Sfeerverslag Disneyland Park & Walt Disney Studios – 6 februari 2018

Al jaren ben ik dag in dag uit bezig met pretparken, maar nog nooit was ik in Disneyland Parijs geweest. Het moet het grootste schandaal in mijn pretparkleven geweest zijn. Waarom ik er nog nooit geweest was? Het sprak me niet echt aan. Het park leek me erg commercieel, er waren vaak veel zaken gesloten en de prijs was voor mij gewoon te hoog. Toch wilde ik het park zeker een kans geven en in 2018 eens afzakken richting het best bezochte pretpark van Europa. Dankzij Dimitri – die een jaarpas heeft– konden we aan een voordelig tarief het park binnen en zo was de knoop snel doorgehakt, ik ging eindelijk naar Disneyland!

 

Om 4u30 ging de wekker af. Dat deed pijn na een korte nacht, maar je kan er al eens iets voor over hebben. Enkele uren later – rond 7u30 – kwamen we aan in het Disneyresort. Na een tassencontrole gingen we nog snel ontbijten in de McDonalds om daarna richting de ingang van ons eerste park te gaan, we deden ze namelijk allebei vandaag.

De eerste indruk die het Disneyresort me gaf was best goed. Ik moet toegeven dat ik het ingangsgebied kleiner had verwacht. Ik had eigenlijk één plein verwacht met daarop de ingang van het Disneyland Park, het Walt Disney Studios Park en het uitgaansgebied Disney Village waar we net nog gaan eten waren. Het was een stuk groter en ik wist eerlijk gezegd niet echt waar naartoe. Gelukkig kende Dimitri zijn weg hier erg goed en leidde hij ons naar het Walt Disney Studios Park waar we onze dag begonnen. Omdat hij abonnementhouder is, konden we ook van de Extra Magic Hours genieten vanaf 8u30.

 

Nog voor 8u30 kwam een medewerker ons poortje openen en mochten we naar binnen. Net zoals 99% van de bezoekers, gingen we meteen aan een snel tempo naar Crush’s Coaster. De capaciteit van deze achtbaan ligt vrij laag en er staan gedurende de hele dag dan ook best lange rijen. Klokslag 8u30 opende de wachtrij en mochten we als één van de eerste bezoekers naar binnen. De buitenwachtrij is een doorn in het oog, maar eenmaal binnenin is het wel een stuk beter. Na het verlaten van het station ga je een zeer kleine lifthill op, voor één bocht naar buiten en daarna volgt er een kort stukje darkride. Niet enorm bijzonder, maar ik vond het wel mooi. Vervolgens ga je naar de grote lifthill waarna de echte achtbaan volgt. Ik moet toegeven dat ik best verschoten ben van hoeveel pit er in die baan zit. Tijdens de coaster zie je niet heel veel, maar het grootste deel zit dan ook in een gebouw met een best kleine oppervlakte. Ik was toch aangenaam verrast door deze achtbaan.

Een attractie waar ik best naar uit keek, was Ratatouille. Deze was als volgende aan de beurt. Het was voorlopig nog heel rustig, want we konden hier zo instappen. Na de verlaten van de attractie moest ik niet lang nadenken voor ik wist dat dit mijn favoriete darkride was. Jammer dat er zo veel schermen in zitten en je een 3D-bril op je neus hebt. Dat zijn doorgaans dingen die ik liever niet zie, maar hier was het nog een goede afwisseling tussen schermen en echte decoratie. Er zaten ook diverse andere effecten in, zoals water, warmte en je bakje dat kan kantelen. Werkelijk een prachtige darkride!

We wilden graag naar Tower of Terror maar deze was nog niet open. Geen probleem, want Rock ‘n’ Roller Coaster was dat wel. Ook hier was er geen wachtrij te bespeuren. De voorshow kon me niet echt inpakken, al kan het eraan liggen dat ik totaal niets met Aerosmith heb. Van de rit dacht ik min of meer te weten wat ik moest verwachten. Het is namelijk (op enkele details na) een kopie van Xpress: Platform 13 in Walibi Holland, die ik wel al gedaan had. Toch was ik heel enthousiast toen ik uit de achtbaan stapte. De muziek en de lichteffecten maken deze baan veel meer dan zomaar een launched coaster. Ik twijfelde niet en besloot meteen nog een tweede ritje te gaan maken.

 

De sfeer in het Walt Disney Studios park vond ik om eerlijk te zijn tegenvallen. De nieuwere stukken zoals Toy Story Land en de zone bij Ratatouille vond ik erg geslaagd, maar de oudere delen waar onder andere Rock ‘n’ Roller Coaster, Tower of Terror en Crush’s Coaster in staan vond ik maar behoorlijk sfeerloos. Het weer zat ook niet echt mee vandaag. Al sinds we aangekomen waren deze morgen, was het onophoudelijk aan het sneeuwen. Dat is meteen ook de reden waarom er niet zo heel veel foto’s gemaakt zijn. Ach we zijn optimistisch, het levert mooie landschappen op! Bovendien hebben beide parken veel attracties binnen en deden de cast members er alles aan om paden sneeuwvrij te houden.

Ondertussen was Tower of Terror geopend, misschien wel de attractie waar ik het meest naar uitkeek in het hele Disneyresort. Tot mijn verbazing stond er een wachtrij van een half uur, maar uiteindelijk bleek dat nog maar één van de drie liftschachten open was. Uiteindelijk gingen ook de tweede en derde liftschacht open en zo hebben we slechts twintig minuten moeten wachten. Al vanaf we binnen kwamen vond ik het thema werkelijk prachtig. Na de korte voorshow mochten we de lift in. Ik wist dat het een droptoren was, maar meer ook niet, dus was aangenaam verrast toen we begonnen met twee korte shows op de eerste verdiepingen. Daarna volgde de eerste (nog vrij kleine) drop die ik al meteen geweldig vond. Het voelt compleet anders dan een klassieke vrijevaltoren en ik vond het fantastisch. Je gaat nog diverse keren naar boven en beneden en ik kon er maar niet genoeg van krijgen. En plots… bleven we boven stilhangen. Blijkt dat er op de noodstop is geduwd omdat er iemand in onze lift zijn voeten niet op de grond kon houden, wat gevaarlijk kan zijn voor de mensen op de rij voor haar. Ze kwam er met een waarschuwing van af en we kregen nog een tweede ritje omdat ons eerste onderbroken werd. En dat vond ik allesbehalve erg. Mijn favoriete drop tower? Die staat in de Walt Disney Studios!

 

Ondertussen was 10 uur voorbij, wat wil zeggen dat RC Racer open is. Deze opent namelijk nog niet tijdens de Extra Magic Hours. Ik vond persoonlijk de attractie niet zo heel boeiend. De rit is zeer kort en eigenlijk alleen maar een beetje spannend als hij op zijn hoogste punt schommelt, wat hij helemaal niet lang doet. Maar ik was blij, want de laatste credit van dit park was binnen!

We lieten het Walt Disney Studios Park achter ons en trokken richting het Disneyland Park. Ik weet dat we nog diverse attracties niet gedaan hadden en ook geen shows hebben gezien, maar als je hier slechts één dag bent moet je nu eenmaal een selectie maken van wat je absoluut wilt doen, en dan zijn de attracties bij mij prioriteit.

We kwamen aan in het Disneyland Park, dat meteen een veel betere indruk gaf dan het Walt Disney Studios park. We hadden de keuze om oftewel door Main Street te lopen oftewel langs de Arcades te gaan. Gezien de weersomstandigheden kozen we voor de tweede optie.

 

De eerste attractie waar we besloten heen te gaan was Hyperspace Mountain. Voor we hier aansloten besloten we gebruik te maken van het gratis FastPass systeem voor Buzz Lightyear Laser Blast aangezien hier toch een behoorlijke wachtrij stond. Amper 10 minuutjes wachtrij stond aangeduid bij Hyperspace Mountain, maar we schoven maar niet op in de rij. Enkele ogenblikken later werd duidelijk waarom, storing! Het duurde niet lang voor we slecht nieuws kregen en iedereen de wachtrij moest verlaten. Autopia is gedurende deze winter gesloten voor onderhoud dus bleef er nog maar één grote attractie over in Discoveryland, Star Tours.

We moesten er een klein half uurtje voor wachten, maar dat vond ik het ook wel waard. Ik heb nog niet heel veel simulators gedaan, maar deze vind ik veruit de beste. Ik ben ook niet echt een Star Wars fan, maar het thema vond ik hier erg goed passen. Goede punten voor de eerste attractie die we in dit park deden.

Intussen duurde het nog maar enkele ogenblikken voor we naar Buzz Lightyear Laser Blast konden met onze FastPass. Ondertussen kwamen we toevallig Stitch tegen, dus besloten we met hem op de foto te gaan. Ik moet het Disneyland meegeven, hun personeel is fantastisch. Stitch zat zeer goed in zijn rol als speels beestje en genoot volop van de weersomstandigheden door sneeuwballen naar andere cast members en bezoekers te gooien. Hij liet ook mensen schrikken en plaagde hen als ze op de foto wilden. Ik was in elk geval meteen fan.

 

Buzz Lightyear Laser Blast was dus de volgende die een bezoekje mocht verwachten. Best een leuke darkride, al is het zeker niet mijn favoriete shooter. Het lukte mij ook niet heel goed om veel punten te scoren.

 

We besloten een FastPass te nemen voor Hyperspace Mountain in geval dat hij terug open zou gaan. Daarna lieten we Discoveryland achter ons en begaven ons richting Frontierland. Een zeer mooi themagebied vond ik, alleen hadden we een probleem: Er was geen enkele attractie open! Phantom Manor en Thunder Mesa Riverboat Landing waren in onderhoud en Big Thunder Mountain was gesloten door de sneeuw. We maakten enkele mooie foto’s, maar waren dit themagebied vrij snel weer uit. We besloten dan maar dat het tijd was om iets te gaan eten, dit deden we in een restaurant in Adventureland.

Ook in Adventureland waren er enkele zaken gesloten. Bij Indiana Jones was het erg stil en ook Adventure Isle en La Cabane des Robinson bleven dicht. Zeer begrijpelijk, ik denk niet dat er veel mensen zin hebben om op hangbruggen en gladde treden te klimmen. Het zou ook niet echt verantwoord zijn. De enige grote attractie die in dit gebied open was, was dus Pirates of the Caribbean, een darkride waar ik enorm naar uitkeek. Achteraf gezien terecht, want Ratatouille is niet lang mijn favoriete darkride geweest. Pirates heeft misschien minder speciale effecten, maar de thematisering en de sfeer in de darkride is gewoon top. Deze attractie heeft zelfs mijn hoogste verwachtingen overtroffen.

 

Fantasyland is het laatste themagebied van Disneyland. Hier staan nog vier darkrides op ons te wachten. Voor Peter Pan’s Flight besloten we opnieuw een FastPass te nemen door de erg lange rij die er stond. De eerste die dus aan de beurt was, was Sneeuwwitje. Geen lange darkride en ook niet de meest comfortabele. Verder viel het me ook op dat we best snel door het gebouw reden. Ook opvallend is dat het nog best een angstaanjagende darkride is, zeker voor jonge kinderen.

Pinokkio bevindt zich vlak naast Sneeuwwitje en toont best wel wat gelijkenissen met de vorige. Ook niet heel groot, veel kleine bochtjes, niet de meest comfortabele en een best snelle ride. Het viel mee ook op hoe dicht je in deze darkrides bij de decors komt. Niet de twee meest bijzondere darkrides, zonder twijfel de twee minst mooie van het hele Disneyresort, maar wel leuk om ze een keer gedaan te hebben.

We zagen dat Hyperspace Mountain opnieuw geopend was en besloten er maar meteen naartoe te gaan. Dankzij onze FastPass konden we meteen naar binnen. Als je twee achtbanen in het Disneyresort hebt die allebei indoor zijn, gelanceerd worden en driemaal overkop gaan, smeek je gewoon om vergelijkingen. De ervaringen zijn heel verschillend, maar als totaal verkies ik persoonlijk Rock ‘n’ Roller Coaster. Hyperspace Mountain heeft het voordeel dat hij nieuwe treinen heeft, die een stuk comfortabeler en ruimer zijn. De achtbaan zelf vond ik daarentegen iets ruwer, maar zeker nog genietbaar. Hyperspace Mountain is ook een stuk langer, maar ik vond het ritverloop in het algemeen gewoon iets minder leuk. Ook het nieuwe thema van Star Wars sprak me hier niet echt aan, ik vond het veel minder geslaagd dan bij Star Tours. In het algemeen zeker een leuke achtbaan, maar de beste van het Disneyresort is het voor mij niet.

En toen volgde nog meer goed nieuws, ook Big Thunder Mountain had net zijn deuren geopend. Geweldig van Disneyland dat ze er alles aan doen om hun attracties toch open te krijgen, zelfs al is het niet erg lang, want tegen ’s avonds lag deze er al weer uit. Het was natuurlijk wel te begrijpen, want ondertussen is het nog steeds niet gestopt met sneeuwen. Met amper een kwartiertje wachttijd konden we dan ook helemaal niet klagen. Na mijn ritje wist ik niet goed wat ik van deze achtbaan moest vinden. Wat een rare baan. Zeker heel leuk, maar er zitten toch wat bizarre stukken in. Mijn favoriete mijntreinachtbaan is nog steeds Colorado Adventure in Phantasialand, maar deze komt daar helemaal niet ver achter. Een beetje jammer dat de special effects tijdens de laatste lifthill niet werkte. Een achtbaan doen in de sneeuw geeft toch een apart gevoel, maar ik ben erg blij dat we deze gedaan hebben. We kwamen er ook net op tijd uit, want achter ons was de rij al een enorm stuk langer geworden.

 

We begaven ons opnieuw naar Fantasyland, want ondertussen konden we onze FastPass voor Peter Pan’s Flight gebruiken. Ik was lichtjes teleurgesteld toen ik uit deze darkride kwam. Hij is zeker niet slecht, maar ik vond hem een beetje overroepen. Hij is kleiner dan ik verwacht had en de scènes waren ook helemaal niet zo groot opgezet. Leuk dat ik hem eens gedaan heb, maar ik zou er toch niet graag lang voor in de rij staan.

We waren vlakbij Pirates of the Caribbean en we hadden nog wel een beetje tijd over, dus twijfelde ik niet lang en ging nog eens een ritje maken. Het was er zo rustig dat we een boot voor bijna ons alleen kregen. Wat een fantastische darkride blijft het toch, ik krijg hier geen genoeg van! Toen we uit de attractie kwamen zagen we ook de Geest en we gingen graag met hem op de foto. We namen ook nog even een kijkje bij Indiana Jones, maar hier vertelden ze ons dat deze nog heel de dag ging gesloten blijven. Spijtig, maar daarvoor komen we wel eens terug.

 

Er waren nog enkele attracties in Fantasyland, zoals de theekopdraaimolen en de carrousel, maar daar hadden we niet echt interesse in. Casey Jr en Le Pays des Contes de Fées waren in onderhoud. Spijtig van die credit, maar dat wist ik op voorhand. De enige grote attractie die ik nog wilde doen is It’s a Small World. Je hebt twee soorten mensen, zij die ervan houden en zij die er compleet niets mee hebben. Ik behoor tot die eerste categorie en vind het geweldig. Op dit soort attracties zou ik makkelijk een uur kunnen blijven zitten. De super vrolijke sfeer en de soundtrack die nog heel de dag in je hoofd blijft vind ik gewoon fantastisch.

We namen nog rustig een kijkje bij het kasteel van Disneyland en gingen ook onder het kasteel kijken, waar de draak verstopt zit. Kleine dingen zoals dit maken Disneyland nog beter. We namen nog een reeks foto’s en kochten enkele souvenirs in de winkeltjes. De parade hadden we ook graag gezien, maar deze werd door de sneeuw afgelast. We besloten nog enkele attracties een tweede keer te gaan doen in het Walt Disney Studios Park. Tower of Terror, Rock ‘n’ Rollercoaster en Ratatouille kregen nog een bezoekje van ons. Daarna gingen we rustig iets eten in de McDonalds van Disney Village. De dag zat er ongeveer op.

 

Het openbaar vervoer is altijd een avontuur. Er zijn voor- en nadelen, en één van de nadelen was dat we normaal gezien Disney Illuminations niet meer gingen kunnen zien, omdat we anders onze laatste trein zouden missen. Echter kregen we overdag een mailtje dat de trein een half uur later ging zijn, waardoor we dus wel de slotshow konden zien, en daar was ik enorm blij mee. Het was nog steeds aan het sneeuwen, ijskoud en de projecties kwamen door het weer zelfs niet helemaal tot hun recht, maar dan nog was ik best omvergeblazen door de show. Met het idee dat ik hem niet zou kunnen zien had ik hem de avond ervoor bekeken, maar video’s laten niet zien hoe goed het in het echt is. Ik moet toegeven dat ik er zelfs een beetje emotioneel van werd. Ik ben normaal niet zo een showmens, maar deze vond ik werkelijk schitterend en ik zou hem zo nog eens opnieuw bekijken.

 

Nu was de dag echt ten einde en na een avontuur met het openbaar vervoer waren we veilig terug thuis aangekomen. Iets later dan verwacht, maar dat was begrijpelijk gezien de weersomstandigheden. Ik moet eerlijk bekennen dat het Disneyland resort veel beter meegevallen is dan verwacht. Ik stond er voor mijn bezoek nogal sceptisch tegenover omdat Disney mij meteen deed denken aan een commerciële boel, veel attracties die gesloten of in onderhoud zijn en enorm veel geld kwijt zijn. Langs de andere kant dacht ik wel dat de magische sfeer me wel zou bevallen en uiteindelijk weegt dat tweede toch veel meer door dan het eerste. Ik snap niet waar mensen soms negatieve commentaar vandaan halen. Slecht onderhoud? Nergens gemerkt. Onvriendelijk personeel? Integendeel, iedereen was overal enorm vriendelijk. De sfeer in het Walt Disney Studios Park kan op sommige plekken beter, maar in het Disneyland Park vond ik het overal fantastisch. Het weer heeft het ons soms wat moeilijk gemaakt, maar dat kan je verwachten in februari. Bovendien is er maar één grote attractie die we gemist hebben door het weer, Indiana Jones. Laat dat nu samen met Casey Jr. en Phantom Manor de ideale reden zijn om nog eens terug te keren. Ik kijk er al naar uit!