De Geliefden van Verdun

In het hartje van het eeuwenoude bos van Puy du Fou worden de bezoekers 100 jaar in de tijd terug gekatapulteerd.

Bij het betreden van een loopgraaf van de eerste Wereldoorlog beleven ze een intense ervaring die bol staat van spanning en emotie. Het publiek beweegt door het dikker wordende bos. De sfeer wordt zwaarmoediger, het daglicht verduistert en de weg versmalt geleidelijk om uit te monden in een loopgraaf.

De briefwisseling tussen een ‘Poilu’ en zijn verloofde vormt de rode draad doorheen de voorstelling. De jonge vrouw is bezorgd, maar de soldaat stelt haar gerust, terwijl de bezoekers de dagelijkse realiteit van het leven in een loopgraaf ervaren.

 

Het verhaal:

Het is Kerstavond 1916 en de bezoekers delen het dagelijks leven van de ‘Poilus’: het bereiden van de soep, de afroepen van de postbode, de opwinding bij de communicatiepost, de urgentie van de ziekenboeg, enz. Een volledige onderdompeling.

De oorlog woedt volop. Granaten ontploffen, de grond trilt onder veelvuldige bombardementen, wapengekletter raast voort, het puin rookt en een verkoold landschap rijst op uit de kou en de modder. Tussen het rupsspoor van een tank en de propeller van een neergestort vliegtuig bewegen de bezoekers zich verder naar het hart van dit grimmige universum, en wat hen uiteindelijk tot bij Kerstavond brengt.

Op deze avond beloven de twee vijandige kampen elkaar via de radio om de wapens te doen zwijgen. De wapenstilstand van Kerstmis is een feit. Bomen versierd met gelukskaarsen proberen het niemandsland op te fleuren. Maar de brieven van de jonge bruid zullen deze keer onbeantwoord blijven, de stem van de ‘Poilu’ zwijgt. Het is Stille Nacht. Tijdens deze symbolische nacht stopt het wapengekletter en wordt het eenmalig vervangen door soldatengezangen.

 

Enkele foto’s.