Rond zes uur arriveerden we aan het park waar ik persoonlijk het meest naar uit keek op deze zaterdag, Adventure Island. Snel een Wristbandje kopen, dat na zes uur verkocht werd aan halve prijs.
En dan het fototoestel boven halen voor de nodige beeld documentatie.
Ik stond net in de wachtrij, toen ik plots op de schouder getikt werd, ik keek om en plots stonden daar twee security agenten? Oei, wat zou ik misdaan hebben? Vroeg ik me onmiddellijk af, en ze verzochten me vriendelijk om na ons ritje even een praatje met hen te maken over het gebruik van mijn fototoestel… Raar.
Maar eerst genieten van deze spin and puke ride, die echt wel de nodige G krachten wist te trekken, zalig ritje.
Maar dan met den daver op mijn benen naar die twee brede security mannen. Die onmiddellijk To the point kwamen:
- – Goedenavond, meneer, mag ik u vragen met wie u in het park bent vanavond? (Maar dan in het Engels, natuurlijk)
- Ik ben hier met mijn maat, Tristan, waarom?
- We hebben gemerkt dat u foto’s genomen hebt, waarom doet u dat en van wat nam je foto’s?
- Euh, gewoon van de attracties, om later op facebook te plaatsen en mogelijk een TR te schrijven voor andere pretpark enthousiastelingen…
- Mag ik die foto’s dan eens even controleren?
- Natuurlijk, maar waarom?
- Omdat het eigenlijk verboden is om te fotograferen in het park zonder toestemming van de directie.
- Oei, vreemd, dat heb ik nog nooit gehoord?
- Uw foto’s zien er oké uit, maar wil u toch even die ene wissen, waar de operatrice iets te duidelijk op staat?
- Oké goed, en nu?
- We gaan samen even naar de customers balie, om daar toestemming te regelen voor het nemen van de foto’s, en uit te leggen dat u geen pedofiel bent, want de laatste dagen hebben we hier problemen mee gehad.
- aah, oké, nu begin ik het te begrijpen wat het probleem echt is.
Aangekomen aan de balie, nogmaals moeten uitleggen aan de juffrouw achter het raampje dat wij zeker geen verkeerde bedoelingen hebben,
Juffrouw aan de balie:
Goedenavond meneer, aangezien er recentelijk veel problemen zijn geweest met vieze meneren die foto’s namen van de jonge meisjes die ons park bezoeken, zijn onze bezoekers op hun hoede voor foto nemende mannen, die zonder kinderen het park bezoeken, mag ik u vragen waarom u foto’s neemt?
Ik:
Wederom de ganse uitleg….
Juffrouw aan de balie: Het is oké, ik zie dat u geen verkeerde bedoelingen heeft, neemt u gerust foto’s van de rides, maar probeer zo weinig mogelijk bezoekers op de foto te zetten.
Ik: Dat is wel vrij moeilijk om foto’s te nemen van een attractie waar mensen in zitten, zonder die mensen op de foto te hebben?
Security agent: Dan zal je aan al die mensen toestemming moeten vragen voor het maken van die foto.
Ik: Maar dat is toch onbegonnen werk?
Juffrouw aan de balie: Neem gerust foto’s van de attracties, maar focus je niet op de personen die er in zitten, het is geen probleem als ze er op staan, zolang je maar niet expliciet focust op bepaalde mensen. En mochten de mensen toch vragen stellen, zeg dan maar dat je toestemming hebt gekregen van ons voor het maken van die foto’s.
Oef, gelukkig konden we onze weg verder zetten in het park, na dit vreemde voorval.
Al moet ik achteraf bekennen dat ik wel begrijp waarom ze deze maatregel getroffen hebben, het park liep vol met meisjes tussen 12 en 15, die net iets te weinig textiel droegen.
Dat dit pedofielen op verkeerde gedachten zou brengen,kan ik wel in komen, dat ouders hun dochters zo laten buiten komen, dat dan weer niet, mocht ik ooit een dochter hebben die enkel een topje zou dragen gemaakt uit kant, waar de beha duidelijk door te zien is, en ze wil rond lopen met een blote buik met daaronder enkel een hotpants,of mini mini rokje, dan kreeg ze van mij geen ticketje voor een pretpark, maar een klets tegen haar oren.
Genoeg tijd verloren, gelukkig verlengde het park vandaag zijn openingsuren tot 21. 30 u, dus snel naar onze eerste achtbaan, Kiddi Koasta.
En te bewijzen dat we geen foto’s nemen van jonge meisjes, maar van onszelf en de attracties.
Al hoorde ik meerdere malen ouders de operators aanspreken op het feit dat ik foto’s maakte, maar die waren blijkbaar al ingelicht dat ik toestemming had, en de ouders op hun gemak stelden.
Bekomen van het gesprek begon me te lukken, doordat deze coaster echt wel de moeite was, hij lijkt niet groot, maar is echt super leuk, het viel ook onmiddellijk op met hoeveel plezier de operatrices en operators hier werkten, al dansend en chearend werden de attracties bediend. Hup, naar de volgende achtbaan, Mighty Mini Mega.
ook hier weer dolenthousiaste operatrices, die het volk aanmoedigden door te vragen, Is everybody ready? En nadat er hard genoeg, Yes, geroepen werd, vertrokken we voor ons ritje in deze op een dak gelegen achtbaan, en ook dit baantje was super leuk.
En verder naar Barnstormer, de soepelste en leukste Zierer Tivoli die ik ooit deed.
Echt een leuk ding. Nog wat random foto’s, omdat we toch toestemming hadden. :p
En weer moesten we toegeven, dat dit park de beste en vriendelijkste werknemers had, die we al hadden tegen gekomen, want dadelijk kwam er eentje mijn richting uit, om me te zeggen: Wow, you are almost the same size. :p
Dit park had tussen de twee achtbanen ook nog een reuzenradje staan, dat echt wel op volle toeren draaide, zo snel heb ik nog nooit een reuzenrad zien draaien.
En dan naar de achtbaan van het park, Rage, een eurofighter van Gerstlauer.
Hier stond een wachtrij die niet echt overdreven was, maar toch gooide men er onmiddellijk een extra karretje op, waardoor je echt in geen tijd kon plaats nemen.
Dit zou wel eens de soepelste Eurofighter kunnen zijn die ik ooit deed, wauw, super baantje. Wel vreemd is dat het park er hier voor koos, om de beugels te voorzien van een extra riempje.
En dan verder om de nodige Thrills op te zoeken, beginnend met een bescheiden droptoren.
Zeer leuk torentje, maar geen echte hoogvlieger.
Nog een achtbaan te gaan, Green Scream, wederom een Zierer Tivoli , en ook deze was zeker de moeite waard, groot, soepel en twee rondjes, super tof.
Alle credits gescoord, tijd om de top thrillrides te testen, beginnend met The Time Machine.
En what a ride it was, het ritje duurde niet heel lang, maar was intens genoeg om onze maag tot net niet op the point of no return te brengen, veel langer had de rit echt niet moeten duren.
Nog maar net bekomen van The Time Machine, of we stonden al voor het poortje van Vortex.
Wederom een thrillride die de nodige G krachten weet te behalen, i love it! Hier werd ik nog gecomplimenteerd door een van de operators, ja een van, want aan elke ride stonden drie of zelfs meer operators, vanwege mijn baard, hij was jaloers dat de mijne langer was dan de zijne :p
Hierna nog snel een tweede ritje mee gepikt op Rage, want hij was te goed om hem niet te dubbelen.
En dan verder naar Scorpion, een Tri Star attractie, die wederom zorgde voor een spannend ritje.
Nog een Thrill Ride te gaan, Dragons Claw, een attractie type dat ik al lang eens wou testen, maar toen ik een soortgelijke wou doen op de Sinksenfoor jaren geleden, mocht ik weer uitstappen omdat de beugel niet sloot, hier had ik echter meer geluk, de beugel ging dicht en we waren vertrokken voor een duizelingwekkende rit.
Een attractie die niet aan te raden is voor mensen met een zwakke maag, zo bleek voor mijn buurman, die zijn fish and chips voor een tweede keer door zijn keel liet passeren, en iets verderop stond er nog een dame te kokhalzen na haar ritje, maar voor de echte thrillseeker is dit een echte aanrader.
Na dit geweld tijd voor Ramba Zamba, een disco die we allemaal wel kenen, maar hier koos men om extra gordels te plaatsen die over je benen heen moesten, dankzij de hulp van de operator lukte het om hem dicht te krijgen.
Na al de thrillrides die echt wisten te thrillen, dacht ik ook hier een snel ritje te krijgen, maar dat was jammer genoeg niet het geval, het was een eerder tam ritje.
Tristan, liet zich verleiden tot een ritje op de botsauto’s, dat extra betaald moest worden, ik koos er dan weer voor om plaats te nemen op Sk8borda, een Rock and thug achtige attractie die niet heel speciaal was kwestie van ritje, maar er wel super leuk uitzag.
Hierna was het einde van onze lange, vermoeiende maar super leuke dag op zijn einde, tijd om onze weg terug te zoeken naar ons tentje, wat door werkzaamheden nog een lastige taak bleek te worden. Dit park is een echte aanrader, en verdient het een samenvatting te krijgen.
Pluspunten:
– Super personeel, dansen zingen, chearen en daarbij nog eens hard werken
– Prijs-aanbod ligt super goed.
– thrillrides die ook doen waarvoor ze ontworpen werden
– goede security :p
– groot aanbod, dat tegen volgend seizoen nog uitgebreid zal worden
– drie of meer werknemers per attractie, waardoor wachtrijen praktisch onbestaande waren, ook al was er behoorlijk wat volk aanwezig in het park.
Minpunten:
– weinig tot geen
Sfeerverslag door: Bob Van Dyck
