We hadden net ons rapport gehad en dat moest gevierd worden. En waar kon dat beter dan in Bellewaerde, waar voor de eerste keer het after school festival georganiseerd werd. Zo gezegd zo gedaan, samen met twee vrienden trok ik er naartoe.
Omdat we niet dicht bij elkaar woonden spraken we af op school aangezien we daar toch moesten zijn om ons rapport te halen en daarna heeft men ma ons naar het park gebracht nadat we frieten gegeten hebben. Om 18u30 kwamen we aan in het park.
De eerste attractie die we bezochten was de Bengal Rapid River, deze attractie heeft misschien wel dringend een opknapbeurt nodig, maar toch vind ik dit een tof baantje waar ik veel herinneringen aan heb. De effecten die de laatste jaren extra zijn toegevoegd zijn ook een meerwaarde, al stonden de plofeffecten tijdens ons eerste ritje niet aan.
Daarna wou mijn maat naar de luipaarden kijken, de 2 mannetjes waren hoog en droog op hun gemak aan het rusten. Ook even gaan kijken naar de livestream maar de luipaarden moesten zich in een hoekje verstopt hebben waar ze niet gefilmd werden want je kon ze niet zien.
We besloten toen om later terug te keren naar de Canada zone en eerst ons pad te vervolgen langs de gesloten Bengal Expres. Zo kwamen we uit bij Houdini. Het was de eerste keer dat mijn gezelschap hem deed en ze hadden de attractie spectaculairder verwacht.
De koffietassen ernaast hebben we links laten liggen omdat we er niet erg veel zin in hadden. Dan maar verder over de brug bij de Jungle Mission die tijdens het evenement gesloten was. Ik snap niet echt waarom ze hem sluiten, maar ze zullen wel hun redenen hebben.
Als je het park een beetje kent weet je dat we dan uitkomen in het Far West dorp. Daar deden we eerst en vooral de River Splash waar we een kleine discussie hadden wie waar zou zitten in het bootje. We hebben niet lang moeten aanschuiven maar het is wel tof aanschuiven met de DJ van de Saloon op de achtergrond. Ook de operator was hier erg enthousiast.
De keverbaan, de oude rakker, was als volgende aan de beurt. Zoals iedereen wel weet is dit baantje oud, maar toch doe ik hem nog eens graag.
In Mexico aangekomen hebben we de Huracan en de El Volador gedaan. In de 4D-cinema hadden we geen interesse omdat de film een beetje kinderachtig was. En El Toro en de Boomerang deden we ook niet. Omdat we net frietjes gegeten hadden en onze maag wouden sparen. De wachtrijen waren overal beperkt, het langst moesten we wachten voor Huracan en dat was ± 10 minuten.
Hierna waren we ten einde in deze hoek van het park en keerden we terug naar de andere kant van het park. Op onze weg deden we snel nogmaals de Rapid van het park waar dit keer de plofeffecten wel werkten. In de wachtrij van deze attractie kwamen we een bekend persoon tegen, namelijk Hanne, een van de finalisten van ‘De Mol’.
We passeerden aan de duikshow, Gust had deze al gezien en had geen behoefte om hem te zien, daarom bekeken we hem niet want voor de anderen was het gelijk.
Vlak naast de ingang van Gold Rush staat de Piratenboot, deze hebben we ook snel meegepikt, per toeval zag je daar ook Sam Clauw zitten, de persoon die enkele jaren geleden een record heeft gebroken op de Piratenboot.
Daarna kwamen we bij de Niagara, waar enkele mooie meisjes stonden te dansen. Ikzelf wou deze doen, maar Gust en Ruben wouden niet erg nat zijn, daarom hebben zij gewacht bij de splash van de Niagara, waar ze elkaar probeerden te overtuigen om voor het glas te staan. Omdat ik direct kon instappen en zij het niet erg vonden om nog iets langer te wachten heb ik daarna nog een 2de ritje meegepikt.
We hadden eigenlijk ongeveer het volledige park gedaan en besloten om terug te keren. Daarbij kwamen we voorbij de brug waar de roofvogeldemonstratie plaatsvindt. In de verte zag je veel volk staan, dat verklaarde dus waarom het erg rustig was in het park.
In het voorbijgaan deden we de Bengal Rapid River een 3de keer. Een operator riep naar een paar vrouwen al grappend dat het maar 1 ritje per dag was. Gelukkig dat hij niet wist dat het bij ons al de 3de keer was :p. Toen kwamen we terug aan de ingang, hier namen we snel de Flying Carrousel mee.
We liepen door een verlaten Savanne, want alle dieren zaten al in hun stallen. Ook stonden de effecten in de Jungle Mission af bij de flamingo’s. Aangezien we het meeste al gedaan hadden en je toch niet erg nat werd van de River Splash schoven we hier nog eens aan. Nu hebben we ook een woordje gepraat met deze enthousiaste operator die duidelijk van zijn werk genoot.
Ondertussen begon het te verduisteren. Bij de Coca-Cola Beach hadden we nog geen kijkje genomen. Dat deden we, we wilden de rodeo eens gedaan hebben, was het niet dat je eerst een product van Coca-Cola moest kopen vooraleer je erop mocht.
Daarna de Huracan nog 2x gedaan en de El Volador 1x. In de Boomerang had mijn groepje niet veel zin meer en ik had er geen zin in; dus deden we maar snel de keverbaan nog een keer. De vriendelijke operator zag dat hij erg enthousiast volk voor zich had en door wat met de armen te zwaaien op de muziek gaf hij ons nog een 2de ritje. Iedereen probeerde nog voor een 3de ritje maar het mocht jammer genoeg niet.
Ondertussen was het donker geworden en was het 23 uur dus vertrokken we huiswaarts. Moe maar voldaan.
Algemene indruk: Er hing een sfeer in het park die je op gewone dagen niet hebt dus dat is zeker een reden om te gaan. Ook hebben ze ervoor gezorgd dat je overal in het park wel een dj hoort. Tot slot nog een minpuntje, als je de ingang van de Huracan binnen ging krijg je een kakofonie van enerzijds de wachtrij muziek en anderzijds de dj muziek. Elders in het park is dit opgelost door gewoon de klassieke parkmuziek uit te zetten, maar ik begrijp wel dat dit daar niet zo evident is.
Kortom, indien ze het volgend jaar terug organiseren zou ik zeker terug gaan met hetzelfde groepje.
Sfeerverslag: Bart Seghers
