Sfeerverslag: Plopsa Coo -21 juli 2018

Eén van die parkjes die ik omwille van de gezelligheid die het uitstraalt jaarlijks minstens één keer wil bezoeken is Plopsa Coo. Dit parkje is niet meteen heel groot en heeft ook geen immens aanbod, maar de twee achtbanen die het rijk is zijn wel toppertjes en vooral de locatie maakt het park speciaal. Met het zonnetje hoog aan de hemel en geen wolkje aan de lucht komt dit park echt tot haar recht. Op deze stralende zaterdag zouden ook de dames van K3 het beste van zichzelf komen geven, dat beloofde dus een topdagje te worden.

 

Rond één uur arriveerden Tim en ik in het charmante parkje, waar er al een gezellige drukte heerste. Tim begon de dag met het berijden van de Bobslee. Jammer dat men hier nog steeds de vreemde werkwijze hanteert waarbij niet continu berijders de lifthill opgaan, maar je steeds moet wachten tot een tiental personen naar boven getakeld werden en weer naar beneden gesoesd zijn. Dit is niet zo goed voor de capaciteit uiteraard.

 

Meteen wanneer je de parking oprijdt zie je de achtbaan Vicky The Ride al staan. Dit werd onze volgende attractie. Vicky opende in hetzelfde jaar als Dizz, ondertussen Naga Bay, in Bobbejaanland. Het is dan ook niet vreemd dat beide banen met elkaar vergeleken worden en dan moet ik zeggen dat Vicky voor mij de betere is. Naga Bay werd gebouwd door Maurer Rides, Vicky door Gerstlauer. Deze laatste plaats de stoeltjes net andersom, waardoor je naar je medeberijders kijkt en een totaal ander gevoel krijgt. Bij Vicky zit het spinnen er enorm goed in, zeker wanneer de gewichtsverdeling optimaal is tol je als een gek doorheen het parcours.

 

We lieten ons ook verleiden om de Dino Splash aan te doen, een glijbaantoren met drie glijbanen, waaronder eentje met een golf en muur waar je tegen omhoog glijdt. Ik was blij te zien dat de afgebladerde aankleding van vorig jaar mooi opgeknapt werd. Jammer genoeg was dat voor het naambord bovenaan nog niet gebeurd. Maar Dino Splash is vast en zeker een zeer leuke opvulattractie van het type dat ik meestal oversla, maar in dit park met veel plezier wel doe.

 

Toen we voorbij de voormalige plaats van de verwijderde Octopus wandelden, zagen we dat hier, al dan niet tijdelijk, een gezellig terras gecreëerd werd. Ik ben stiekem wel erg benieuwd naar welke nieuwigheid we hier mogelijk mogen verwachten. Voor mij lijkt het de ideale locatie voor een Skyfly-attractie, maar wie weet waarmee Plopsa ons nog kan verrassen.

 

Om een beetje afkoeling te zoeken, doken we de boomstammetjes in. Maya’s Splash neemt je mee voor een ritje doorheen het groen, wat een gezelligheid uitstraalt om je dan van een enkele drop naar beneden te laten glijden, goed voor de nodige spetters waters.

 

En zo werd het tijd om de tweede achtbaan van het park te berijden, Halvar The Ride. Een achtbaan die doorheen de bomen kronkelt maar vooral een superleuke rit weggeeft. Voor mij zelfs één van de betere achtbanen die we hier in België hebben.

 

Ondertussen was ook de Mega Mindy Flyer geopend. Vreemd genoeg opende deze, zelfs op een drukkere dag als vandaag, pas om 13 uur. Deze geeft je een prachtig uitzicht over het park en de omgeving, maar je mag zeker geen hoogtevrees hebben.

 

Met een nog een beetje tijd over vooraleer het eerste K3-optreden begon, maakten we met veel plezier een extra ritje op Vicky The Ride.

 

En dan was het ogenblik aangebroken waar de fans op gewacht hadden, K3 begon aan hun optreden. Sommige fans zaten al ruim tevoren aan de hekjes te wachten op hun favoriete groepje. Het is altijd fijn de leuke melodietjes te horen. Het brengt heel wat extra leven in de vallei waarin het park gelegen is.

 

Na het optreden was het tijd om nog enkele rerides te doen op Vicky, maar wandelden we ook doorheen de doorloopweide, waar Heidi en haar vriendjes ons begroeten.

 

Een van onze laatste attracties werd de zetellift, die je meeneemt naar de overkant van de straat, recht de Ardennen in. Bovenaan kan je nog een uitkijktoren beklimmen, die je een mooi uitzicht biedt op de vallei, het park en het achtergelegen stuwmeer.

 

Sfeerverslag en foto’s: Bob Van Dyck