Na het lezen van de tripreports dit jaar en vorig jaar over Halloween in Nigloland konden Pretparkprutser, Punisher en ikzelf onze nieuwsgierigheid niet langer bedwingen, we moesten en zouden dit parkje op onze teller zetten.
Zo kwam het dat we met z’n drieën op 03/11/2012 vertrokken voor een rit van ongeveer 5 uur richting Dolancourt. Iets na tien uur arriveerden we eindelijk op de slijkerige parking van Nigloland. Onze eerste indrukken vlostedadelijk onze verwachtingen in.
Overal waar je maar keek vond je Halloweendecoratie terug. Ook zorgen ze in Nigloland voor warme knetterende houtvuurtjes om je even op te warmen.
Na enkele metertjes in het park te lopen kwamen we aan onze eerste attractie, La Galion Pirate, een schommelschip van Zamperla, dat de nodige kriebels in de buik wist te veroorzaken.
Het viel onmiddellijk op dat het personeel in dit park ook van Halloween houdt, aangezien alle operatoren verkleed en geschminkt waren. Onze volgende attractie werd Train De La Mine.
Een leuke powered coaster, waar we nog een extra ritje op deden. Punisher kreeg ondertussen al een beetje honger.
Maar nog meer honger had hij in onze volgende attractie, want hij keek al lang uit om eens een andere uitvoering van de discocoaster te doen.
Grizzli gaf een leuke rit weg, de aankleding was echt prachtig, enkel als je over de heuvel gaat stopt die aankleding plots en is er enkel een betonvloer te zien. En dan was er geen ontkomen meer aan, boomstammetjes op een dag vol regenbuien.
Bij La Riviere Canadiene, de aankleding was weer van een hoog niveau, het ritje was eerder standaard maar wederom zeer leuk.
Ook de souvenirshops stonden vol met Halloween gerelateerde spullen. Een paradijs voor sneeuwbol verzamelaars.
Achter deze reuzenpompoenen schuilde onze volgende attractie.
Les Caravelles Jacques Carteir, een kleine rups die in het midden zelfs animatronics bezat.
Altijd een leuke opvuller. Tijd om verder te wandelen naar onze volgende uitdaging, Le Circuit De Nigloland.
Franse meisjes houden er blijkbaar van op de foto te gaan.
Onze volgende attractie waren autootjes, Les Vieux Tacots de 1900, een leuk rondritje in de natuur en voor deze periode ook Halloweentaferelen.
Enkel opletten dat je niet uit de bocht gaat.
Adventure Jungle sloot jammer genoeg net de poortjes voor een wel heel lange lunchpauze, 1 uur zelfs.
We kwamen ondertussen in het volgende themadeel aan. Waar we onmiddellijk konden plaatsnemen in Le Petit Poucet.
Een superleuke theekop attractie, maar dan in het klein.
En dan werd het tijd voor de foutste attractie van de dag, Les Hérissons de la Forêt Magique.
In deze attractie neem je plaats in supergrappige egeltjes die je door een parcours vol hobbeltjes voeren, dit ritje heeft ook een muziekje meegekregen dat de rest van de dag in je hoofd blijft hangen.
Tijd om te gaan credit whoren nu, La Chenille, een wacky worm, waar de beugels niet gesloten werden, maar er uit vliegen zal je zeker niet doen, he.
Hierna ging het richting Zwitserland, of toch het Zwitserse themadeel, wat ook het mooiste deel was van het park in onze ogen, al merkten we snel dat Nigloland hiervoor de mosterd ging halen in Europa Park.
De Shlitt’Express was ook in lunchpauze, of de operator in ieder geval toch, dus liepen we die nog even voorbij.
Dus gingen we even langs op de boerderij, La ferme D’antonin, waar de tractors wel heel echt leken en extra large waren.
Ondertussen ging het van motregen over in een echte plensbui, dus kropen we snel in La Grande Roue.
Om wat overzichtsfoto’s te maken.
Tijd nu voor de wilde muis van het park, Schlitt’Express.
Dit baantje is echt wel de soepelste in zijn soort, de bochten worden genomen zonder ook maar eenmaal ruw aan te voelen, maar de airtimeheuveltjes waren door de soepelheid dan weer zwakjes, de remmen waren ook een verademing.
Jammer dat men in het park het stomme principe hanteert dat wanneer je een tweede ritje wil, de wachtrij volledig leeg is, niemand klaar staat voor in te stappen, je toch weer volledig rond moet lopen.
Nu was het toch wel hoog tijd geworden voor wat Schwarzkopf goodness, in de vorm van de Bobsleigh, de eerste maal dat we dit type zouden beleven.
39 jaar oud, maar wat geeft dit baantje een zalige rit weg, airtime, snelle bochten, alles zit er in, ik had dan ook maar een eindoordeel over deze baan.
Nu was het tijd voor een attractie die ik altijd al geweldig vond op foto, Le Juke Box. Superleuke octopus die op de tonen van Thriller voor de nodige thrill zorgde.
Volgens mij is het echt Halloween.
We liepen even de gamehall binnen om wat op te warmen.
We bleven nog even opwarmen alvorens we de regen weer zouden trotseren.
En liepen dan richting die lelijke hal, waar Spatiale Experience in gevestigd was.
Dit kleinere broertje van Eurosat wist ons zeker te bekoren, en voelde ook veel soepeler aan.
Tristan besloot naar de Magic Thriller show te gaan kijken, maar Maarten en ik hadden hier niet veel zin in, het park had ons nog te veel te bieden. Zoals deze lelijke fun house, waar de helft van de effecten stuk waren, en andere gewoon afgebroken waren door stoute bezoekers, vijf minuten verspild, pfff.
Gelukkige dat deze prachtige Apple Flight ons wel wist te bekoren, oké, het is een standaard molentje dat je in bijna elk park kan doen, maar de aankleding maakte hem super. Van zweven naar vliegen, het is in Nigloland maar een kleine stap.
Air Meeting, de grootste Thrillride van het park, waarin je zelf beslist of je gaat voor de loopings of gewoon geniet van je vlucht, ik ging natuurlijk voor de loopings, al kreeg ik er bij mijn eerste ritje maar enkele uit. Maar bij mijn tweede ritje ging ik minstens een keer of dertig over de kop, en wist ik niet meer waar nu onder en boven was, echt een zalig ding als je weet hoe je het moet doen.
Maarten kreeg een hongerke en onderweg naar Dinosaures Adventure genoot hij van een bakje Churros. Op de tonen van het themalied uit Jurassic Park betraden we de wereld van de dino’s.
Als je dacht dat de rotonde in Bobbejaanland saai was, sla dan La Riviere Enchantee maar over, want die is mogelijk nog saaier, waarschijnlijk door het gebrek aan bloemen vanwege de herfst.
Ondertussen werd het tijd voor de Halloweenshow, La Métamorphose du loup garou, in dit showtje zie je hoe een man door middel van holografie verandert in een weerwolf, leuk gemaakt.
Aangezien we nu praktisch alles gedaan hadden, gingen we terug richting Bobsleigh, waar we na ons eerste ritje wederom de ganse wachtrij moesten doorlopen, ook al was er niemand meer die stond aan te schuiven, voor een tweede ritje. En dan was het tijd om nog een keer of twee te gaan vliegeren, waar Tristan ons terug vergezelde.
Het moet gezegd zijn, ook al viel de regen met bakken uit de lucht, toch kon dat onze pret niet bederven. Het park zorgde er ook voor dat met dit hondenweer alle, maar dan ook alle attracties bleven draaien.
Geen Halloween zonder spookhuis natuurlijk, en Nigloland heeft er eentje om u tegen te zeggen.
Super karretjes.
Ons oordeel hierover was dan ook, dat dit een superleuk en mooi spookhuis was. De Nigloland Express was ook van de partij.
Hij voerde ons doorheen het ganse park. Aan de eindhalte wachtte een fotosessie op ons, met een vreemde mascotte, die vreemd genoeg supergoed rook.
Na nog wat foto’s genomen te hebben van de ingangszone…
Was het tijd om de te gekke Halloweenmaze te doen.
Deze komt zomaar in mijn lijstje favoriete halloweenhuizen te staan, niet omwille van acteurs, maar gewoon superleuk en hilarisch gemaakt. Nog enkele cliché foto’s.
Ondertussen werd het al half vijf, en gingen we de leukste attracties nog even een bezoekje brengen. Het reuzenrad dat bij het schemerlicht toonde hoe sfeervol het kan zijn. Schlitt’Express die toch nog een keertje moest gedaan worden. En afronden deden we met Grizzli.
Toch nog even plus en minpuntjes opsommen.
– Lange pauzetijden aan sommige attracties
– Rondlopen voor een tweede ritje, ook al staat er niemand klaar om in te stappen
– Enkele nogal boerse operators
+Â Geweldige sfeer
+ prachtige theming
+ gratis parking, ook was die slijkerig
+ Entreeprijs van 23,50
+ goede variatie in attracties
+ geen gesloten attractie door het regenweer
Met de uitbreiding die Nigloland plant met hun Mack megacoaster word dit park nog beter, al waren we het er alle drie mee eens dat een rapid ontbrak op hun attractielijst.
Punisher zorgde ook ditmaal weer voor een mooi filmpje.
Sfeerverslag door: Bob Van Dyck
