Wekenlang zaten we thuis met onze duimen te draaien, de pretparken sloten bijna allemaal de deuren. De verveling sloeg op sommige dagen enorm toe, toch was er een lichtpuntje aan de horizon, de PlopsaFansite opende de inschrijvingen voor de jaarlijkse fandag. Zonder twijfelen schreven wij ons in.
We arriveerden aan het park waar we in no time een nieuwe funcard lieten aanmaken en onze fan badge met sleutelhanger in ontvangst namen. Onze dag kon beginnen, de Plopsa muziek speelde al volop, de sfeer zat onmiddellijk goed.
We betraden rond hal elf het park, waar we onmiddellijk in het gloednieuwe Prinsessia kasteel verwacht werden. Nog ruikend naar de verf, zag het restaurant al er al super goed uit. Jammer dat de slaapkamers van de prinsesjes niet uitgewerkt werden, maar men koos voor eetruimtes. Anderzijds mogelijk wel een goede keuze, want anders zou het restaurant ongetwijfeld overspoeld worden door kindjes die de kamers willen zien, maar niet zouden eten in het restaurant, wat voor overlast kan zorgen voor de gasten.
Dat het kasteel er ook buiten super goed uit zag wisten we van de foto’s, maar in real life ziet het er nog beter uit.
We volgden na ons bezoekje aan Prinsessia Nick Jespers naar een totaal nieuwe wereld, althans eentje in opbouw.
Heidiland is wat de meeste fans enorm naar uitkijken, na 15 jaar wachten eindelijk nog eens een houten achtbaan in opbouw in ons Belgenlandje.
Ook al zal Heidi The Ride een eerder bescheiden exemplaar worden, ik weet zeker dat dit de favoriete ride van Plopsaland zal worden.
Na ons bezoekje bij Heidi aus Tirol, ik bedoel Heidi uit de bergen, die andere zou niet zo kindvriendelijk zijn, werd het tijd om een eerste topattractie te zoeken.
Ons eigen prinsesje stelde voor met de Konijntjes te beginnen, een topidee zo bleek en ons volledig groepje volgde Dwainie voor een ritje. Op de konijnen welteverstaan!
Maar dan was het tijd voor het echte geweld, Anubis The Ride, voorlopig de hoofdreden voor een bezoekje aan dit park, volgend jaar ongetwijfeld keuze nummer twee.
Enkelen kregen een hongerke, de ene trok naar Prinsessia, de anderen naar Mr Spaghetti. Na de maaltijd volgden we enkele kerstelfjes richting Kermisplein, waar deze in de Kiosk een leuk showtje weg gaven.
En Bobby Turbo uiteraard op de foto moest.
Dwainie en ik trokken er effe met ons tweetjes op uit en verkenden Wickieland, waar we uiteraard over De Grote Golf vaarden, geweldig leuk met een kinderkoor op de achtergrond dat uit volle borst over 10.000 luchtballonnen zong.
Tijd nu om de vernieuwde koffiekopjes in te duiken, maar eerst effe dat nieuwe prinsessenwinkeltje ontdekken.
En dan de Koffiekopjes in, waar we normaal gezien altijd dolgedraaid weer uitkomen, bleken de kopjes nu veel stroever te draaien, een beetje jammer wel.
Van de Koffiekopjes trokken we naar Dongo, euh…. Ik bedoel Victors Race, waar we eindelijk na jaren zoeken Waldo vonden.
Grote wasjes kleine wasjes, gooi ze in… De Rollerskate, een klein maar fijn baantje van Vekoma.
Nog een laatste achtbaan op de planning, De Draak, een leuk ritje, dat ons een mooie blik gunde op de bouwwerf die we vanmorgen nog bezocht hadden.
En dan tijd voor, wat volgens CEO Steve, de tweede populairste attractie van het park is, Het Bos Van Plop. Altijd even een momentje van ontspanning, maar geen absolute must voor mij.
En dan was het zo ver, we werden verwacht in het grote Plopsa Theater. De CEO van de groep zou hier alle laatste nieuwtjes vertellen voor de parken. Ook werd er naar de fans geluisterd, die hun brandende vragen mochten afvuren.
Na de vragenronde liep onze dag al bijna ten einde, nog effe Anubis aandoen en staan kijken naar de Plopsa Parade.
Door de luidsprekers weerklonk dat de attracties gingen sluiten, maar het grote plein en de restaurants zouden nog even geopend blijven, maar ons viel ook op dat bij Prinsessia de lichten nog niet uit gingen en plots kwamen dan ook twee prinsesjes aangereden in een cabrio, er vond een VIP opening plaats van het restaurant. Van op een afstandje kon ik het niet laten nog enkele fotootjes te nemen van de meisjes, voor we de rit huiswaarts zouden aanvatten.
Sfeerverslag: Bob Van Dyck
