Sfeerverslag: Belantis – 30 Augustus 2021

Het is eind augustus en nog maar de derde dag van ons verlof tijd dus om eens een nieuw pretpark te ontdekken. Samen met mijn vrouw Hannelore ben ik vandaag op bezoek in Belantis, een pretpark in het noordoosten van Duitsland. Het park ligt op een boogscheut van Leipzig en heeft enkele toffe attracties in zijn aanbod. Ik ben alvast benieuwd!

 

Stipt om 10u komen we aan op de parking van Belantis. Er valt mij al direct 1 ding op, en dat is onkruid. Niet op 1 plekje op de parking, maar echt overal. Hopelijk valt dat in het park zelf wat beter mee. Aan de ingang van het park zien we een paar mensen staan, het zal dus al niet druk worden. Als eerste gaan we bij de infobalie onze “gratis” tickets halen, want wie een abonnement heeft op Bobbejaanland kan hier gratis naar binnen. De ingang van het park was een mooi prachtig gebouw en straalde ergens wat Oosterse sferen uit. Hetzelfde kon ook gezegd worden van het ingangsplein en gelukkig zagen we hier al direct geen onkruid meer. Op naar de eerste attractie.

De eerste attractie die we deden was een speciale molen. Een molen die ik nog nooit eerder had gezien in een ander park. Wat opzoekingswerk leert mij dat een Krinoline is, een naam die verwijst naar rokken die dames droegen rond het jaar 1860. We genoten alvast van deze prachtige molen.

Uiteraard zijn we niet 8 uren van huis om op een draaimolen te gaan zitten. We waren hier voor de achtbanen. De eerste vonden we alvast verderop en het was direct de meest intense achtbaan van het park. Huracan is een Euro-Fighter van Gerstlauer met eerste drop van 90 graden en maar liefst 5 inversies. De gehele wachtrij en station was leeg, we konden dus direct instappen. De rit zelf vond ik goed, niet meteen de allerbeste achtbaan. Ook niet de meest soepele en je kreeg soms wel eens wat daver te verwerken. Gelukkig overheerst dit niet en konden we genieten van een leuk ritje op Huracan.

We zetten ons tochtje doorheen het park verder. Via een onverharde steeg kwamen we al heel vlug terecht aan de achterkant van het park. Het park is dus niet supergroot, gelukkig vonden we al rap de volgende achtbaan. Drachenritt, een Bobsled Coaster met heel wat wilde muis elementen en prachtig gethematiseerd in een Middeleeuws kasteel. En natuurlijk heb je er ook van die kleine bunny hops. Een hele leuke achtbaan voor dit park, zeker als je hem meerdere keren kunt doen doordat er geen volk is.

Drachenritt lieten we achter ons en we gaan verder met ons rondje door het park. Zo vonden we na een kleine wandeling een waterglijbaan met rubberen bootjes. Extra pluspunt, we hoefden ze niet zelf naar boven te dragen. Daar mogen sommige andere parken eens een voorbeeld aan nemen. Ook hier stond er nauwelijks volk en besloten we deze eens een paar keer uit te proberen.

De helft van het park hebben we al achter de rug en wat verderop vonden we de volgende attractie. Götterflug, een Skyroller van Gerstlauer en vergelijkbaar met een Sky Fly. Net zoals bij een Sky Fly kun je hier kiezen of je al dan niet overkop gaat. Bij mij ging het zoals gewoonlijk niet zo goed al ben ik toch 3 keer overkop gegaan. Verder vond ik dit een toffe attractie maar ik verkies toch de normale Sky Fly.

Hannelore maakte nog een ritje op de Kabelbaan.

En wat verderop vonden we nog een toffe rondvaart met zicht op een gigantische piramide. Er was ook een indoor gedeelte maar dat viel te verwaarlozen en vond ik geen meerwaarde.

Het rustige boottochtje lieten we achter ons want het was nu tijd voor iets ruigere boottocht. In en rond de piramide is er namelijk een wildwaterbaan gebouwd met rubberboten. Wederom hoefden we nauwelijks te wachten. Eenmaal binnen werden we met een lift naar boven gebracht waar direct de eerste en redelijk steile drop kregen. Allebei hadden we verwacht dat we kletsnat gingen worden maar dit was gelukkig niet het geval. Op een paar verdwaalde spetters na, kwamen we er redelijk droog vanaf. Na de gigantische drop kom je terecht in een draaikolk, gevolgd door een kleinere drop. Ook hier werden we nauwelijks nat. Zo kwamen we terug in het station en moet ik achteraf bekennen dat ik dit de beste attractie vond van het park.

De laatste attractie die we in het park deden was een achtbaan. De achtbaan lag net achter de wildwaterbaan en had de naam Cobra des Amun Ra gekregen. Het ging hier om een familie achtbaan met een prachtige wachtrij en een nog veel mooier station. Jammer genoeg werd de lijn niet doorgetrokken buiten. Maar dat zijn details natuurlijk, verder vond ik dit wel een goede familie achtbaan.

Zo kwamen we ten einde van ons half dagje Belantis. Zoals eerder aangehaald in dit verslag is het park niet heel erg groot. Dagvullend is het park zeker niet maar wat ze er staan hebben vind ik wel heel goed. Je vindt er voor iedereen wel iets en iedere attractie is bescheiden gethematiseerd. Ook het personeel is erg vriendelijk waarmee ik dit bescheiden parkje wel kan aanraden. Wie weet kom ik hier nog wel eens terug.