Op 23–09–2012 vertrokken we voor onze trip, het was die ochtend behoorlijk koud, maar dat kon ons niet tegenhouden. Het parkje op de planning was DippieDoe, we arriveerden hier kort voor openingstijd.
We werden hier vriendelijk onthaald aan de kassa, en met ons Bobbejaanland abonnement was de prijs zeker oké.
We gingen eerst op verkenning in de indoorhal, die vol met kermisattracties staat.
Botsautootjes voor de jongste.
Enkele molentjes.
De alom bekende Rock & Tug.
En deze mini breakdance.
Aangezien we voor de credits kwamen besloten we hier onmiddellijk naartoe te wandelen. Buiten bleek dat de attracties bijna allemaal nog opgestart moesten worden.
We merkten ook op twee plekken dat DippieDoe aan uitbreiding denkt.
We arriveerden aan de tweede credit van het park, Tyfoon. Jammer genoeg bleek dat die attractie nog niet geopend was, en deze pas later op de dag zou openen.
Onze ergste vrees dreigde uit te komen, een credit die gesloten was, en te weinig tijd om te wachten tot hij draaide, maar de aardige operator zag meteen dat wij niet zomaar bezoekers waren, maar dat wij kwamen voor de achtbanen, en hij vertelde ons, dat ze speciaal voor ons een ritje zouden regelen.
Met man en macht begonnen de medewerkers aan hun controleronde om alles op punt te stellen voor ons.
We lieten deze mensen dan ook rustig verder werken en gingen richting de toiletten, in het buitengedeelte bleken deze niet aanwezig te zijn, dus even naar binnen dan maar.
Tristan kon de verleiding niet weerstaan om even te gaan glijden.
En ook de verleiding van de korting op een ontbijtkoek met drank kon hij niet links laten liggen, deze nuttigde hij in dit mooi gethemde eethoekje, waar de reclame van MCDonalds je meer deed watertanden.
Maar genoeg gegeten, geplas enzo, tijd voor attracties. De eerste van onze dag zou de schommelboot worden, waarvoor we even een omwegje moesten maken, omdat ze ook hier aan uitbreiding werkten.
Aangekomen aan dit bootje, bleken wij de enige zeebonken te worden.
De operator was zo vriendelijk om even een foto van ons te maken.
Tijdens het ritje deed de man alle moeite om het ons naar onze zin te maken, en sfeer te creëren, handjes in de lucht, hey hoi, kom op laat je horen!!!!
Na het schommelen ging het richting zeeslang, die ondertussen open was.
We kregen niet een, niet twee, maar drie rondjes op deze soepele, slome Zierer.
Uitgestapt uit deze mooie slang, hoorden we door de luidsprekers, up and down weerklinken, van de Vengaboys. Ideaal liedje dus om de Drop Zone te testen.
En op en neer ging hij ook, een echte adrenaline kik krijg je hier natuurlijk niet, maar het was zeker een leuke ervaring, enkel op het einde, bij het naar beneden gaan, hoorde ik een soort knak, of bonk. Toen ik thuis was, las ik op Looopings een artikel dat deze droptoren later die dag wat problemen zou krijgen, gelukkig maar dat wij die niet ondervonden hebben.
En dan was het tijd voor de nieuwste telg in DippieDoe, Tyfoon. Wederom een Zierer, maar dan eentje die veel groter is uitgevallen. We stapten in voor onze exclusieve rit, en ook hier was de operator zo vriendelijk mijn camera te bedienen.
En al was het voor ons al een groot geluk dat deze attractie enkel voor ons geopend werd, deed de operator er nog een schepje bovenop, door ons een tweede ritje te gunnen.
Het baantje is een leuke aanwinst, enkel de eindrem was een beetje ruw.
We besloten na iets meer dan een uurtje afscheid te nemen van dit parkje, maar niet zonder even die mini break dance te proberen.
Moeten jullie niet nagemeten worden? Vroeg de operator ons, nee, hoor, hoeft niet, antwoorden wij, maar misschien hadden we beter even onze breedte laten nameten, want op de voorziene plekken paste mijn poep niet, dan maar tussen de twee plaatsen in gaan zitten.
Het bleek voor een mini break dance, toch nog een vrij intens ritje te worden.
Sfeerverslag door: Bob Van Dyck
