Movie Park Germany – Star Wars Day 01/09/2012

Het was vandaag Star Wars Day in Moviepark Germany. Tristan en ik besloten dat we dit evenement niet wilden missen. Aangezien Tristan eerst nog moest gaan werken tot 12 uur, was het plan daarna onmiddellijk te vertrekken, maar gelukkig kon Tristan zijn bazen overtuigen om hem twee uurtjes vroeger te laten vertrekken, en zo konden we net na tien uur vertrekken.

Rond 13 uur arriveerden we in Bottrop, waar het dadelijk duidelijk werd dat het een drukke dag in het park zou worden, aangezien we op de reserve grasparking moesten parkeren, en deze ook al goed gevuld bleek te zijn. Na een korte wandeling arriveerden we dan aan de ingang van Moviepark.

Toen we op het inkomstplein kwamen, merkten we dadelijk dat de personages uit de films goed vertegenwoordigd werden, en deze ook maar al te graag op de foto gingen met de duizenden bezoekers die op deze zomerse dag aanwezig waren.

Natuurlijk wilden Tristan en ik ook op de foto met de personages.

Ook meerdere fans kwamen naar het park uitgedost in de outfit van hun favoriete personages. En sommige van die fans grepen hun kans om op de foto te gaan met de gewone bezoekers.

Gelukkig kwamen we vandaag voornamelijk voor het evenement, want de wachtrijen aan sommige attracties puilden werkelijk uit. Aan Bandit dachten we, gelukkig maar 30 minuten wachten, maar eens de wachtrij ingelopen, zagen we dat de extra hal met wachtrij ook geopend was, en daar stond dan weer 90 minuten aangegeven, overslaan dan maar.

Ook Van Helsing besloten we over te slaan, aangezien hier een wachtrij van wel 120 minuten stond. Dan nog maar enkele foto’s maken met de personages.

 

Deze ruimteagenten fluisterden ons in dat aan MP Express  de wachtrij best te doen was, en we besloten hun raad op te volgen.

Na ongeveer twintig minuutjes kwamen we aan  het “prachtig gethemde” stationsgebouw.

Na een lekker wild en een beetje ruw ritje MP Express was het tijd om op zoek te gaan naar de volgende attractie waar niet al te veel volk stond, en dat bleek Side Kick te worden.

Dit blijft toch een van mijn favoriete attracties in Movie Park. In tegenstelling tot sommige andere attracties in het gedeelte er naast, is deze frisbee nog leuk aangekleed. Blij dat we toch al twee attracties hadden kunnen doen, gingen we naar de mainstreet, waar de Star Wars parade zou beginnen.

Het park had ook een acteur uitgenodigd. Na een beetje opzoekwerk, bleek deze acteur, Anthony Forrest, de rol gespeeld te hebben van Fixer, waarvan de scenes gedelete werden in de film, alsook speelde hij een Sandtrooper, waardoor je hem dus onmogelijk kon kennen. Maar Movie Park was toch super trots dat ze hem hadden kunnen overtuigen langs te komen.

De parade werd leuk aangepakt, en was zeker niet te kort.

Na afloop van de parade besloten we even richting Mystery River te wandelden, en te kijken hoe lang de wachtrij daar zou zijn. Deze bleek ook op te lopen tot 90 minuten, dus maar even overslaan en hopen dat het straks wat minder word. Dan maar even de tijd nemen om enkele foto’s te maken in Nickland.

 

Ook Dora was terug van de partij, nadat deze gesloten was geweest voor onderhoud. Nog even de innerlijke mens versterken, voor we aan de volgende wachtrij zouden beginnen.

De braadworst die we kochten, was echt wel een van de slechtste die ik ooit at, een uitgedroogd worstje tussen een hard broodje. Nog even met een normale parkmascotte op de foto gaan dachten we.

Maar na de foto met Tristan, ging hij er vandoor, en had ik pech. Dan maar richting Alien Encounter, want deze mag echt niet ontbreken tijdens een dagje Movie Park. Onderweg nog even een cliché foto nemen.

Ook hier bleek de wachtrij supergoed mee te vallen. Een luttele 15 minuten , wat echt niet lang is op een drukke dag. Ik was blij te zien dat alle effecten nog werkten, nadat ze eerder dit seizoen in ere hersteld werden.

Het blijft echt een topper, de eeuwig durende drop in het niets, verrast toch elke keer weer. Het viel me trouwens voor het eerst op, dat je ook op de televisie verschijnt, bij de eerste scene. Onderweg naar de volgende attractie stonden alweer andere personages op ons te wachten, omdat ook zij graag met ons op de foto wilden gaan, of was het nu andersom?

 

Deze juffrouw had klaarblijkelijk genoeg van al die bezoekers die met haar op de foto wilden gaan, en wat doe je dan als meelevende mens? Natuurlijk, ook wij gingen nog met haar op de foto.

 

Je kon het wel merken aan haar gezicht, dat ze het beu was.

In tegenstelling met de oranje juffrouw, ging deze jongedame,, met veel plezier en met de borst(en) vooruit op de foto met ons. Al was het eerder een plezier voor ons, om met haar op de foto te mogen gaan.

 

Een dagje Movie Park is ook incompleet zonder een ritje topspin. Blij waren we dan ook te zien dat de wachtrij hier goed te doen was.

Buiten Talocan, kan ik met overtuiging zeggen dat dit mijn favoriete top spin is. Vandaag werden we weer getrakteerd op een extra lang ritje. Het viel ons op dat er nieuwe banners hingen rondom de attractie, alsook werkten de fonteintjes voor de eerste keer van al mijn bezoeken, en er was een geluidseffect bij het stoppen van de rit, ook dit had ik nog nooit eerder gehoord.

En daar stond hij dan, de vrees van vele bezoekers, bij de ene omwille van de hoogte, bij de andere omwille van een mogelijke castratie. Wij besloten toch de uitdaging aan te gaan, en na twintig minuutjes gingen we zitten, of moet ik hangen zeggen, op de stoeltjes?

De airtime die deze High Fall geeft, ervaar je in weinig andere free fall torens, ook het naar voren kantelen vind ik zeker een meerwaarde.Gewoon een grappig detail dat Tristan opmerkte, toen we weer onderweg waren richting Mystery River. Op de achtergrond zie je de Subway, maar de pijl  stuurt je de andere kant uit.

Aangekomen bij de rapid, bleek de wachtrij ingekort te zijn tot 30 minuten, gelukkig maar. Wat is dit ooit toch een prachtig gethemede attractie geweest, nu nog steeds natuurlijk, maar je ziet toch dat hij enorm aan het verloederen is, gelukkige maakt de rit veel goed. Na ons niet te natte ritje  zagen we dat Movie Park zijn bezoekers voor hun geduld beloonde, door een uurtje langer open te blijven. Vele bezoekers hadden dit blijkbaar niet door, en we zagen hen dan ook met grote aantallen rond de klok van zes het park verlaten. Dus wij terug naar de woodie, Bandit. De wachtrij was gewoon verdwenen, en na tien minuten vertrokken we dan ook voor ons ritje.

Tijdens ons ritje besefte ik weer waarom er zo veel mensen hem slecht vinden, au au au, dat waren de kreten die men dan ook kon horen van mij. Wat is hij toch pijnlijk, ik denk zelfs dat ik hem nog nooit zo pijnlijk ervaren heb. Na deze marteling werd het tijd om weer huiswaarts te keren.

 

Sfeerverslag door: Bob Van Dyck