Sfeerverslag: Plopsa Coo 13/10/2012

Plopsa Coo een gezellig klein parkje in onze Ardennen, een gratis kaartje, en een bereidwillige chauffeur, meer heb je niet nodig voor een dagje uit. Alhoewel een beetje zon en minder regen hadden ons dagje wel nog kunnen verbeteren.

We kwamen omstreeks tien uur aan, Tristan parkeerde zijn wagen even verderop in het dorpje om zo de parkingprijs te omzeilen. Op die manier kom je ook langs de waterval gelopen, wat toch een mooiere ingang is.

We begonnen onze dag met vijf ritjes Vickie The Viking, zonder te moeten uitstappen.

En dan was het tijd om over de asfalt te gaan scheuren in de karts.

Dankzij de regen was het parcours goed nat en moest je goed uitkijken dat je niet de bocht uit ging, nietwaar, Tristan?

Na een keertje of vijf onze rondjes gereden te hebben, en ik de naam Bobby Turbo nogmaals verdiende, werd het tijd om hogere hoogten op te zoeken. Maar niet zonder eerst op de foto te gaan met Kabouter Plop.

En dan snel verder naar de Mega Mindy Flyer.

 

Als er nu iets is waar Bobby niet van houd zijn het wel gesloten attracties, en dat was er eentje van. Dan maar even poseren met Mindy.

 

Onderweg naar de volgende attractie, namen we de tijd om wat foto’s te maken.

De splash, zoals zijn originele naam luid zag er een pak beter uit als vorig jaar, de nieuwe vaargeul en de ornamenten maakten hem aantrekkelijker, maar de regen nam onze zin weg om nat te worden, of moet ik zeggen nog natter.

Zijn buurtje was uitnodigender en we besloten naar de Coaster te wandelen, wederom een super originele naam.

Ook hier konden we blijven zitten voor enkele ritjes.

De Coaster is echt prachtig aangelegd tussen het groen. Ik maakte ook even een onride.

 

 

Dat vandaag pannes en onderhoud een groot pijnpunt zouden zijn werd wederom bevestig door het uit liggen van de Octopus.

En ook in de Bobbaantjes zat er geen beweging.

Voor een klein parkje is elke attractie belangrijk en als er dan tot drie attracties uit liggen, vinden de bezoekers dit echt niet leuk. We besloten dan maar om nog enkele rondjes te gaan racen. Nog een tip, kies voor een van de blauwe karts, dat ding gaat echt het snelst van allemaal.

Plots zagen we toto onze opluchting de operatrice klaar staan aan het hekje van de Mega Mindy Flyer, snel er naartoe dus.

Jammer genoeg waren wij de enigste geïnteresseerden op dat ogenblik, en de operatrice legde ons uit, in een poging tot Nederlands, dat het ding minstens twaalf personen nodig had om het evenwicht te verzekeren.

De dame deed echt haar best om mensen te overtuigen om mee de lucht in te gaan, zelfs de directeur van het park werd door haar aangesproken, maar die had er niet zo veel zin in.

Maar na een kwartiertje wachten was het eindelijk zo ver, we konden even op 70 meter hoogte gaan zweven.

We wilden vandaag ook zeker en vast het parktreintje gedaan hebben.

 

Maar die was al op weg met enkele bezoekers, dus besloten we te wachten in Vicky The Viking, tot het treintje terug was.

 

Bij het omhoog takelen voor ons derde ritje zagen we het treintje arriveren, hopelijk is ons rondje Vicky op tijd afgelopen vooraleer dat treintje weer zou vertrekken. En ja hoor, we konden nog opstappen voor een ritje door de prachtige natuur.

Je komt tijdens het ritje langs verschillende dieren, zoals:De everzwijntjes.De moeflons. De edelherten. De witte wolven. De dingo’s En Bambi, ik bedoel de damhertjes.

 

Het tochtje is echt leuk om te doen, het is enkel jammer dat het treintje niet bij alle diersoorten even stopt, of vertraagd, om foto’s te kunnen nemen. De Nederlandse dame voor ons noemde het treintje dan ook, de safari Ferrari.

Wat heeft Plopsa Coo nog meer te bieden?

Juist, de stoeltjeslift. Altijd leuk om even relax te genieten van de natuur, dachten Tristan en ik. Bijna terug beneden gekomen, gingen de hemelsluizen pas echt open, snel uitstappen, en een schuilplaats gaan zoeken.

Het was ondertussen vijf uur geworden, het park ging sluiten, de bezoekers repten zich naar de uitgang, om aan de regen te ontsnappen. Wij gingen nog even gekke foto’s maken in het souvenirwinkeltje, voor we naar huis vertrokken.

 

Onderweg naar de auto namen we ook de tijd om even met die prachtige waterval op de foto te gaan.

Nog even snel wat plus en minpuntjes opsommen.

 

+ gezellig parkje

+ de meeste personeelsleden doen hun best om je in het Nederlands voort te helpen.

+ ontspannen sfeer

– 3 attracties die uit lagen, waarvan twee voor de ganse dag.

– veel gesloten horecapunten.

Dit parkje kan je wel best bezoeken op een iets zonnigere dag, want met regenweer verliest het snel een groot deel van zijn charme.

 

Sfeerverslag door: Bob Van Dyck