan zijn rit, was gelukkig geopend, wat is Jimmy Neutron’s Atomic Flyer toch een leuk klein achtbaantje.
Next up, Ice Age Adventure, nog zo’n attractie waar men al jaren beloofd een update te zullen doorvoeren, maar tot op heden, is er niets verandert.
Wat een saaie rit doorheen het Ice Age landschap lijkt te zijn, eindigt met een zeer verassende drop, en wat op het eerste zicht een droge rit lijkt te zijn, blijkt voor mezelf telkens weer het omgekeerde te zijn.
Ondertussen werden we verwacht aan Studio 6, want daar zou de Crazy Cops – The Action Stunt Show, en dit jaar werd de cast vervangen door de stuntmannen en vrouwen uit het zonnige Mirabillandia, dat beloofde dus de moeite te worden.
Maar jammer genoeg bleek die belofte niet ingelost te worden, het verhaal kwam totaal niet tot zijn recht en het begin van de show was zo saai dat enkel de pistoolknallen me deden wakker schrikken en bijna in de nek van mijn buurvrouw belanden.
Ik moet eerlijkheidshalve toegeven, dat het stuntteam wel enkele veranderingen doordreef, zo word het parcours niet meer nat gespoten, op deze manier hoor je de banden echt gieren bij de ziekelijke drift acties, en kan je het verbrande rubber ruiken. Oké, tegen het einde van de show werden de stunts gewaagder en gewaagder.
Tot zelfs het voorbij rijden met een Monster Beetle toe.
En na het alom bekende vuur op het dak, liep de toch wel teleurstellende show op zijn einde.
Na de show was er nog een fotomomentje, en daar ontdekte ik dit pluspuntje nog.
Maar ik ontdekte er ook, dat de meest zotte stunts bewaard bleven tot na de show, of was dit gewoon het stuntteam dat zich nog een keertje wou uitleven?
Na de show moesten we nog een attractie absoluut doen, Alien Encounter, die aan de buitenkant elk bezoek lelijker en lelijker lijkt te worden, maar binnenin telkens weer meer en meer herstelde effecten lijkt te hebben.
Laten we hopen dat ook hier ooit de noodzakelijke werken aan verricht worden, want hij blijft geniaal, vooral dan die eerste drop, die oneindig lijkt en de nodige vloedgolven over de mensen heen doet slaan.
De dag eindigen deden we waar hij begonnen was, bij Van Helsing’s Factory.
En onderweg richting uitgang werden nog de broodnodige foto’s genomen.
En daar bij die fontein, na het nemen van de laatste foto, werd er afscheid genomen van het park dat altijd garant staat voor de nodige portie fun en steengoede thrillrides, maar waar vandaag net iets te veel pannes leken te zijn.
Sfeerverslag door: Bob Van Dyck
